Suunto Blog

Ambasador Suunto Ueli Steck wkrótce wyruszy w Himalaje, aby wspiąć się na Nuptse, 7861-metrowego potwora w Nepalu, zaledwie 2 km od Everestu. Śledź nasz czteroczęściowy serial o podróży Ueliego i jego partnera wspinaczkowego Colina Haleya, którzy aklimatyzują się i podejmują swój jedyny wysiłek na szczyt. Po pokonaniu 117 000 metrów przewyższenia w Alpach tego lata w ramach swojego projektu #82Summits , szwajcarski alpinista Ueli Steck jest „niesamowicie zmotywowany” do zdobycia wielkiej góry. Za tydzień Swiss Machine – słynący z błyskawicznych, solowych wejść – wyruszy do Nepalu, aby rozpocząć aklimatyzację przed próbą zdobycia Nuptse w stylu alpejskim, od strony jego imponującej południowej ściany. Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej o Ueli Steck © Jon Griffith Ueliego ciągnie do Nuptse, ponieważ jego południowa ściana przypomina mu północną ścianę Grand Jorasses, jedną z najsłynniejszych ścian w Alpach – bardzo techniczne podejście, które Ueli odbył już kilkakrotnie. Jednak podczas gdy północna ściana Grand Jorasses wznosi się 1200 m nad doliną poniżej, południowa ściana Nuptse ma 2500 m i 5 km szerokości. W 2003 roku rosyjscy wspinacze Walerij Babanow i jego partner wspinaczkowy Jurij Koszelenko dokonali pierwszego udanego wejścia na Nuptse od strony południowej, używając stałych lin. Za to otrzymali prestiżową nagrodę Piolets d'Or. Jednak trudno było to zdobyć – dla Walerija udane wejście nastąpiło po trzech kolejnych nieudanych próbach w ciągu dwóch lat. Od czasu zdobycia góry przez Walerego w 2003 r. nikomu nie udało się zdobyć szczytu Nuptse od strony południowej. „Nigdy nie powtórzono tej drogi, ponieważ jest to naprawdę trudna trasa” — mówi Ueli. „To naprawdę techniczna droga. Dlatego chcę tam pojechać — to kolejny krok w rozwijaniu technicznej wspinaczki wysokogórskiej”. © Jon Griffith Ueli uważa, że ​​Nuptse będzie trudniejsze niż jego słynne solowe wejście na Annapurnę w 2013 r. , jedną z najniebezpieczniejszych gór świata. Wspinaczka ta przyniosła Ueliemu nagrodę Piolets d'Or w 2014 r. „Myślę, że jest zdecydowanie trudniejsza niż południowa ściana Annapurny, technicznie” – mówi. „Droga, którą przeszedłem na Annapurnie, wygląda szalenie, ale technicznie nie była trudna”. Ueliego motywuje również fakt, że nikomu jeszcze nie udało się dokonać udanej, technicznej wspinaczki na dużą wysokość w Himalajach w stylu alpejskim. „Prawdziwy styl alpejski oznacza, że ​​nie zostawiasz stałych lin, wszystko przenosisz na jednym podejściu” – wyjaśnia Ueli. „To wspinaczka na jednym pchnięciu – nie możesz wspiąć się częściowo, zejść z powrotem i wrócić na górę”. Podczas gdy rosyjski wspinacz Walerij Babanow i jego partner korzystali z lin poręczowych, Ueli i jego partner wspinaczkowy Colin Haley nie będą tego robić. „Ciekawie będzie powtórzyć tę trasę w bardziej alpejskim stylu” – mówi Ueli. „Czasami naprawdę fajnie jest uświadomić sobie, co inni wspięli. „Fakt, że ktoś zrobił to wcześniej, oznacza, że ​​mam o wiele większą wiedzę, a to z kolei oznacza, że ​​dzięki tej wiedzy mogę wspinać się ciężej. „Znam Walerego bardzo dobrze i dla mnie zaszczytem jest powtórzenie jednej z jego tras.” Ueli i Colin spędzą około dwóch tygodni na aklimatyzacji do wyższej wysokości na północnej ścianie Cholatse (6440 m). Ueli spodziewa się, że wejście i zejście z Nuptse zajmie od czterech do pięciu dni. Bądźcie czujni na drugą część naszego czteroczęściowego cyklu. Część 2: aklimatyzacja. Źródło głównego obrazu: © Jon Griffith

Mont Blanc jest najwyższą górą w Alpach, a jazda wokół niej rowerem oferuje niesamowite widoki. Naciśnij przycisk odtwarzania w poniższym filmie i poczuj, jak to jest jechać przez ten niesamowity krajobraz! Alpiniści i wspinacze lodowi Matthias Scherer i Tanja Schmitt nie mogą się nasycić górami. Niezależnie od tego, czy jest zima czy lato, ich życie kręci się wokół przygotowań do wielkich przygód i wyruszania na nie. Aby pomóc im fizycznie i psychicznie przygotować się na nadchodzącą zimę, przejechali rowerem wokół Mont Blanc w mniej niż 24 godziny. Poniżej Tanja Schmitt opowiada o swoim wielkim dniu pedałowania. Przez Tanja Schmitt Tour du Mont Blanc pokonuje ponad 8050 metrów przewyższenia na łącznej długości 340 km. Trasa przebiega przez jedne z najpiękniejszych przełęczy alpejskich w Alpach i niektóre z najbardziej spektakularnych części Włoch, Szwajcarii i Francji. Oferuje oszałamiające widoki na pokryte śniegiem zbocza potężnego Mont Blanc (4810 m), najwyższego szczytu w Alpach. Jako alpiniści i wspinacze lodowi, psychologiczna strona naszego sportu ma duży wpływ, a wymagania fizyczne są również wysokie. Oprócz podstawowego treningu siłowego, regularnej wspinaczki skałkowej i dry toolingu, trening wytrzymałościowy odgrywa ważną rolę w naszym ogólnym treningu. Z tego powodu latem Matthias i ja dużo trenujemy wspinaczkę pionową poprzez bieganie po górach i jazdę na rowerze. Pomysł nieprzerwanej jazdy rowerem wokół Mont Blanc zrodził się z logicznego kroku połączenia przełęczy i dróg, które tak dobrze poznaliśmy dzięki naszemu treningowi i podróżowaniu na przestrzeni lat. A w niedzielę 30 sierpnia nadszedł wreszcie czas, aby podjąć działania. Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się więcej o Matthiasie Scherzerze i Tanji Schmitt Z jasnymi reflektorami i zaopatrzeni w kilka żeli Clif Shot, bloków Clif Shot i batoników Clif, a także tabletki solne i wodę, ruszyliśmy w drogę w Aymaville i jechaliśmy pustymi drogami Aosty w kierunku Grand St. Bernard. Nasze tętno biło regularnie i jechaliśmy w stałym rytmie. Nasza trasa prowadziła nas z Col du Gr. St. Bernard przez Champex do Martigny. Następnie przez Col de la Forclaz i dalej do Chamonix, Le Fayet i St. Gervais do Megève. Stamtąd zyskaliśmy 750 metrów przewyższenia do Les Saisies i dalej do Beaufort. Temperatury w ciągu dnia przekraczały 30° C, co skutkowało trudniejszą jazdą. Na Cormet de Roselend zacząłem cierpieć z powodu upału z powodu drażniącego suchego kaszlu. Ale gdy nadeszła wieczorna świeżość, odzyskaliśmy siły i cieszyliśmy się z długiego zjazdu do Bourge-St-Maurice. Wyzwanie zorganizowania uzupełnienia wody stało się nieoczekiwanym problemem. Jednak po nerwowym 30-minutowym oczekiwaniu w kolejce w pobliskim McDonaldzie, nawodniliśmy się i dodatkowo zaopatrzyliśmy się w colę z lodem! Ostatnie pionowe wzniesienia na drodze Petit St-Bernard zostały pokonane o świcie. Potem koniec był już w zasięgu wzroku i po spektakularnym zjeździe z Col do Prè-St-Didier, czuliśmy się, jakbyśmy lecieli na ostatnich płaskich kilometrach na SS26 do Aymaville. Po powrocie do Aymaville nasze Suunto Ambits pokazały czas 19h55min. Cudowny dzień treningowy w górach dobiegł końca.

Pokonując 7000 m przewyższenia i przechodząc 300 km, wspinacze lodowi i alpiniści Matthias Scherer i jego partnerka Tanja Schmitt zamierzają pokonać trasę Tour Mont Blanc w mniej niż 24 godziny. Jest to najwyższa góra w Alpach, a objechanie jej rowerem podnóża zajmuje większości osób około pięciu dni. Matthias Scherer i Tanja Schmitt zamierzają pokonać tę trasę na rowerach wyścigowych w czasie krótszym niż 24 godziny w najbliższą niedzielę. © Matthias Scherer Wspinają się razem po górach i zamarzniętych wodospadach od ponad 15 lat, a dla nich Mont Blanc – z jego zachwycającymi kanałami lodowymi i pokrytymi śniegiem zboczami – jest symbolem ich wspólnej pasji. „Mont Blanc jest dla mnie czymś w rodzaju kościoła” – mówi Matthias. „Kiedy go widzę, przypomina mi, że w życiu jest coś wyższego i ważniejszego, za czym można tęsknić niż za liczbami i treningiem”. Nieobsługiwana trasa będzie ostatecznym testem ich ciał i umysłów przed nadejściem jesieni i rozpoczęciem sezonu wspinaczki po lodzie. Najtrudniejszą częścią będzie jednak utrzymanie koncentracji i paliwa. „Musisz być cały czas niezwykle skoncentrowany” – mówi Matthias. „Zjazdy są bardzo trudne, drogi nie zawsze są dobre, bo są dziurawe. „Musisz być pełen energii, jeśli chcesz utrzymać rytm.” © Matthias Scherer Będą pić wodę co 10 minut, przyjmować elektrolity co 13 minut, jeść bloki energetyczne co 20 minut i kanapki przed każdym długim zjazdem, aby zapewnić wystarczająco dużo czasu na odpoczynek i trawienie. Kolejnym wyzwaniem jest upewnienie się, że nie będą naciskać zbyt mocno zbyt wcześnie w trasie. „Na początku tak dużej trasy koncertowej często zdarza się, że jesteśmy lekko euforyczni i za bardzo się staramy” – wyjaśnia Matthias. Aby tego uniknąć, będą używać zegarków Ambit3 Peak, aby utrzymać tętno na poziomie 70 procent maksymalnego. Będą również używać zegarków do rejestrowania wzrostu wysokości i śledzenia GPS, aby poruszać się po kilku etapach trasy, z którymi są mniej zaznajomieni. „To będzie długi dzień treningowy dla nas, ale nie spodziewam się złamania” — mówi Matthias. „Planuję od razu w poniedziałek iść na wspinaczkę”.

Ile spośród 82 szczytów zdobyłeś już wcześniej? Nie jestem pewien, ale nie za dużo. Nigdy wcześniej nie wspinałem się na łatwiejsze góry. Wspinaczka na Les Droites. © Ueli Steck Czego nauczył Cię projekt #82Summits? Że wszystko kręci się wokół motywacji. Byłem zaskoczony, jak długo mogłem iść bez zatrzymywania się lub dni odpoczynku. To różni się od wyprawy, ponieważ prawie codziennie się przemieszczałem. To było świetne. Byłem tak zmotywowany, że nawet w dni odpoczynku poszedłem pobiegać! Jakimi trzema słowami opisałbyś #82summits? Pasja. Przyjaźń. Zabawa. Jakie były najbardziej niezapomniane chwile tego lata? Było wiele wspaniałych momentów. Ostatni był w Barre des Écrins, w Alpach Francuskich. Rano pobiegłem w złą dolinę. Zamiast iść szlakiem do Glacier Blanc, poszedłem do Glacier Noir. Przeczytałem znak i byłem pewien, że szlak do Glacier Blanc jest po lewej stronie. Czułem się dziwnie, ale kontynuowałem. Biegłem przez kolejne dwie godziny, zanim dotarłem do końca doliny. Wtedy było już jasno i zdałem sobie sprawę, że nie jestem tam, gdzie powinienem. Sprawdziłem Mapy Google i zorientowałem się, że jestem po złej stronie góry. Zbiegłem z powrotem i po 3 godzinach 40 minutach byłem z powrotem w dolinie, z której zacząłem wspinaczkę. Więc zrobiłem trochę więcej, żeby się rozgrzać! Ueli z żoną Nicole na Fiescherhorn. © Ueli Steck Kiedy projekt był najtrudniejszy? Psychicznie, to było najtrudniejsze na początku. Zaczynasz i jest jeszcze tyle szczytów do zdobycia! Rozpocząłeś projekt z Michi Wohllebenem, ale nie skończyłeś z nim. Co się stało? Michi rozbił paralotnię podczas zejścia ze schroniska Schreckhorn Hut w Szwajcarii. Później starał się jak mógł, ale nie mógł kontynuować. Aiguille Blanche de Peuterey. © Ueli Steck Jak wczesna utrata partnera zmieniła cokolwiek? To był trudny moment. Co mogłem zrobić? Nie chciałem się tak łatwo poddać. To nie moja osobowość. Nigdy bym sobie nie wybaczył. Więc kontynuowałem i okazało się, że to świetnie. Wspinanie się z różnymi partnerami i samotne wspinaczki były świetną zabawą. Nadal mam wspaniałe wspomnienia ze wspinaczki z Andreasem Steindelem, przewodnikiem górskim i członkiem Szwajcarskiej Drużyny Narciarskiej. Wspinaczka z moim najlepszym przyjacielem i kibicem Danielem Maderem, a także oczywiście szczyty, które zdobyłem z żoną, to wszystko były wspaniałe doświadczenia. Podobało mi się również samotne wspinanie się na niektóre szczyty. Jak przebiegały poszczególne etapy projektu? To było dla mnie coś nowego. Na ostatnim odcinku z Massif des Écrins naprawdę poczułem magię kolarstwa. Przejazd przez Col du Galibier, kultowy odcinek Tour de France, to wspaniałe wspomnienie. A po tylu kilometrach tyłek już nie boli! Deszczowy dzień nie przeszkodził Ueli w dobrej zabawie podczas przejażdżki rowerowej przez Col du Galibier. © Ueli Steck Gdybyś miał wybrać, które szczyty są twoimi ulubionymi? 1. Czerwony filar Brouillard, na zboczu Brouillard Mont Blanc, we Włoszech 2. Trawers Dent du Geant-Grandes Jorasses: wiele szczytów o wysokości 4000 m na granicy Francji i Włoch 3. Monte Rosa Traverse: 18 szczytów w jeden dzień 4. Finsteraarhorn, Szwajcaria z moją żoną 5. Aiguille blanche de Peuterey, masyw Mont Blanc, Włochy z Jonathanem Griffithem W niektórych postach na Facebooku odnosisz się do pionierów, którzy dokonali pierwszych wejść na te szczyty. Czy Twój projekt miał też stronę historyczną? Świetnie było być na wszystkich tych trasach. Czasami myślisz o ludziach, którzy dokonali pierwszych wejść i zdajesz sobie sprawę, że to, co ci goście osiągnęli, było po prostu niesamowite!

Wszyscy wiemy, że odpowiednia regeneracja jest istotną częścią każdego programu treningowego, ale co dokładnie dzieje się w naszych ciałach, gdy odpoczywamy, jak wpływa to na nasze wyniki i w jaki sposób nowe funkcje regeneracji wprowadzone do zegarków Ambit3 mogą wspierać naszą regenerację? Aby uzyskać odpowiedzi na temat nauki regeneracji, porozmawialiśmy z Tero Myllymäki , który kieruje rozwojem analityki fizjologicznej w Firstbeat Technologies . Tero, czy możesz nam wyjaśnić, jak regeneracja wpływa na naszą wydajność? Rola regeneracji jest nie tylko kluczowa dla rozwoju sportowca, ale także dla ogólnego zdrowia i dobrego samopoczucia; bez wystarczającej regeneracji niemożliwe jest zbudowanie wytrzymałości i kondycji. W sporcie cała filozofia ćwiczeń opiera się na fakcie, że podczas ćwiczeń równowaga ciała, tzw. homeostaza, zostaje wprowadzona w stan nierównowagi, który obniża poziom wydajności naszego ciała. Poprzez poświęcenie czasu na odpoczynek (nazywany „regeneracją”), ten poziom wydajności zostaje odzyskany, a dzięki temu procesowi regeneracji możliwe jest osiągnięcie wyższego poziomu wydajności. A jaką rolę odgrywa dobry sen? Naprawdę ważnym faktem w rekonwalescencji jest potrzeba dobrego snu w nocy. Dobry sen w nocy jest naprawdę kluczowy dla rekonwalescencji, ponieważ jest to powtarzalny, długi okres czasu, podczas którego wszystkie funkcje ciała mogą się zrelaksować. Jeśli rekonwalescencja jest udana, cały stres spowodowany forsownymi ćwiczeniami, wraz z innymi czynnikami w Twoim codziennym życiu, resetuje się w nocy (podczas odpoczynku), a zasoby ciała są uzupełniane. Stres ciała i rekonwalescencja mogą być porównane do baterii: możesz ich używać lub ładować je tylko od czasu do czasu. Zegarek Suunto Ambit3 oferuje dwa testy mierzące poziom regeneracji, ale co mierzą one w praktyce? Regenerację analizuje się, mierząc równowagę regulacji autonomicznej organizmu poprzez wariancję rytmu serca. W nocy można by oczekiwać, że układ przywspółczulny (tzw. funkcja relaksująca ciała) będzie wystarczająco silny i dokładny, aby aktywować procesy regeneracji organizmu. Testy pomiaru regeneracji określają, jak spokojne jest ciało danej osoby podczas snu. Jakie korzyści może przynieść ta informacja sportowcowi? Monitorowanie tej regeneracji może sprawić, że czas poświęcony na ćwiczenia będzie bardziej efektywny, ponieważ dobrze jest wiedzieć, kiedy można ćwiczyć z pełną prędkością, a kiedy należy zwolnić i po prostu pozwolić ciału się zregenerować. Testy pomiaru regeneracji powiedzą Ci również, kiedy trenujesz zbyt ciężko lub kiedy powinieneś pracować ciężej, dzięki czemu sportowiec może zmierzyć ryzyko zbyt intensywnego treningu lub całkowitego zaniechania ćwiczeń. Monitorowanie regeneracji to proces uczenia się; pozwala sportowcowi zastanowić się nad tym, jak się czuje. A co z bólem mięśni lub grypą? Czy test rekonwalescencji je wykryje? Nawet jeśli regulacja autonomiczna odzyskała normalny poziom, intensywne lub nieprawidłowe ćwiczenia wykonywane przez sportowca mogą powodować uszkodzenia mięśni, a także ryzyko dla ogólnego poziomu energii w ciele. Sytuacji tych nie można monitorować za pomocą testów regulacji autonomicznej. Osłabiony poziom regeneracji mięśni można zaobserwować podczas ćwiczeń, chociaż nie można go zobaczyć w testach regeneracji. Zamiast tego, wpływ chorób, takich jak gorączka, które wpływają na ogólny system regulacji ciała, można zaobserwować w aktywności regulacji autonomicznej, a w konsekwencji w danych z testu regeneracji. Czy za pomocą testu mogę ocenić jakość swojego snu? Zły sen i/lub budzenie się w nocy można uznać za efekt uboczny organizmu odmawiającego zwolnienia tempa, a autonomiczna regulacja serca i/lub regulacja przywspółczulna są słabe. To również obniża poziom regeneracji. Na jakość snu wpływa wiele różnych czynników i czasami może wskazywać, jak dana osoba czuje się ze swoim snem; innym razem może to być bezpośredni wynik impulsów elektrycznych w mózgu, które mierzą fazy snu. Pomiary regeneracji nie mierzą bezpośrednio tych faz snu, ale mogą na nie wpływać poprzez pomiar regulacji autonomicznej (jak bardzo zrelaksowane jest ciało). Przeczytaj więcej o funkcjach: Samouczek wtorkowy: Dowiedz się, jak korzystać z funkcji odzyskiwania Ambit3 Tero Myllymäki, mgr, badania fizjologiczne, Firstbeat Technologies Pan Myllymäki jest odpowiedzialny za rozwój analityki fizjologicznej i współpracę badawczą w Firstbeat. Posiada wykształcenie akademickie, a wcześniej pracował jako badacz w kilku interdyscyplinarnych zespołach ekspertów, łącząc fizjologię, psychologię i technologię. Jego celem jest poszukiwanie innowacyjnych rozwiązań w celu zapewnienia znaczącej i praktycznej informacji zwrotnej na temat dobrego samopoczucia, stylu życia i wydajności w życiu codziennym. Pan Myllymäki ma tytuł magistra fizjologii wysiłku fizycznego z Uniwersytetu w Jyväskylä. Poznaj swój stan regeneracji dzięki zegarkowi Ambit3 Zegarek Suunto Ambit3 oferuje dwa sposoby śledzenia regeneracji. Szybki test regeneracji i test regeneracji snu mierzą zmienność tętna, aby dać Ci wskazówkę na temat stanu regeneracji w procentach. Im wyższy procent, tym bardziej jesteś wypoczęty. Testy wymagają czujnika tętna zgodnego z Bluetooth Smart, który mierzy zmienność tętna (interwał RR), takiego jak czujnik Suunto Smart Sensor . Szybki test regeneracji wykonuje się, zakładając pas Smart Sensor na trzy minuty, a następnie sprawdzając procent regeneracji na zegarku Suunto Ambit3. Alternatywnie można przeprowadzić test regeneracji snu, który mierzy zmienność tętna w nocy, aby uzyskać dokładne wskazanie stanu regeneracji rano po przebudzeniu.

Jaki jest najlepszy sposób na regenerację po wyścigu, przygodzie lub po prostu ciężkim wysiłku na własną rękę? Zapytaliśmy naszych ambasadorów, jak to robią. Od jedzenia naleśników po paralotniarstwo, od tajnych przepisów na smoothie po rozciąganie, ich odpowiedzi pomogą Ci szybciej wrócić do formy. KILIAN JORNET Zachowaj świeżość uprawiając inne sporty Lubię uprawiać alpinizm, aby poczuć inne emocje niż podczas samego biegania. Przebiegłem mniej niż 200 km w trakcie przygotowań do Hardrock, ponieważ zamiast tego się wspinałem. Utrzymywałem formę poprzez alpinizm, więc kiedy przyjechałem na wyścig, byłem psychicznie świeży i fizycznie przygotowany. Kilian rozciąga się ©jordo canameras Unikaj przetrenowania Jeśli zbyt długo skupiasz się na jednej rzeczy, możesz się nią znudzić. Widzisz ludzi, którzy biorą udział w wielu długich wyścigach i robią to przez rok lub dwa, a potem bum, są na dnie i doznają kontuzji. ​​Ważne jest, aby nigdy nie brać udziału w zbyt wielu długich wyścigach każdego roku, ponieważ po roku, dwóch lub trzech latach może być naprawdę trudno się zregenerować. Dla mnie limitem jest 200 lub 300 mil rocznie. Kilian Jornet to wielokrotny rekordzista w biegach górskich, sportowiec wytrzymałościowy i mistrz świata w narciarstwie wysokogórskim. EMELIE FORSBERG Odpoczynek! Zwykle odpoczywam następnego dnia lub przynajmniej jeśli to ultramaraton. Jeśli biorę udział w 2-4-godzinnym biegu, zwykle robię sobie krótki bieg, żeby pobudzić krążenie. Lubię też rozpieszczać się po biegu, np. kąpielą stóp, compexem [elektrostymulacją], poświęcam czas na jogę, rzeczy łatwe i dobre dla ciała. Wtedy mój umysł czuje się zregenerowany i wkrótce jest gotowy na kolejny ciężki tydzień treningowy lub wyścig. Myślę, że umysł jest bardzo ważny dla regeneracji. Emelie lubi ćwiczyć jogę i jeść naleśniki. ©Emelie Forsberg Zjedz naleśniki Po ultramaratonie, gdzie dość dużo opróżniasz ciało i jesz czekoladę lub żele, lubię jeść świeżo i zdrowo, przynajmniej pierwszego i drugiego dnia. Ale naleśniki to standard następnego poranka i tak, myślę, że naleśniki mogą być całkiem zdrowe..! Zwłaszcza jeśli robię naleśniki bananowe :) Emelie Forsberg jest mistrzynią Europy i świata w Skyrunningu KONRAD STOLTZ Zapomnij o kąpielach lodowych Nie chodzę na kąpiele kompresyjne ani lodowe. Kiedyś skakałam do zimnej rzeki po treningu, ale już mi przeszło! Skarpety kompresyjne nie pasują dobrze, a nauka nie udowodniła, że ​​kąpiele lodowe działają. Fan starej szkoły: Conrad Stoltz nie korzysta z kąpieli lodowych ani kompresji. ©zooom.at/markus berger Tankuj prawidłowo Ale są rzeczy, które mają udowodnione znaczenie, takie jak prawidłowe tankowanie i nawadnianie. W ciągu pierwszej pół godziny treningu musisz przyjąć tyle gramów węglowodanów i tyle białka, aby rozpocząć regenerację. [Porady są różne, ale wielu dietetyków sportowych zaleca przestrzeganie proporcji węglowodanów do białka 3:1.] Conrad Stoltz jest czterokrotnym mistrzem świata XTERRA w triathlonie ÅSA LUNDSTRÖM Łatwa jazda Wybierz się na bardzo łatwą przejażdżkę rowerem. To wspomaga krążenie i przyspiesza regenerację. Jeśli pogoda jest zła lub jazda na rowerze jest zbyt uciążliwa (psychicznie), czasami wybieram się na łatwy spacer lub przechadzkę. © Åsa Lundström Masaż W dużych blokach treningowych masaż od czasu do czasu jest bardzo dobry dla regeneracji, rozluźnienia mięśni i zapobiegania urazom. Może być również uważany za przyjemność dla ciała po ciężkiej pracy i pomoc w relaksie. Masaż chodzę po dużym dniu treningowym, jako coś codziennego. UELI STECK Elektrostymulacja Stosuję elektrostymulację Compex i staram się dużo rozciągać. Dni odpoczynku są również dobre. Właśnie miałem dzień odpoczynku, więc przebiegłem spokojnie pionowe km do Brevant w Chamonix. Wypiłem drinka z przyjacielem, a potem poleciałem na paralotni. Ueli Steck podczas swojej misji zdobycia wszystkich 82 szczytów o wysokości 4000 m. © PatitucciPhoto Rozgrzewka po ćwiczeniach Poruszam się między 7 a 14 godzinami dziennie. Zaczyna się spokojnie pierwsze 30 minut i kończy się w ten sam sposób. Więc masz rozgrzewkę i wyciszenie. Jeśli to możliwe, staram się zanurzyć stopy w zimnym strumieniu. MATTHIAS SCHERER Szanuj swoje ciało Naprawdę muszę powiedzieć, że w świecie przygód obecnie regeneracja i odżywianie nie są traktowane poważnie. Ludzie dziwnie podchodzą do nawodnienia. Noszą Suunto Ambit, mają najlepszy sprzęt, a potem piją wodę ze śniegu i nie traktują takich rzeczy poważnie! Biorą kapsułki elektrolitowe z minerałami, aby odpowiednio się nawodnić. Matthias podnosi ciężary z przodu. ©Tanja Schmitt Unikaj przetworzonej żywności Staraj się jeść normalne jedzenie tak długo, jak to możliwe, a potem możesz zacząć jeść batony energetyczne itp. Ludzie przekraczają granice jedzenia skoncentrowanego jedzenia, co może powodować problemy żołądkowe. Zjedz kanapkę z masłem orzechowym. Opuszczaj powoli Aby dojść do siebie, ważne jest, aby nie przerywać od razu po sezonie wspinaczki po lodzie. Kiedyś chorowałem w kwietniu, kiedy przestawałem. Teraz kontynuuję jazdę na nartach, a w czerwcu i lipcu nadal jeżdżę w góry. Odkryłem, że jazda na rowerze pomaga mi psychicznie przetrawić wszystko, co zrobiłem zimą. W ciągu tygodnia staram się przejechać na rowerze co najmniej 20 godzin. Pracuję nad swoimi filmami. To mój sposób na powrót do zdrowia. Matthias Scherer jest profesjonalnym wspinaczem lodowym GREG WZGÓRZ Gładki operator Jako rytuał zawsze piję smoothie po moich zajęciach sportowych. Tak szybko, jak mogę, jestem przy blenderze i mieszam składniki. Banany, borówki, mieszanka proteinowa, surowe kakao, mleko. To podstawa większości moich koktajli, każdy pokarm jest mocny na swój sposób, łącząc się w celu budowania siły, regeneracji organizmu, smacznego napoju. Greg robi smoothie w domu ©zooom.at/Markus Berger Trening krzyżowy Inną kwestią związaną ze starzeniem się ciała jest równowaga. Jeśli w ciągu swojego życia stworzyłeś nierównowagę, stanie się ona bardziej problematyczna w późniejszych latach. Aby temu przeciwdziałać, zacząłem chodzić na siłownię, aby stworzyć ogólną sprawność ciała, a nie tylko taką, która jest przeznaczona do pedałowania na rowerze lub wspinaczki po górach. Problemy z plecami, problemy z pasmem biodrowo-piszczelowym, wszystkie wynikają z braku równowagi, więc kluczem jest trening krzyżowy. Zrób sobie chwilę wytchnienia Również po to, aby naprawdę mieć dni wolne. Nie częściowe dni wolne. Ale couchsurfing, opalanie się, dni nicnierobienia. Możesz sobie pozwolić na jeden, ale przynajmniej co dwa tygodnie wziąć 2-3 dni całkowitego wolnego. To naprawdę pomaga mojemu ciału, jak i umysłowi. Wracam i czuję się o wiele lepiej, niż gdybym przebrnęła przez ten dodatkowy dzień ćwiczeń. Greg Hill jest zawodowym narciarzem. W marcu 2014 r. przejechał 100 000 m w ciągu miesiąca WILLIAM TRUBRIDGE Śpij i jedz właściwie „Regeneracja jest równie ważna jak trening. Podczas nurkowania swobodnego, gdy wstrzymujesz oddech, generujesz ogromną ilość dwutlenku węgla, co sprawia, że ​​twoje ciało staje się bardzo kwaśne, a wszystkie te wolne rodniki krążące dookoła wyrządzają szkody. Ważne jest, aby móc to osiągnąć za pomocą diety bogatej w przeciwutleniacze i upewnić się, że śpisz prawidłowo”. Wypij to: Koktajl regeneracyjny Willa Trubridge'a Moim ulubionym napojem regeneracyjnym po intensywnym treningu jest zielony koktajl z następującymi składnikami: 1 zamrożony banan (sprawia, że ​​koktajl jest zimny i kremowy) 1 szklanka mleka migdałowego + woda dodana do uzyskania odpowiedniej konsystencji 2 łyżki stołowe białka konopnego Manitoba (najlepsze źródło białka roślinnego) 1 łyżka kakao w proszku (świetne właściwości antyoksydacyjne) 1 łyżka stołowa hawajskiej spiruliny (naturalna multiwitamina zawierająca wiele innych składników superfood, takich jak chlorofil, kwasy tłuszczowe omega 3, 6, 9 i inne) 1 łyżeczka proszku z ekstraktu z buraków (świetnie wpływa na wzrost krwi) Wszystko mieszamy i posypujemy granulowanym pyłkiem pszczelim. Will Trubridge jest wielokrotnym rekordzistą w nurkowaniu swobodnym Nadal potrzebujesz wskazówek, jak odzyskać? No to sprawdź opcje odzyskiwania dostępne w Ambit3