Triathlonistka i studentka medycyny Åsa Lundström jest żywym dowodem na to, że nigdy nie jest za późno, aby przenieść nową dyscyplinę sportu na poziom elitarny.
Ostatnią rzeczą, jaką spodziewała się zostać Åsa Lundström, był profesjonalny sportowiec. Lekarz, tak. Profesjonalny triathlonista, nie.
© Petri Kovalainen
Wychowana na szwedzkiej wsi, kiedy po raz pierwszy zetknęła się z triathlonem, pomyślała, że to szaleństwo. Nauczycielka szkoły średniej przedstawiła klasie ten sport. Wszyscy uczniowie pokręcili głowami z niedowierzaniem. Ale dlaczego, pytali.
Młoda Åsa również próbowała pływać w szkole średniej, ale straciła cierpliwość i zrezygnowała. Jej głównym sportem był futbol. Nie mając dobrych umiejętności w posługiwaniu się nogami, jej misją było bieganie po całym boisku, polowanie i wykańczanie przeciwników.
30-letnia studentka medycyny jest teraz dwukrotną zwyciężczynią Ironman, mistrzynią Szwecji w biegach długodystansowych, mistrzynią Danii w sprincie i triathlonie w Bilbao. Niesamowita zmiana, biorąc pod uwagę, że Åsa ukończyła swój pierwszy triathlon sześć lat temu. Jak to się stało?
Po ukończeniu liceum wyjechała za granicę i podjęła pracę jako nauczycielka zajęć gimnastycznych. Tam poznała ludzi uprawiających różne sporty wytrzymałościowe.
„Odkryłam, że lubię długie sesje i prowadzenie kilku zajęć pod rząd, więc poczułam prawdziwy dreszczyk wytrzymałości” – mówi. „Wtedy zdałam sobie sprawę, że naprawdę lubię aspekt czasowy sportów wytrzymałościowych”.
© Petri Kovalainen
Kilka lat później rozpoczęła studia medyczne w Danii i tam poznała swojego długoletniego chłopaka, byłego triathlonistę w juniorskiej drużynie szwedzkiej. Po odrobinie namowy przekonał sceptycznie nastawioną Åsę do trenowania z nim na lokalnym basenie. Pomógł jej przepłynąć pierwsze 25 okrążeń, a niecały rok później wzięła udział w swoim pierwszym triathlonie, zajmując 18. miejsce. Po zajęciu 4. miejsca w następnym roku w triathlonie na pełnym dystansie, była uzależniona.
„Kiedy zaczynałam w lokalnym klubie triathlonowym, rozwijałam się dość szybko i dostałam wiele wskazówek od moich kolegów z klubu” – mówi. „Widząc moje własne postępy, byłam ciekawa, jak daleko jeszcze mogę zajść. „W miarę jak robiłam postępy i zaczynałam osiągać dobre wyniki w wyścigach, zaczęłam rozważać możliwość rywalizacji na poziomie profesjonalnym”. 
© Petri Kovalainen
Pięć lat później Åsa przedkłada karierę profesjonalnej triathlonistki nad studia medyczne. Zimą ambasadorka Suunto mieszka i trenuje na Wyspach Kanaryjskich, a na cieplejsze miesiące wraca do Skandynawii. Przebyła długą drogę w krótkim czasie.
„Kiedy sprawy stają się trudne lub trochę trudne, uważam je za bardziej interesujące” – mówi. „Każdy chce trenować lub ścigać się w idealnych warunkach, ale jeśli jest większe wyzwanie, to bardziej się tym ekscytuję”.
