Suunto Blog

Nurkowanie techniczne oznacza schodzenie głębiej na dłużej i wymaga, jak sama nazwa wskazuje, bardziej technicznego zrozumienia tego, co dzieje się z gazami. W tej drugiej części algorytmów Suunto zagłębiamy się w RGBM Suunto. Dla nurków technicznych istnieją dwa główne powody, dla których algorytm Suunto Reduced Gradient Bubble Model, czyli RGBM, wyróżnia się. Pierwszym z nich są mikropęcherzyki. Żadna inna marka komputerów nurkowych nie bierze pod uwagę gromadzenia się gazów obojętnych na tym poziomie. W dowolnym momencie, nawet na lądzie, żyły i tętnice mają mikropęcherzyki wypełnione tymi gazami obojętnymi. Gdy są małe, nie mają znaczenia. Ale gdy rozszerzają się z czasu spędzonego na głębokości, zaczynają ograniczać odgazowywanie. Im głębiej nurkujesz, tym większym czynnikiem ryzyka potencjalnie stają się mikropęcherzyki. Komputery Suunto zmuszą Cię do zmniejszenia prędkości wynurzania, gdy mikropęcherzyki zaczną stanowić problem. Po drugie, Suunto jest jedyną marką, której komputery uwzględniają ryzyko izobarycznej kontrdyfuzji (ICD), która potencjalnie może wystąpić podczas wynurzania. Zwykle, gdy oddychasz podczas powrotu na powierzchnię, następuje odgazowanie; jednak w zależności od mieszanki gazów, te gazy obojętne mogą przedostać się dalej do twojego organizmu, a nie na zewnątrz, ze względu na rosnące ciśnienie parcjalne gazów podczas wynurzania. Komputery Suunto ostrzegą cię, gdy istnieje ryzyko wystąpienia ICD i zmienią twój plan wynurzania w razie potrzeby, aby zapewnić ci bezpieczeństwo. Jak ICD wpływa na nurków ? Posłuchaj wyjaśnień dr Wienke poniżej i sprawdź nasze inne przewodniki wideo do naszych algorytmów tutaj .

W pierwszym odcinku serii filmów #SuuntoAdventure poznasz szwedzką biegaczkę górską, narciarkę wysokogórską i miłośniczkę gór, Emelie Forsberg. Emelie jest uśmiechnięta – ale nie daj się zwieść: jest też bardzo konkurencyjna. Przeczytaj profil Emelie tutaj . Obejrzyj także inne odcinki z serii: Twarzą w twarz z Gregiem Hillem – seria filmów #SuuntoAdventure, odcinek 2 Twarzą w twarz z Kilianem Jornetem – seria filmów #SuuntoAdventure, odcinek 3 Twarzą w twarz z Williamem Trubridgem – seria filmów #SuuntoAdventure, odcinek 4 Twarzą w twarz z Conradem Stoltzem – seria filmów #SuuntoAdventure, odcinek 5

Porozmawiaj z Emelie Forsberg, a pomyślisz, że to po prostu kolejna dziewczyna kochająca góry i przygody, która uwielbia piec domowe ciasteczka . Ale za kochającą zabawę Szwedką kryje się fenomenalna, zdobywająca podium sportsmenka – taka, która wyróżniała się w kilku dyscyplinach biegów górskich – a także w narciarstwie wysokogórskim. Trzykrotna mistrzyni Sky Running World Series (2012-2014), Emelie przewyższa innych w maratonach i ultramaratonach. Są to górskie biegi szlakowe, które obejmują kilka tysięcy metrów przewyższenia i mają długość od 30 do ponad 50 km na terenie, który może obejmować luźne skały lub wysokogórskie pola śnieżne. Dla biegaczy górskich są to biegi przesiąknięte legendą i wiedzą, biegi takie jak Zegama, Pikes Peak, Kima i nowoczesne klasyki, takie jak Transvulcania i Diagonale des Fous. Jest bardzo konkurencyjna i ma imponujący dorobek medalowy – zbyt długi, aby go tu wymienić – ale jasne jest, że zwycięstwo nie jest jej głównym celem. „Za 40 lat nie będę pamiętać żadnego zwycięstwa. Będę pamiętać widok i uczucie” – mówi. Jest zdjęcie zrobione tuż przed przekroczeniem linii mety 80-kilometrowego maratonu Mt Blanc, biegu, który miał ukoronować jej tytuł mistrzyni Skyrunning Ultra w 2014 roku. Wyróżnia się jedną cechą – ogromnym uśmiechem, którego nie potrafi powstrzymać. Wygląda, jakby właśnie przebiegła 5 km, a tym bardziej wyczerpujący podwójny maraton. „Z całego serca mogę powiedzieć, że cieszyłam się każdą sekundą” – napisała na swojej stronie na Facebooku krótko po tym: „Czysty skyrunning. J´adore! Uwielbiam!” To właśnie zaraźliwa miłość Emelie do biegania przebija ponad wszystko inne. „Trudno opisać, że to takie dobre” – mówi. „Czujesz naprawdę dobre uczucie w nogach. Czujesz się tak lekko – po prostu płyniesz po ziemi. Czujesz się naprawdę wow, mogłabym tak mówić w nieskończoność, albo wow, jakie to wspaniałe uczucie”. To właśnie to uczucie popchnęło ją do zawodowego obiegu. Jednym z jej pierwszych zwycięstw był lokalny wyścig górski pod górę w norweskim parku narodowym Yotunheimen w 2010 r. Co niezwykłe, przed wyścigiem, tego samego dnia, Emelie zdecydowała się na bieg, który stał się 50 km ultra z 4000 m przewyższenia. „Tego dnia miałam wolne, więc pomyślałam, że pobiegam” – wyjaśnia. „Było superpięknie”. Jednak nie wszystkie wyścigi są pięknymi doświadczeniami. Podczas Kima 2014 źle skręciła i spadła z 1. na 5. pozycję. Mimo to zajęła 2. miejsce. Oprócz oficjalnych wyścigów jest również fanką ruchu Fastest Known Time (FKT), czyli samozorganizowanych i (często) samotnych prób pobicia rekordów prędkości w górach. W 2014 r. ustanowiła rekord ogólny na najwyższej górze Szwecji Kebnekaise, poprawiając poprzedni rekord o 15 minut. Duże góry odgrywają dużą rolę w jej życiu. Kiedy nie bierze udziału w zawodach, Emelie uwielbia spędzać czas w górach, biwakować, wędrować, wspinać się i jeździć na nartach zimą. Oczywiście, oznacza to również rywalizację na nartach, w Pucharze Świata w narciarstwie wysokogórskim. Pomimo bycia stosunkowo nową w tym sporcie, 2015 rok przyniósł Emelie pierwsze podium, trzecie miejsce w Trofeo Marmotta. „Ja też lubię być w górach zimą” – mówi – „i to jest po prostu kolejny sposób. Trening jest taki sam jak wcześniej, tylko inny na nartach. Fajnie jest ścigać się, to dobry trening – tak naprawdę najtrudniejszy trening, jaki kiedykolwiek odbyłam!” Co dalej ze szwedzkim sportowcem? Cokolwiek to będzie, na pewno będzie to wiązało się z wielkimi przygodami w górach. „Najlepsze chwile są wtedy, gdy jesteś w górach, gdzie zegar i świat zewnętrzny nie mają znaczenia. Góry to prostota, wolność i odpowiedzialność — wszystko, co kocham!”

Są maratony i ultramaratony. A potem jest osobiste wyzwanie Pata Sweeneya – 5000 km biegu przez Amerykę. Prawdziwy Forrest Gump biega regularnie od stycznia i ma nadzieję ukończyć swoją epicką misję z zachodu na wschód w połowie maja w Bostonie. Mówi nam, że przeżywa wspaniałą przygodę i spotyka po drodze kilka interesujących postaci – w tym Elvisa i kilka węży… „Zwiększyłem liczbę przejechanych kilometrów i staram się teraz osiągać średnio około 40 mil (64 km) dziennie, a nawet przebiec ponad 50 (80 km) w kolejne dni. Pogoda się poprawia, a mój nastrój wzrasta. Przebiegłem przez Arkansas, a następnie przez rzekę Missisipi i autostradą Blues do Memphis w stanie Tennessee. Zatrzymałem się w Graceland, żeby zobaczyć Elvisa i obecnie jestem na południe od Nashville”. Utrzymanie nawodnienia organizmu jest kluczowe dla utrzymania dystansu. ©Pat Sweeney Dodaje: „W zeszłym tygodniu szeryf w Missisipi pozwolił mi zatrzymać się w schronie przeciwtornadowym, gdy pogoda była dobra. Kilka dni temu, gdy byłem w Tennessee, w rejonie, w którym biegłem, obowiązywały prawdziwe ostrzeżenia przed tornadem. Burze nadchodzą znikąd i kilka razy utknąłem w gradzie. Teraz jest wiosna, więc fajnie jest być na zewnątrz i obserwować, jak zmieniają się pory roku. Kwiaty kwitną, zwierzęta stają się figlarne, a w ciągu ostatnich dwóch dni widziałem siedem węży”. Czas uciekać – Sweeney wkracza na głębokie południe . Wspierany przez Suunto biegacz pokonuje obecnie ponad 200 mil tygodniowo. „Moje ciało jest zmęczone i wyczerpane, ale wciąż brnę dalej z uśmiechem i czekam na każdą przygodę dnia. Mam nadzieję, że teraz zakończę bieg w Bostonie, biegnąc trasę Boston Marathon, ponieważ opuszczę tegoroczny wyścig. Powinienem dotrzeć tam około 10 maja, jeśli wszystko pójdzie dobrze. Powinno być mnóstwo zabawy.”

Wiedza to potęga – a zrozumienie tego, co dzieje się wewnątrz komputera nurkowego, pomoże Ci nurkować bezpieczniej i ze spokojem ducha. Oto, co musisz wiedzieć o algorytmie Suunto, który zapewnia Ci bezpieczeństwo: Pomyśl o algorytmach nurkowych tak, jak o Internecie: niewielu z nas potrafi wyjaśnić, jak działa poczta e-mail, ale wszyscy zgadzamy się, że życie jest z nią nieskończenie lepsze. Algorytmy napędzające Twój komputer nurkowy są w zasadzie takie same: musisz tylko docenić korzyści, jakie z tego czerpiesz. Algorytmy to stale dostosowujące się formuły, które nieustannie mierzą, ile azotu gromadzi się w Twoim ciele, gdy pozostajesz pod wodą. © Janne Suhonen Kiedy zaczynałeś nurkować, poleganie na tabelach było w porządku, ponieważ najprawdopodobniej twoje zużycie powietrza nie było wystarczające, aby pozostać pod wodą wystarczająco długo, aby skomplikować sprawę. Potem, w pewnym momencie, zauważyłeś, że wszyscy z komputerem nurkowym cieszą się dłuższymi nurkowaniami. Mogli zanurzyć się o kilka metrów, aby podpłynąć bliżej rekina lub żółwia, i nie skracało to znacząco tego nurkowania ani kolejnych nurkowań. Mówiąc wprost, byli beztroscy. Wiedzieli, że ich komputery uwzględniają te zmiany głębokości, aby zapewnić im bezpieczeństwo. Kiedy nurkujemy, gazy obojętne — takie jak azot, którego nasz organizm nie potrzebuje — rozpuszczają się w krwiobiegu. W dowolnym momencie, nawet gdy jesteś na lądzie, twoje żyły i tętnice mają mikropęcherzyki wypełnione tymi gazami obojętnymi. Gdy są małe, nie mają znaczenia. Ale gdy się rozszerzają, powiedzmy, od czasu spędzonego na głębokości, zaczynają ograniczać wydzielanie gazów — to znaczy zdolność twojego ciała do wydalania azotu. Tylko Suunto uwzględnia mikropęcherzyki w swoich algorytmach. Im głębiej nurkujesz, tym większym czynnikiem ryzyka się one potencjalnie stają. Ich komputery nurkowe zmuszą Cię do zmniejszenia prędkości wynurzania, gdy mikropęcherzyki zaczną stanowić problem. Model Suunto Reduced Gradient Bubble, czyli RGBM, to najdokładniejszy w branży obraz tego, co dzieje się w Twoim ciele podczas nurkowania. Automatycznie dostosowuje się do tego, co robisz pod wodą. Po tym, jak powiesz mu, że nurkujesz z powietrzem lub konkretną mieszanką Nitrox, nie wymaga już żadnych ręcznych działań, dzięki czemu możesz cieszyć się nurkowaniem.

Kilian Jornet i Emelie Forsberg wspięli się odpowiednio na drugie i trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w narciarstwie wysokogórskim po dobrych występach w Prato Nevoso we Włoszech. Kilian pcha się w dół. ©ISMF Kolejny ekscytujący weekend dla ambasadorów Suunto, Kiliana Jorneta i Emelie Forsberg. Para dołączyła do dziesiątek najlepszych na świecie zawodników ski-mo pod niesamowitym błękitnym niebem Prato Nevoso we Włoszech na jednym z ostatnich wyścigów sezonu. Kilian osiągnął mieszane wyniki – zajął drugie miejsce w wyścigu pionowym, czwarte w wyścigu indywidualnym i 22. w sprincie. Ma jeszcze dwie szanse na osiągnięcie ostatecznego celu pod koniec kwietnia – wygranie klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, który łączy różne dyscypliny Pucharu Świata w narciarstwie alpejskim. Obecnie Kilian zajmuje drugie miejsce za liderem klasyfikacji generalnej Robertem Antoniolim. Powiedział: „Puchar Świata w kombinacji to tytuł, który naprawdę chciałbym wygrać, ponieważ dowodzi wszechstronności narciarza w różnych konkurencjach. Obecnie jestem drugi, ale mam nadzieję, że zdobędę wystarczająco dużo punktów w dwóch pozostałych wyścigach, aby móc walczyć o zwycięstwo z Roberto”. Emelie w akcji. ©ISMF Aby nie być gorszą, Emelie Forsberg zajęła drugie miejsce zarówno w wyścigu indywidualnym, jak i sprinterskim, a także czwarte w wyścigu pionowym. Było to jej pierwsze drugie miejsce w zawodach Pucharu Świata, a z dwoma wyścigami drużynowymi przed końcem awansowała na trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej. Powiedziała: „Czuję się bardzo dobrze w tym momencie sezonu. Wyniki w ten weekend nie mogły być lepsze i teraz jestem trzecia w klasyfikacji generalnej. Postaram się zachować dobrą energię na pozostałe wyścigi”. Mimo że poszczególne wydarzenia dobiegają końca, Puchar Świata w Ski Mountaineeringu jest daleki od zakończenia. Sprawdź Sprawdź ISMF na Facebooku, aby uzyskać aktualizacje, zdjęcia i wiele ekscytujących filmów z Mistrzostw Świata w Ski Mountaineeringu. LINK DO WYŚCIGU: http://www.mondoleskialp.it/ Wszystkie zdjęcia ©ISMF