Suunto Blog

Kupowanie dobrej jakości i różnorodnych produktów oraz przygotowywanie pożywnych posiłków jest równie ważne dla naszego treningu, jak czas spędzony na bieganiu, jeździe na rowerze, pływaniu lub na siłowni. Jednak dla wielu z nas – zwłaszcza tych z nas, którzy mają pełnoetatową pracę i rodziny – kuszące jest oszczędzanie na diecie. Mówimy sobie „następnym razem” i szybko przyrządzamy posiłek, który wypełnia lukę, ale nie napędza silnika. Trening to przede wszystkim konsekwencja i uczciwość. Nie powinniśmy próbować oszukiwać samych siebie; kiedy idziemy na łatwiznę, tak naprawdę nie zyskujemy na dłuższą metę. Zamiast tego styl życia polegający na treningu to poświęcenie się naszemu sportowi, a prawda jest taka, że ​​w jego centrum znajduje się dbanie o nasze ciała. W tej serii postów badamy, jak ambasadorzy Suunto i sportowcy tankują swoje zbiorniki. W tej drugiej odsłonie poznajemy kolejną australijską sportsmenkę, Melissę Hauschildt , mistrzynię Ironman, która niedawno ustanowiła nowy rekord świata w najszybszym czasie (8:31:04) na Ironman North American Championships w Teksasie w kwietniu. Długoterminowa perspektywa Dobre odżywianie jest ważną częścią życia Hauschildt. Ściganie się w Ironmanach na całym świecie, jak robi to 35-latka, wymaga, aby karmiła swój silnik tylko najlepszym paliwem. „Aby być najlepszym sportowcem, jakim mogę być, muszę prawidłowo odżywiać swoje ciało, ale jest to również ważne dla życia po sporcie” – mówi. „Chcę pozostać w formie i zdrowiu, więc jem zdrową, zbilansowaną dietę”. Utrzymanie dobrej diety w zabieganych czasach Zdrowe odżywianie może łatwo odejść w zapomnienie w zabieganych czasach – jak Hauschildt to robi? Przygotowuje się z wyprzedzeniem. „Zawsze mam gotową zdrową przekąskę – orzechy są zawsze w moim domu w nadmiarze, podobnie jak banany i jabłka” – mówi. „Na początku tygodnia robię masło migdałowe i chleb gryczany, więc zawsze jest to świetna, szybka i łatwa przekąska – masło migdałowe i banan na toście lub masło migdałowe na jabłku. „Używam również produktów Megaburn. Są to najlepsze batony proteinowe, z naturalnymi składnikami i tak pyszne! Zawsze mam ich stos w domu. Jeśli wiem, że przygotowanie posiłku po treningu zajmie trochę czasu, wypijam od razu koktajl proteinowy Megaburn, abym mogła poświęcić czas na przygotowanie pożywnego posiłku i nie podjadać śmieciowego jedzenia”. Naturalne jest najlepsze „Staram się jeść żywność w jej najbardziej naturalnej postaci. Jem dużo sałatek i warzyw, mięsa, orzechów i jajek. Jem tylko pełnotłuste produkty mleczne. Przygotowuję również własne zdrowe smakołyki, a także własny chleb i masło migdałowe. Staram się unikać żywności paczkowanej i rafinowanego cukru. Unikam soi, soczewicy, wszystkiego, co jest oznaczone jako „niskotłuszczowe” lub „dietetyczne” i ograniczam zboża. Jem dużo dobrych tłuszczów – masło, oliwę i olej kokosowy, awokado, orzechy, nasiona, jaja”. Łatwe, gotowe posiłki „Moim łatwym posiłkiem jest zazwyczaj duża sałatka z odrobiną mięsa. Jeśli nie mam mięsa w lodówce, zawsze mam w szafce konserwowego tuńczyka i sardynki lub jajka. Innym szybkim i łatwym posiłkiem jest dla mnie omlet z sałatką i resztkami mięsa lub tuńczyka”. Miska z ryżem z kangura Składniki: Dziki ryż Filety z kangura Rakieta Czerwona cebula Groszek cukrowy Pomidor Szalotki Kolendra Awokado Ser pleśniowy Oliwa z oliwek Wapno Wskazówki: 1. Ugotuj ryż zgodnie z instrukcją na opakowaniu. Filety z kangura z grilla powinny być średnio wysmażone. Kangur staje się bardzo twardy, jeśli jest przegotowany. 2. Sałatki pokrojone w kostkę. 3. Wymieszaj trochę oliwy z oliwek i soku z limonki, aby uzyskać dressing. Zetrzyj skórkę z limonki. 4. Włóż ugotowany ryż do miski, a następnie ułóż na nim pokrojone sałatki. Pokrusz trochę sera pleśniowego na wierzchu. Posyp skórką z limonki. Zalej dressingiem. Zdjęcie główne: Zdjęcie Ive'a Erharda na Unsplash . CZYTAJ WIĘCEJ Doładowanie silnika: rozmowa o odżywianiu z biegaczką terenową Lucy Bartholomew

Karsten Madsen zaczynał od triatlonu szosowego i wyścigów kolarstwa górskiego, a później zajął się triatlonem terenowym, w którym obecnie startuje w zawodach XTERRA Pan American Tour. Od momentu przejścia na zawodowstwo w 2014 r. 26-latek czterokrotnie zdobył tytuł mistrza XTERRA Major i trzykrotnie został mistrzem kraju. W latach 2016 i 2018 zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej XTERRA Pam Am Tour Point Series. W 2017 r. zajął ósme miejsce na swoich pierwszych elitarnych Mistrzostwach Świata w Crossie ITU. Madsen postawił sobie za cel zostanie Mistrzem Świata w Crossie ITU w 2019 r. Kiedy nie ściga się ani nie trenuje, można go spotkać, jak podziwia górskie widoki z kawą. Aby przybliżyć wszystkim historię XTERRA, ile razy byłeś na Maui na Mistrzostwach Świata i jak w skrócie wyglądały Twoje występy w każdym roku? Byłem na Maui dwa razy, w 2016 i 2017 roku, i oba lata mnie zmiażdżyły z różnych powodów. Ale oba lata zakończyły się DNF-ami (nieukończeniem). Od tego czasu zmieniłem wiele rzeczy, aby lepiej dopasować się do wymagań kursu, więc spodziewam się wielkich rzeczy w 2018 roku! Który z Twoich konkurentów będzie dla Ciebie największym wyzwaniem i do jakich elementów kursu przygotowywałeś się najbardziej? Jadąc na Maui, myślę, że Josiah Middaugh jest człowiekiem, którego trzeba pokonać w tym roku. Jego forma jest teraz bardzo dobra, a jazda na rowerze osiągnęła inny poziom. Tak naprawdę wszystko zależy od tego, jak dobrze pływa. Dużo pracowałem nad stosunkiem mocy do masy. W tym roku trochę schudłem i nadal jeżdżę na rowerze z większą mocą. Ponadto wykonuję ukierunkowane treningi, aby sprostać wymaganiom stromego podjazdu na trasie na Maui. Jaki masz plan żywieniowy i czy różni się on w przypadku triatlonu terenowego, takiego jak XTERRA, od triatlonu szosowego o podobnym czasie trwania? Mój plan żywieniowy jest dość prosty: butelka na rowerze z 320 kaloriami, trzy żele CLIF Shot (smak malinowy to mój ulubiony) przyjmowane tuż przed punktami pomocy, aby popić wodą. Następnie kolejna połowa żelu na początku biegu, ponownie popita wodą. W przypadku XTERRA zwykle mam o jeden żel więcej niż w przypadku triatlonu szosowego o podobnym czasie trwania. Ale mój plan żywieniowy naprawdę najbardziej zmienia się w zależności od pogody. A co z przygotowaniem przed wyścigiem? Jak utrzymujesz formę, nie robisz zbyt dużych przerw, ani nie pozwalasz, aby podróże odbierały ci gotowość? Jakie wskaźniki monitorujesz? Mistrzostwa Świata XTERRA to po prostu potwór – wszystko w nim jest trudne! Szalone fale podczas pływania, strome i gorące podjazdy na rowerze, a jeśli to nie wystarczy, więcej tego samego podczas biegu. W XTERRA naprawdę zasługujesz na każdy ruch, pedałowanie i krok, który stawiasz. Po prostu harujesz i cierpisz tak bardzo w porównaniu z triathlonem szosowym. Taper może być naprawdę trudną częścią, ale ja błądzę po stronie „mniej znaczy więcej”, gdy jestem około 12 dni przed wyścigiem, zawsze zadając sobie pytanie: „Czy to pomaga, czy przeszkadza w moim wyścigu?” Podróżowanie to również trudna część, ale kilka prostych wskazówek: nawadniaj się, jedz zdrowo, zażywaj trochę dodatkowej witaminy C i D, nie stresuj się i zrelaksuj! Jakie rady masz dla zawodników w poszczególnych grupach wiekowych, którzy wybierają się na Mistrzostwa Świata XTERRA? Jeśli przyjedziesz później niż w środę przed wyścigiem, nie przejeżdżaj całej trasy! Zachowaj to na wyścig! Nie oddawaj całej ciężkiej pracy zmęczeniu. Mniej znaczy więcej w tygodniu wyścigu. Ponadto, nawadniaj się! Jak przebiegł ten sezon i jakie masz ambicje na resztę roku? Ten rok był zdecydowanie moim najlepszym sezonem. To był rok, w którym ścigałem się najwięcej i przebyłem najdłuższe dystanse. Odniosłem wiele sukcesów w Pan American Xterra Tour, zdobywając trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej. Prawdziwe ambicje, jakie sobie wyznaczyłem w tym roku, to ścigać się intensywnie i znaleźć radość z wyścigów. Wiedziałem, że jeśli uda mi się osiągnąć te dwie rzeczy, reszta ułoży się sama. Gdy teraz spoglądasz wstecz na ten rok, które niepowodzenia miały na Ciebie największy wpływ i co zrobiłeś, żeby iść naprzód i wrócić na właściwe tory? Powrót po infekcji bakteryjnej na ITU Cross Worlds był moim największym niepowodzeniem. Doprowadziłem się do świetnej formy i miałem fantastyczną okazję, aby odnieść sukces na tym kursie. Choroba naprawdę wpłynęła na mnie przez cały lipiec — byłem całkiem bezużyteczny! Zjednoczyłem się wokół idei, że gdy jestem zdrowy, nadal mam więcej okazji, aby udowodnić sobie, że jestem jednym z najlepszych na świecie. Pozytywne nastawienie pomogło, a moi rodzice i rodzina naprawdę pomogli mi przetrwać ten trudny okres. Kiedy Suunto 9 wystartował, wybrałeś biel zamiast klasycznej czerni. Czy to mówi coś o twojej osobowości? Zazwyczaj zawsze robiłam wszystko na czarno, więc nadszedł czas na zmianę! Biel jest po prostu świeża i wygląda czysto. Chyba lubię myśleć, że mój styl jest dość świeża. Co przewidujesz na 2019 rok? Co masz w harmonogramie? Zobaczycie mnie częściej w XTERRA, próbując wykorzystać ten udany rok. Dziękuję, Karsten, i powodzenia na Maui! PRZECZYTAJ WIĘCEJ O XTERRA 6 testów rzeczywistości dla wojowników XTERRA od mistrza Dopiero zaczynam – a już jestem w trybie pełnej bestii 8 podstawowych ćwiczeń poprawiających technikę biegu

Australijska triathlonistka Melissa Hauschildt emanuje cichą, zdeterminowaną pewnością siebie. Pozostając wierną mentalności „Aussie battler” – australijskiemu kolokwializmowi odnoszącemu się do zwykłych ludzi, którzy przezwyciężają przeciwności losu, aby dotrzymać zobowiązań – wytrwała w serii niepowodzeń i niepowodzeń, które zniweczyły jej nadzieje na Mistrzostwach Świata Ironman w Kona na Hawajach w ciągu ostatnich kilku lat. W 2017 r. Hauschildt przeszła operację – która okazała się horrorem – jednej z tętnic biodrowych. Chirurg przypadkowo przeciął główną tętnicę i krew trysnęła wszędzie. Straciła dużo krwi i miała powikłania pooperacyjne, które ją osłabiły i sprawiły, że miała problemy podczas tegorocznej Kona. W 2016 r. miała uraz, który wymagał operacji. W 2015 r. miała złamane żebro, a w 2014 r. zerwany mięsień piersiowy. „Najważniejszym wyścigiem Ironman jest Kona i to jest ten, którego jeszcze nie zaliczyłam” – mówi. Endofibroza znów dała o sobie znać i zmusiła Mela do wycofania się z Kona. Miała nadzieję, że ten rok w Kona będzie inny. Po tej dramatycznej operacji zaledwie rok temu, rekonwalescencji i dużej ilości cierpliwości, przeżywa jeden z najlepszych lat w swojej karierze triathlonowej, ustanawiając rekord świata (8:31:04) na Mistrzostwach Ameryki Północnej Ironman w Teksasie w kwietniu. Właśnie gdy myślała, że ​​będzie w stanie dać z siebie wszystko w Kona w tym roku, ta sama kondycja fizyczna co w zeszłym roku – endofibroza – znów zaatakowała. „Dwa miesiące temu ścigałem się w Ironman 70.3 Philippines w Cebu i moja prawa noga odmówiła posłuszeństwa podczas jazdy na rowerze i byłem zmuszony iść/truchtać/przeciągać nogę przez linię mety, aby zająć trzecie miejsce” — mówi Hauschildt. „Wróciłem do domu i próbowałem wrócić do treningu, ale moja noga nie współpracowała. Przeszedłem wiele badań w domu w Noosa i powiedziano mi, że to nie jest endofibroza, więc kontynuowałem, jak najlepiej mogłem. Ale doszło do tego, że nie mogłem nawet kopać w basenie, aby moja noga nie odmówiła posłuszeństwa. Wróciłem do mojego chirurga w Melbourne i niestety to endofibroza tętnicy biodrowej i potrzebuję operacji”. Hauschildt jest rozczarowana, ale jest tylko jedna odpowiedź, odpowiednia dla sportsmenki jej pokroju: kontynuować treningi, jakkolwiek to możliwe. Pływała z bojką, wykonując dużo ćwiczeń siłowych. Jej planem jest powrót silniejszym i szybszym niż kiedykolwiek. „Chirurg powiedział, że endofibroza najczęściej pojawia się w obu nogach i że rozwija się przez lata, co oznacza, że ​​od dłuższego czasu zmagam się z ograniczonym przepływem krwi do tej nogi” — mówi Hauschildt. „Jeśli pobiję rekord świata, mając tylko jedną zdrową nogę, nie mogę się doczekać, aby zobaczyć, co mogę zrobić z dwiema. Będę nie do zatrzymania!” Mel ustanowił rekord świata Ironman (8:31:04) podczas Mistrzostw Ameryki Północnej Ironman w Teksasie w kwietniu. Hauschildt odhacza wszystkie inne największe triatlony na świecie. W czerwcu wygrała Ironman 70.3 European Championship, w kwietniu Ironman 70.3 North American Championship, a w 2017 Ironman 70.3 Asia Pacific Championship, a także szereg innych zwycięstw w mniej znaczących wyścigach. Kona oraz Ironman South American and African Championships pozostają w jej zasięgu wzroku. Jej operacja odbędzie się w październiku, a cały zespół Suunto życzy jej wszystkiego najlepszego i szybkiego powrotu do zdrowia. PRZECZYTAJ WIĘCEJ O MELISSIE HAUSCHILDT: Poznaj Mela Hauschildta: jednego z najlepszych triathlonistów na świecie Od biegacza elitarnego do profesjonalnego triathlonisty: jak dokonać przejścia

Ultrakolarz Omar Di Felice wrócił do Włoch, aby zrobić sobie zasłużoną przerwę przed rozpoczęciem przygotowań do swojej corocznej podróży w lodowate rejony zimowej Arktyki. Jest przyzwyczajony do zimna, dlatego Transiberica Bike Race w Portugalii i Hiszpanii dał mu popalić. Jakie były najważniejsze momenty wyścigu? Jazda przez tak długi czas bez wsparcia w tym wyścigu kolarskim bez obowiązkowej trasy była dla mnie nowym wyzwaniem. Nie znałem Hiszpanii i Portugalii, dlatego musiałem być uważny na drogę przed sobą, zamiast skupiać się na „jedzeniu, spaniu i piciu”, jak to zwykle bywa w normalnych wyścigach ultra. Jakie były najtrudniejsze momenty? Uwielbiam zimę i arktyczne warunki: niestety w Hiszpanii spotkałem się z zupełnie przeciwnymi warunkami pogodowymi! Najtrudniej było jechać w tak gorących warunkach (temperatura od 30 do 41°C!). Najtrudniejszym momentem był z pewnością moment, gdy musiałem się zatrzymać po intensywnym upale i ataku alergicznym podczas przejazdu przez Andaluzję. Kiedy wróciłem na rower, zrozumiałem, że jeśli przebrnę przez ten trudny moment, będę w stanie ukończyć wyścig. Które drogi były najlepsze do jazdy? Ostatnie 300 km było najfajniejsze! Zarówno dlatego, że koniec był coraz bliżej, jak i dlatego, że region Asturii był jednym z najlepszych, z łatwymi podjazdami, zielonymi pagórkami i idealną temperaturą do jazdy. Ile kilometrów przejechałeś już w tym roku? W tym roku było mnóstwo kolarstwa! Od moich arktycznych przygód na Islandii i w Kanadzie, po to ostatnie ekstremalne wyzwanie, jakim było uczestnictwo w wyścigach ultra w całej Europie, przejechałem 30 000 kilometrów i pokonałem 450 000 m przewyższenia. Zasłużyłem na zasłużony odpoczynek przed rozpoczęciem mojego ulubionego sezonu: zimy. CZYTAJ WIĘCEJ O OMAR DI FELICE Podczas 3380-kilometrowej jazdy nie wiesz, co będzie bolało najbardziej Poznaj Włocha, który pokonuje niesamowite odległości na rowerze Co naprawdę musisz wiedzieć o zimowych przygodach rowerowych

Z dystansem 110 km i 6800 m przewyższenia Ultra Pirineu jest najdłuższym ultramaratonem, jaki Marc kiedykolwiek przebiegł. Kilian Jornet ustanowił rekord trasy w nieco ponad 12 godzin. Marc wie, że zapuszcza się na nieznane terytorium, więc nie wyznaczył sobie konkretnego celu czasowego. Marc stworzył dla Ultra Pirineu niestandardowy tryb sportowy do biegania w terenie. „Jeśli chodzi o to, jak będę 'ścigał się' – na pewno nie będę ścigał się jak Kilian!” – mówi Marc. „Planuję zacząć powoli, kontrolować adrenalinę i czuć się komfortowo przez pierwsze dwie trzecie wyścigu. Dlatego uważam, że tętno jest dla mnie ważne, abym mógł zobaczyć swój wysiłek w czasie rzeczywistym. Bycie obecnym w chwili jest równie ważne, ponieważ w biegach długodystansowych nie można za bardzo skupiać się na tym, co przed nami”. Aby pomóc mu dotrzeć do mety w dobrym czasie, Marc wykorzysta swoją dogłębną wiedzę zdobytą w dziale zarządzania informacjami o produktach firmy Suunto, aby jak najlepiej wykorzystać możliwości zegarka Suunto 9. Suunto 9 ułatwia optymalizację żywotności baterii zegarka GPS na potrzeby długiego wydarzenia: oferuje trzy predefiniowane tryby baterii – Performance, Endurance i Ultra – które zapewniają do 120 godzin śledzenia GPS. Dokładność GPS to największa różnica między trybami. Możesz również utworzyć niestandardowy tryb baterii w Suunto 9. Suunto 9 ma trzy predefiniowane tryby baterii – Wydajność, Wytrzymałość i Ultra – ale możesz także zdefiniować własne ustawienia. „Inteligentne tryby baterii Suunto 9 są świetne” — mówi Marc. „Masz o jedną rzecz mniej do myślenia i możesz po prostu cieszyć się szlakami i widokami. Stworzyłem niestandardowy tryb baterii oparty na trybie wydajności; wyłączam wszystkie wibracje i powiadomienia, wyłączam funkcję automatycznego okrążenia, a także zmieniam wyświetlacz na „niski kolor” i włączam limit czasu wyświetlania”. „Jeśli przełączenie się z trybu wyścigowego do trybu „ukończenie wyścigu” zajmie mi więcej czasu, niż się spodziewałem, zegarek automatycznie przełączy się na tryb lepszej baterii, więc jest to naprawdę cenny i doceniany towarzysz”. Aby mieć pewność, że Marc przypadkowo nie wyczerpie baterii, jego Suunto 9 zapyta, czy chciałby zmienić tryb baterii, jeśli moc spadnie poniżej 10%. Jedno jest pewne, w dniu wyścigu Marc będzie w pełni gotowy. „Przyjechałem tutaj, żeby sprawdzić swoje możliwości, doświadczyć czegoś nowego i zobaczyć wspaniałe krajobrazy, nie wspominając już o tym, żeby poznać wspaniałych ludzi, którzy biorą udział w tym wydarzeniu” – mówi. Powodzenia, Marc i wszyscy inni uczestnicy Salomon Ultra Pirineu ! Dowiedz się , jak najlepiej wykorzystać tryby baterii Suunto 9 Przeczytaj instrukcję obsługi Suunto 9

„Naprawdę staram się wykorzystać czas i możliwości, jakie mam, na tworzenie potraw, które wydobędą ze mnie to, co najlepsze” – mówi Lucy. Bycie sportowcem to przede wszystkim dyscyplina i konsekwencja. Zazwyczaj myślimy o tym w kategoriach treningu – wychodzenia za drzwi, czy mamy na to ochotę, czy nie, dzień po dniu, tydzień po tygodniu. To, jak jemy, jest często spychane na drugi plan; miłe, ale nie tak cenne jak trening. Słynne stwierdzenie Napoleona Bonapartego, „armia maszeruje na żołądkach”, sugeruje co innego – jedzenie jest tym, co nas napędza. A im bardziej odżywcze, tym lepiej będziemy się spisywać. W tej serii postów badamy, jak ambasadorzy Suunto i sportowcy utrzymują swoje zbiorniki pełne paliwa. Najpierw australijska biegaczka ultra Lucy Bartholomew dzieli się swoją pasją do diety roślinnej. Bieganie na diecie roślinnej © Lucy Bartholomew Lucy Bartholomew, 22 lata, niedawno ukończyła 100-milowy bieg Western States Endurance Run i zrobiła to na diecie wegańskiej. Oznacza to, że może jeść dużo owoców i warzyw, co jest jej ulubioną rzeczą zaraz po byciu na szlaku. „Jako sportowiec uważam, że jesteś tym, co jesz, a paliwem, które wkładasz do swojego silnika, jest wydajność, którą otrzymasz, więc naprawdę staram się wykorzystać czas i dostępność, które mam, aby tworzyć jedzenie, które wydobywa ze mnie to, co najlepsze” – mówi Bartholomew. „Uwielbiam sposób, w jaki różne potrawy i przepisy działają na różnych ludzi, jak można dzielić się tą formą sztuki kulinarnej i zawsze nadać unikalny charakter swojej osobowości”. Przejdź do, łatwe posiłki Zielony koktajl, czyli „Shrek poo”, to jeden z podstawowych posiłków Bartholomew. Zdjęcie Kimber Pine na Unplash . „Moją ulubioną rzeczą do przygotowania dla siebie i innych jest miska Buddy. Prawdopodobnie nigdy o niej nie słyszeliście, a to jest w niej najlepsze; nie ma w niej nic konkretnego, to po prostu miska wypełniona dobrocią i roślinami. Zazwyczaj dodaję do niej pieczone słodkie ziemniaki, jakąś fasolę, orzechowy dressing do sałatek i mnóstwo surowych i gotowanych warzyw. „Moim porannym wyborem jest smoothie bowl, czyli gęsty koktajl z mrożonych bananów, który zwykle jest zielony, ponieważ dodaję szpinak i inne warzywa, aby moje ciało było pełne składników odżywczych. Zazwyczaj dodaję do tego więcej owoców, orzechów i nasion”. Posiadanie niezbędnych rzeczy pod ręką „Dowiedziałem się, jak ważne jest bycie zorganizowanym i poświęcanie czasu na przygotowywanie jedzenia” — mówi Bartholomew. „Zawsze noszę ze sobą moje „niezbędne rzeczy”, które mogę łatwo przeżyc w podróży. Należą do nich płatki owsiane, proszek z zielonych warzyw, masło orzechowe i drożdże odżywcze. Oprócz tego kupuję wszystkie owoce i warzywa, jakie mogę dostać w swoje ręce, i wtedy jestem bardzo szczęśliwym małym kamperem”. Bezpośrednio z ziemi „Naprawdę wierzę w powiedzenie „jesteś tym, co jesz” i im więcej możesz jeść bezpośrednio z ziemi, bez opakowań, tym lepiej jedzenie będzie cię wspierać”. Miska Buddy Lucy Jedna z mis Buddy Bartholomew. © Lucy Bartholomew Składniki Słodki ziemniak pokrojony w kawałki Czerwona kapusta, grubo posiekana Marchewka starta Buraki starte Ciecierzyca odsączona i wypłukana Ugotowany ryż/komosa ryżowa Brokuły, dowolne warzywa! Kurkuma Papryka ostra Sól i pieprz Hummus Tahini, miso, dressing kurkumowy Można też dodać gotowane jajka, mięso, tofu, rybę Metoda Piecz słodkiego ziemniaka w piekarniku w temperaturze 180° C przez 30 minut. Ja lubię piec ziemniaka bez oleju, ale jeśli wolisz go bardziej wilgotnego, dodaj trochę oleju. Odsączoną ciecierzycę połóż na blasze do pieczenia i posyp odrobiną kurkumy, pieprzu cayenne, soli lub dowolnej wybranej przyprawy. Obróć ją, aby przejąć wszystkie przyprawy i smaki, a następnie włóż do piekarnika razem ze słodkim ziemniakiem na 20 minut lub do momentu, aż będzie chrupiąca. Ugotuj na parze dowolne warzywa lub przygotuj inne warzywa, których chcesz użyć. Umieść kapustę, buraki, marchewkę i ugotowane ziarna, dodatkowe warzywa w misce do serwowania. Dodaj słodkie ziemniaki i ciecierzycę, gdy będą gotowe. Na wierzchu dodaj hummus, dressing tahini lub własne wersje! I ciesz się! Zdjęcie główne: Zdjęcie autorstwa Dana Golda na Unsplash .