Suunto Blog

Obejrzyj „7 sztuczek terenowych” Grega Hilla Brzmi to jak sporo myślenia. To w porządku – droga w górę zajmuje dużo czasu. Chodzi o wyrobienie sobie pętli wzorców myślowych, które powtarzasz w kółko – gdzie jest następne bezpieczne miejsce? Co jest nade mną? Na jakie niebezpieczeństwa jestem narażony i dokąd pójdę, jeśli coś się stanie? – to zapewnia ci bezpieczeństwo. I nie chodzi o to, żeby wszystko utrudniać – czasem chodzi o to, żeby to ułatwić. Tak – zwłaszcza sztuczka „walki z najmniejszym facetem w barze”. Chcesz iść najbezpieczniejszym, najłatwiejszym terenem, ponieważ często jest on najmniej narażony na niebezpieczeństwo. Jeśli podróżuję po nowym terenie, spojrzę na mapę, znajdę najmniejsze zbocza i wykorzystam te informacje, gdy tam będę. Greg, kto cię nauczył tych sztuczek? Większość z nich nauczyłem się na początku mojej kariery narciarskiej – ale głównie nauczyłem się od samych gór. Jeśli się patrzy i słucha, można się wiele nauczyć – i to jest sedno wielu z tych sztuczek. Nic nie nauczy cię czegoś tak, jak przykład z życia wzięty. Na początku mentor nauczył mnie, żeby „zawsze zjeżdżać z góry”. Niedługo potem znalazłem się na wycieczce, tuż przed zjazdem w kolejce i zdałem sobie sprawę, że nie jestem na szczycie. Więc wróciłem na grań i przedarłem się na szczyt. W trzecim zakręcie zjechałem poślizgiem klasy III, który prawie na pewno by mnie zabił. To nie jedyny raz, kiedy widzisz, że te sztuczki działają w prawdziwym życiu. Absolutnie nie. „Szukamy wyższego terenu” – byliśmy na górze Manaslu w 2012 roku. Rozbiliśmy obóz na najwyższym terenie, jaki udało nam się znaleźć. Tej nocy lawina złapała 30 osób śpiących w namiotach. Obozy II i II zostały uszkodzone. Zginęło 12 osób, a 30 zostało uwięzionych w śpiworach. Byliśmy ponad osuwiskiem, ponieważ wybraliśmy miejsce, w którym nie było żadnego ryzyka z góry – zaledwie 50 m od miejsca, w którym uderzył osuwisko. Chcesz skrócić czas ekspozycji – ale to nie znaczy, że musisz się spieszyć. Tak – przemieszczanie się między bezpiecznymi miejscami powinno być szybkie, ale nie podejmuj pochopnych decyzji. Poruszaj się szybko, myśl spokojnie. Nie chcesz podejmować pochopnych decyzji. Czy możliwe jest zredukowanie ryzyka do zera? Absolutnie nie. A dla mnie to część definicji przygody – to aktywność, która wiąże się z ryzykiem. To, co prawda, jest częścią tego, co czyni ją ekscytującą i interesującą. Bądźcie czujni, bo w kolejnej odsłonie serii filmów Grega Hilla znajdziecie więcej informacji – i jeździjcie na nartach bezpiecznie! Obraz główny: Bruno Long CZYTAJ TAKŻE Górskie zasady Grega Hilla 

Nawet jeśli jesteś zwykłym nurkiem, słyszałeś o Dean's Blue Hole na Bahamach. Najgłębszy na świecie morski blue hole, o głębokości ponad 200 m, jest mekką dla wszelkiego rodzaju podwodnych przygód – od nurków z akwalungiem po nurków swobodnych. Ale wielu nie zdaje sobie sprawy, że ten wyspiarski kraj jest domem nie tylko tego naturalnego cudu, ale także wielu innych. Jaskinie nazywane są Abaco Blue Holes, to jeden z najbardziej zróżnicowanych i rozległych obszarów do nurkowania jaskiniowego na świecie – z wieloma jaskiniami wciąż niezmapowanymi. Właśnie dlatego Jill Heinerth, nurek Suunto, dołączy do elitarnej grupy nurków na Bahamach, aby wziąć udział w zakrojonych na szeroką skalę badaniach i pracach dokumentacyjnych na obszarze Abaco Blue Holes. „Dołączę do elitarnej grupy najlepszych na świecie odkrywców nurkowania jaskiniowego pod przewodnictwem dr Kenny’ego Broada. Dołączymy do Briana Kakuka z Bahamas Underground i Friends of the Environment w Abaco” – mówi Jill. Obszar ten jest bogaty w historię nurkowania – jej partnerzy w projekcie eksplorują te jaskinie od ponad dwóch dekad. Możesz wykonać legendarne nurkowania w takich miejscach jak Las Fangorna w Jaskini Dana lub zobaczyć artefakty, takie jak 3000-letnie szkielety krokodyli w Sawmill Sink. Oczywiście nurkowanie tutaj nie jest obarczone małym ryzykiem – jak zawsze w przypadku nurkowania jaskiniowego, odpowiedni sprzęt i bogate doświadczenie przynajmniej jednej osoby z twojego zespołu są absolutną koniecznością. Z jakiej okazji przeprowadzono badanie? „Po ponad dekadzie ciężkiej pracy te błękitne dziury zostały niedawno objęte ochroną w ramach nowo wyznaczonego rezerwatu narodowego” — mówi nam Jill. Co jeszcze ciekawsze, chociaż projekt ten jest operacją podziemną, nie jest tajny. Będą transmitować niemal na żywo. „Zespół prowadzi również agresywną inicjatywę informacyjną, która będzie obejmować transmisje satelitarne do sal lekcyjnych z terenu oraz zaawansowane działania w zakresie obrazowania 3D, które pomogą opracować interaktywne zasoby, które pomogą odwiedzającym na górze poczuć piękno, które znajduje się pod ich stopami”. W jaskiniach zobaczą stalaktyty i stalagmity utworzone przez osadzony wapń. Mogą być bogatym środowiskiem dla życia morskiego – nurek z Bahamów Brian Kakuk nazywa je „przepełnionymi akwariami” – i mają nieznany potencjał do badań – i to jest wielki sukces dla badań. Te jaskinie były ważnymi laboratoriami dla nauki o zmianach klimatu i badań biologicznych, a ich nowa dodatkowa ochrona niewątpliwie zapewni wiele więcej możliwości dla nauki. Obserwuj, aby zobaczyć projekt Abaco Blue Holes w akcji! Obejrzyj pliki z wyprawy Jill Heinerth na Youtube. Przygotuj się na spotkania satelitarne: wirtualne wycieczki na Bahamy! W tym tygodniu nowe urządzenie BGAN (urządzenie wielkości podręcznika, które umożliwia prowadzenie rozmów wideo w serwisie Google Hangouts praktycznie z dowolnego miejsca na świecie) wyruszy statkiem do Abaco na Bahamach w ramach wyprawy National Geographic z Kennym Broadem i Jill Heinerth. Następne spotkanie, EBTSOYP Hangout, odbędzie się 8 grudnia o 11:00 czasu wschodniego. Dostępnych jest wiele miejsc na kamery, a tutaj możesz obejrzeć tło spotkania z Kennym i Jill. >>Zobacz powtórkę Virtual Field Trip tutaj<< Więcej o projekcie można przeczytać na intotheplanet.com

W zeszłym miesiącu wysłaliśmy zwyciężczynie Suunto #DiveWithMe , Annę Starup i Theresę Thorp, na Filipiny na małą przygodę nurkową w raju w Atmosphere Dive Resort – wystarczy powiedzieć, że dziewczyny świetnie się bawiły. Teraz, gdy znów odpowiadają na e-maile (bo bądźmy szczerzy, my też nie odpowiadalibyśmy na e-maile podczas wakacji nurkowych), wysłaliśmy im kilka pytań o podróż – i oczywiście dostaliśmy kilka zdjęć. Anno, to była dla Ciebie pouczająca lekcja. Anna: Tak – zrobiłam swój ostateczny certyfikat na Filipinach po przygotowaniu się w domu w Danii, korzystając z kursów online. Nurkowanie po prostu od razu mnie pochłonęło. Z perspektywy czasu myślę o tym, dlaczego nie wybrałam się na otwarte wody wcześniej. Nurkowanie z pewnością zabierze mnie (i Theresę) w miejsca na świecie, o których wcześniej nie myślałam. Najlepsze pojedyncze nurkowanie podczas wyprawy? Anna i Theresa: To naprawdę trudne pytanie! Miejsca nurkowe bardzo się różniły i każde miało niesamowite aspekty. Może nurkowanie na wyspie Apo, gdzie widzieliśmy tuzin żółwi, które bawiły się z nami. Albo nurkowanie, gdzie ośmiornica niebieskopierścieniowa zobaczyła swoje odbicie w kamerze instruktora nurkowania Anny i zaatakowała ją! Podczas tego samego nurkowania widzieliśmy 4 gatunki ośmiornic i wiele fajnych żabnic. Oczywiście, nie spędziłeś każdej chwili na łódce… Anna i Theresa: Atmosphere to mały kawałek raju. Pokoje, jadalnia, sklep nurkowy, plaża – po prostu niesamowite. Musimy wspomnieć również o jedzeniu. Oprócz nurkowania, jedzenie było zdecydowanie główną atrakcją każdego dnia! Ludzie w Atmosphere byli ogromną częścią naszego niesamowitego doświadczenia. Wszyscy wydawali się małą rodziną, żartowali, zatrzymywali się na pogawędkę, interesowali się życiem innych (i naszym). Zdobyłeś tak dobrych przyjaciół, że nawet dostałeś przezwisko… Anna i Theresa: Ktoś z ekipy nurkowej, zazdroszcząc naszego fajnego Suunto D4i, nadał nam przydomek „The Suunto Girls”, który przylgnął do nas na całą wyprawę. Nie najgorszy przydomek, prawda? Musimy również przesłać specjalne „dziękuję” Ulrice, Marco i Danielowi z rodziny Atmosphere, którzy byli głównymi powodami, dla których ta wyprawa stała się tak niezastąpioną i spektakularną przygodą. Nadal czujemy się całkowicie i absolutnie na haju, dziękujemy! I dotarłeś nawet do dżungli! Anna i Theresa: W drodze do ośrodka spotkaliśmy się z bratem i przyjacielem Theresy, którzy obecnie podróżują z plecakami po Azji. Obudziliśmy się o 5 rano na krótki spacer po dżungli, który zaprowadził nas do najbardziej oszałamiająco pięknej laguny o nazwie Kawasan Falls. Będąc tam wcześnie, mieliśmy wodospad tylko dla siebie przez wiele godzin! Mnóstwo zabawy podczas pływania, skakania z klifów i zabawy w lagunie, zanim kontynuowaliśmy podróż do Atmosphere Resort. Mieliśmy również okazję zwiedzić Chocolate Hills, wziąć udział w rejsie z kolacją na rzece Loboc, zobaczyć Tarsier Sanctuary na wyspie Bohol i odwiedzić Osmena Peak, najwyższy szczyt na wyspie Cebu. Wszystkie te spektakularne widoki i niezastąpione małe przygody. Czy czujesz się pewniej pod wodą? Theresa: Możliwość podzielenia się niesamowitym podwodnym światem z Anną po raz pierwszy była magiczna! Świetnie się bawiliśmy podczas jej kursu Open Water, a później podczas naszych nurkowań rekreacyjnych. Anna: Studiowałam sporo teorii, ale wszystko miało sens, gdy spróbowałam tego w wodzie. Nie byłam pewna, ile zapamiętam, jeśli zdarzy się sytuacja, w której faktycznie będę tego potrzebować, ale na przykład podczas mojego pierwszego nurkowania mój ustnik odpadł. Nie wiedząc dokładnie, co się dzieje, po prostu chwyciłam zapas. Więc myślę, że niektóre ćwiczenia „internalizują się” dość szybko. Czy możesz wymienić kilka swoich ulubionych miejsc, którymi chętnie podzielisz się z przyszłymi gośćmi? Anna i Theresa: Miejsce nurkowe „turtle” na wyspie Apo nazywało się Rockpoint West. Miejsce nurkowe, w którym spotkaliśmy ośmiornicę niebieskopierścieniową, nazywało się Secret Garden, chociaż my nazywaliśmy je ogrodem ośmiornicy, ponieważ widzieliśmy tam wiele ośmiornic. Miejsce rekinów wielorybich nazywało się Oslob. Czy Filipiny to obowiązkowy cel podróży dla miłośników nurkowania? Theresa: Zdecydowanie – zwłaszcza jeśli lubisz muck i mikronurkowanie. Od razu mnie to zachwyciło i nadal jestem pod wrażeniem, że stworzenia, takie jak to, które poznaliśmy, naprawdę istnieją w prawdziwym życiu! Szczególnie zafascynowały mnie liczne gatunki żabnic, ślimaków nagoskrzelnych i modliszek. Czy wróciłbyś? Theresa: Zdecydowanie! Niesamowite miejsca do nurkowania i spektakularna natura z pewnością nas tam przyciągną, a poza tym musimy spotkać się ponownie z niesamowitą załogą w Atmosphere Resort. Jakie inne miejsca na świecie koniecznie musisz odwiedzić podczas nurkowania? Theresa: Ponieważ to był mój pierwszy raz w nurkowaniu w Azji, będę musiała wrócić, żeby jeszcze trochę poeksplorować! W tej chwili miejsca takie jak Komodo, wyspy Gili i Malediwy są na szczycie mojej listy miejsc, w których muszę nurkować. Galapagos również jest na szczycie mojej listy od dłuższego czasu.

Trener biegania z Helsinek w Finlandii, Aki Nummela, nie jest obcy w przekształcaniu weekendowych wojowników w biegaczy wyczynowych. Jego firma, Runner's High , trenuje setki biegaczy poprzez kliniki i prywatne treningi każdego roku. „W bieganiu maratońskim nie ma szybkich zwycięstw” – mówi. „Wielu maratończyków skupia się tylko na kilometrach i faktycznie trenuje, aby być wolnym. I nie ma sensu tego robić. Nie da się przebiec maratonu poniżej 3 godzin, jeśli nie potrafisz utrzymać takiego tempa przez 10 kilometrów. Wszechstronność w treningu jest bardzo ważna dla biegaczy długodystansowych”. Przebiegnięcie maratonu w czasie krótszym niż trzy godziny to poważne wyzwanie: niektórzy utalentowani biegacze potrafią to zrobić przy bardzo niewielkim treningu. Dla wielu jest to po prostu niemożliwe. Baza danych treningowych Suunto ujawnia, że ​​10% 30–40-letnich mężczyzn biegnie maraton w 3 godziny, a najlepsze 10% kobiet osiąga czas o około 15 minut wolniej. Dla porównania, spójrzmy, co mówią nam nasze liczby. Najlepsze 10% mężczyzn w wieku 30–34 lata biegnie maraton w 3.00.08, a najlepsze 10% mężczyzn w wieku 35–39 lat biegnie w 3.00.31. Najlepsze 10% kobiet w wieku 30–34 lata biegnie maraton w 3.16.34, a najlepsze 10% kobiet w wieku 35–39 lat biegnie w 3.13.59. Czasy są oparte na ponad 25 000 maratonów. „Maraton poniżej 3 godzin to poważny cel” – kontynuuje Nummela. „Większość osób, które go osiągają, to już doświadczeni biegacze, którzy znają swój poziom i mają doświadczenie w bieganiu maratonów. Przypadkowe cele po prostu nie działają. Musisz zacząć od swojej obecnej formy i robić postępy krok po kroku w ramach swoich możliwości. Nie ma skrótów”. WIEDZ GDZIE JESTEŚ Osiągnięcie celu zależy również w dużej mierze od przeszłości. Jeśli już dobrze trenowałeś, postęp będzie wolniejszy niż u kogoś, kto jeszcze nie włożył zbyt wiele wysiłku w ustrukturyzowany trening. „Gdy baza jest silna, nie ma potrzeby pokonywania maksymalnej liczby mil. Próba dodania większej liczby mil do naszego zabieganego życia może nas po prostu wyczerpać przed kluczowymi treningami tygodnia” – mówi Nummela. „Dla niektórych moich sportowców zaskoczeniem było to, że w ich planie może być mniej godzin tygodniowego treningu niż wcześniej. Ale skrócenie dystansu o połowę nie powoduje automatycznie spadku wydajności”. SPRAWDŹ SWOJĄ PRĘDKOŚĆ „Wielu maratończyków boi się biegać szybko” – mówi Nummela. „Ale trzeba zacząć szybko, żeby mieć szybki czas. Zwiększenie tempa w trakcie biegu jest bardzo trudne”. Maraton poniżej 3 godzin to tempo 4 min 17 sek. na kilometr, „ale nie utkwij w biegu z tempem 4'20 na treningu”, przypomina Nummela. „Musisz wypracować sobie zdolność szybkościową, a gdy już ją osiągniesz, możesz dodać do swojego planu więcej treningów przeznaczonych specjalnie na maraton”. Nummela mówi, że przyjrzenie się czasom, w których maratończycy biegali 3 godziny na krótszych dystansach, da ci dobry pogląd na to, gdzie jesteś. „Jeśli potrafisz przebiec 10 kilometrów w 37 minut, tempo potrzebne do przebiegnięcia maratonu w czasie poniżej trzech godzin będzie wydawać się łatwe”. Odkryj swój najlepszy trening Klasycznym treningiem przed maratonem jest bieg o progresywnym tempie na dystansie 30–35 km. „Ten trening należy zakończyć w tempie maratonu” — mówi Nummela. „Ale pamiętaj, że jest to trudny trening, jak wyścig, i potrzebny jest odpowiedni czas na regenerację”. Sugeruje również bieganie półmaratonów. To nie tylko świetne treningi – nauczą Cię też jednej lub dwóch rzeczy o wyścigach. Oprócz długich biegów Nummela zawsze każe swoim sportowcom biegać także krótsze interwały. Coś takiego jak 6 razy po 1000 metrów (w tempie wyścigu 5000–10000 m) i 4 razy po 2–3 kilometry (w tempie półmaratonu 10000 m) to świetne ćwiczenia do szybkiego, wydajnego biegu maratońskiego. Na koniec zawsze podkreśla, że ​​trzeba to zmieniać: „Kluczem jest wszechstronność. Po długim i ciężkim biegu proponuję bieganie czegoś innego, jak wspomniane wcześniej 6x1 km, aby bodziec był za każdym razem inny. W przeciwnym razie postępy będą wolniejsze”. UFAJ SWOIM INSTYNKTOM Trener Nummela uważa, że ​​zarówno tempo, jak i tętno są cennymi informacjami dla biegaczy. W treningu HR zapobiegnie zbyt intensywnemu bieganiu. „Ale uczucie jest również bardzo ważne. Nie należy też zbyt wiele patrzeć na dane na zegarku sportowym. Będziesz musiał nauczyć się słuchać swojego ciała i jego sygnałów. DOSTOSUJ NA BIEŻĄCO Cele są ważne – jednak powinieneś być przygotowany na ich zmianę, jeśli zajdzie taka potrzeba. „Przebiegnięcie maratonu poniżej 3 godzin zależy również w dużej mierze od formy i warunków danego dnia. Jeśli na przykład dzień wyścigu jest wyjątkowo gorący, rozsądnie jest trochę zwolnić. Może być mądrzej przebiec maraton w 3:10, niż skończyć na kroplówce. Bądź zwinny w biegu i myśleniu, a ostatecznie osiągniesz swój cel”. „A gdy już trenujesz właściwie i jesteś w świetnej formie, wszystko co musisz zrobić to wyjść i to zrobić. Wtedy osiągnięcie celu jest łatwe.”

Przestrzeganie zasad nie zawsze jest łatwe – to coś, co może powiedzieć każdy nastolatek. Ale gdy dorastamy, stajemy się mądrzejsi i bardziej dojrzali, zaczynamy zdawać sobie sprawę, dlaczego zasady są. Nie zawsze utrudniają życie, ułatwiają je – i zdecydowanie czynią je bezpieczniejszym, szczególnie w górach. Dlatego kanadyjski skialpinista i przewodnik górski Greg Hill opracował własne zasady – i robi, co może, aby ich przestrzegać, kiedykolwiek porusza się w terenie wysokogórskim. Obejrzyj poniższy film Grega, aby poznać zasady i dowiedzieć się, dlaczego są one ważne również dla Ciebie. Następnie przewiń w dół do naszego wywiadu z Gregiem, aby dowiedzieć się więcej o doświadczeniach życiowych, które je ukształtowały. Greg, zacznijmy od tego, co oczywiste: opowiedz nam o tej lawinie! 15 maja 2014 r. Głęboko w sercu Pakistanu, na wysokości 5500 m, tak daleko od ratunku, jak to możliwe. Złamałem tylko nogę, ale miałem wielkie szczęście, że w ogóle przeżyłem. Miała tylko 30 cm wysokości, ale kilkaset metrów szerokości, ale cała konstrukcja, którą zjeżdżałem na nartach, zsunęła się na około 700 m w pionie. Co zrobiłeś źle? Po prostu nie było dokąd pójść – i to był mój techniczny błąd. Źle zrobiłem, zjeżdżając na nartach z przeszkody, z której nie było dróg ucieczki ani bezpiecznych miejsc. Jechałem tak, jakbym mógł wyprzedzić lawinę. Niewielkie zacięcie na nartach spowodowałoby lawinę i byłbym na górze. Ale większą zasadą, którą złamałem, była zasada numer jeden – nie bać się wystarczająco. Złamałem też zasadę numer dwa – partnerzy, których miałem tam, nie byli moimi normalnymi partnerami. Moi normalni partnerzy zadawaliby mi więcej pytań. Nie zadawali mi ich wystarczająco dużo. Czy czegoś się z tego nauczyli? Założę się, że tak. Dlaczego musiałeś znaleźć się w tej lawinie? Zabawne jest to, że przetrwałem tyle lat bez żadnych problemów – potrzebowałem tego zjazdu, żeby trzymać ego na wodzy. Nie pojawiały się żadne czerwone flagi. Czekaliśmy kilka dni, aż śnieg opadnie. Góry były uśpione. Ale i tak złamałem zasady. Jaka jest Twoja największa wskazówka, która pomaga Ci przestrzegać zasad? Zadawaj sobie pytania. Podczas wspinaczki. Czy się boję? Czy jestem dobrze wyszkolony? Czy mam wiedzę, która wspiera moje decyzje? Czy moi partnerzy dokładają więcej? Zawsze pamiętaj – nie wiesz, że podejmujesz złe decyzje, dopóki nie doświadczysz konsekwencji. Czego możemy się od Ciebie nauczyć tym razem? To wstęp do mojego filmu o trikach terenowych – omówimy w nim konkretne, namacalne decyzje dotyczące terenu, które pomogą Ci znaleźć sposoby na poruszanie się po górach i zachowanie bezpieczeństwa. Bądźcie czujni, bo w grudniu Greg Hill opowie nam więcej o górskich poradach! CZYTAJ WIĘCEJ ZAPLANUJ SWÓJ WYCIECZKĘ NARCIARSKĄ ONLINE DZIĘKI WSKAZÓWKOM GREGA HILLA PRZYGOTUJ SIĘ NA ŚNIEG

Hiszpan Marc Casanovas zaczął nurkować w 1996 roku i był tak zainspirowany tym, co zobaczył, że natychmiast zaczął fotografować podwodne zdjęcia. W tym tygodniu prowadzi nasze konto @suuntodive na Instagramie . Obserwuj, aby zobaczyć jego niesamowite zdjęcia z nurkowań w Morzu Śródziemnym! © Marc Casanovas Opowiedz nam o sobie? Nazywam się Marc Casanovas, mieszkam w Vilassar de Mar, niedaleko Barcelony i od 20 lat zajmuję się fotografią podwodną. Gdzie lubisz nurkować? Uważam się za fotografa śródziemnomorskiego, ponieważ 95% mojej pracy koncentruje się kilka kilometrów od mojego domu. Jestem głęboko przekonany, że najlepsze zdjęcia fotografa powstają w pobliżu miejsca, w którym mieszka. © Marc Casanovas Co Cię inspiruje w podwodnym świecie? Fakt, że nigdy nie przestaje mnie zaskakiwać. To, co mnie uzależnia, to obserwowanie natury. Zawsze spotykasz inne zwierzęta podczas nurkowania lub uchwycisz nowy rodzaj zachowania. Zaletą fotografii jest to, że jest praktycznie nieskończona, nawet jeśli prawie nie oddalasz się od miejsca, w którym mieszkasz. Niemniej jednak myślę o wyjeździe gdzieś – nigdy nie możemy przestać! © Marc Casanovas Jak opisałbyś swój styl fotografii? Powiedziałbym, że jestem fotografem przyrody. Mam na myśli to, że robię fotografię dokumentalną, nigdy nie tracąc z oczu faktu, że fotografia opiera się na koncepcjach estetycznych. Czy chcesz opowiedzieć jakąś historię za pomocą swoich zdjęć? Każde zdjęcie, które opowiada historię na pierwszy rzut oka, bez potrzeby jakiegokolwiek wyjaśnienia, jest bardzo prawdopodobne, że będzie dobrym zdjęciem. I to właśnie próbuję robić, gdy nurkuję z moim aparatem. Gdzie śledzić swoje przygody? Można mnie śledzić na mojej stronie na Flickr , na Facebooku i na mojej stronie internetowej . Obserwuj @suuntodive na Instagramie Przeczytaj więcej 10 wskazówek, jak robić niesamowite zdjęcia podwodne 7 wskazówek, które pomogą Ci tworzyć wyjątkowe filmy podwodne