W najnowszej relacji z Grenlandii zespół Under the Pole dzieli się swoimi przygodami, które obejmowały silne arktyczne wiatry i niezapomniane przyjęcie świąteczne. „Mówimy, że Arktyka to szkoła cierpliwości” – pisze lider wyprawy Ghislain Bardout w swoim najnowszym biuletynie. „Potrzebujemy 20 minut przygotowań, aby wydostać się z łodzi, godzinę, aby usunąć śnieg z pokładu każdego ranka, cztery godziny, aby przygotować się do nurkowania, a słońca nie widzieliśmy od czterech miesięcy”. Oto dzień z życia Ghislaina Bardouta i jego zespołu francuskich odkrywców, którzy cierpliwie oczekują na nadejście wiosny, by móc kontynuować ambitną wyprawę naukową u wybrzeży Grenlandii. Baza nurkowa obok góry lodowej. © Lucas Santucci / Under The Pole Mówi: „Podczas gdy czekaliśmy na pojawienie się lodu morskiego i słońca, mieliśmy kilka wspaniałych przyjęć świątecznych w Uummannaq. A Sylwester był jednym z najlepszych, jakich kiedykolwiek doświadczyliśmy: miejscowi wystrzelili setki fajerwerków w niebo – stało się to magicznym widowiskiem nad zaśnieżonym miastem”. Następnie zespół udał się do miejsca, gdzie przebywał zimą, i zatrzymał się na trzy dni w Ikerasak, aby pomóc miejscowym. „Véronique, nasza lekarka, zbadała kilku miejscowych, a Sylvain, nasz fachowiec, naprawił sieć informatyczną miejscowej szkoły” — mówi Ghislain. Styczeń okazał się trudnym miesiącem dla zespołu, ponieważ znosili oni kilka dni gwałtownych arktycznych wiatrów, które wstrzymały wszelką aktywność. „Zarejestrowaliśmy średnio 50 węzłów i porywy do 80 węzłów. W takich sytuacjach cieszymy się, że mamy dwóch kotwic!” dodaje Ghislain. Zespół planuje teraz kolejny etap wystawy – program naukowy dotyczący lodu morskiego. Under The Pole to seria podwodnych wypraw polarnych, których celem jest eksploracja ukrytej twarzy Arktyki i Antarktydy w ich różnorodności. Suunto jest partnerem wyprawy. Obraz główny ©Under The Pole

Istnieje wiele podobieństw między nurkowaniem jaskiniowym a tworzeniem nowego produktu. Jednym z nich jest przekraczanie granic. Poznaj świat nurka jaskiniowego, instruktora nurkowania technicznego i nurka testowego Suunto EON Steel, Samiego Paakkarinena. Sami Paakkarinen był jednym z testerów terenowych, którzy wspierali wewnętrzny zespół testowy Suunto w pracach nad EON Steel, naszym nowym, w pełni konfigurowalnym komputerem nurkowym. Paakkarinen jest zaawansowanym instruktorem nurkowania, który uczy nurkowania technicznego, jaskiniowego i rebreatherowego. Mieszka w Finlandii, ale można go spotkać nurkującego na całym świecie w miejscach takich jak Plura w Norwegii, Pozo Azul w Hiszpanii i Orda w Rosji. W tym filmie nakręconym przez nurków z Dark Sami wprowadza nas w świat nurkowania jaskiniowego – i znajduje podobieństwa między nurkowaniem jaskiniowym a opracowywaniem nowego komputera nurkowego. „Duże projekty wymagają lat i lat przygotowań. Dopiero wtedy jesteś gotowy przekroczyć granice” – mówi. Poznaj świat nurka jaskiniowego, instruktora nurkowania technicznego i nurka testowego Suunto EON Steel, Samiego Paakkarinena.

Kilka tygodni temu pierwsze trzy lornetki Suunto Guiding Star zostały wysłane w podróż, przechodząc z rąk do rąk kolejnych kobiet lubiących przygody. Ambasadorka marki Suunto Emelie Forsberg , nurek Margo Sanchez i biegaczka narciarska Aino-Kaisa Saarinen przez pewien czas zachowały po jednym z wisiorków z gwiazdą przewodnią i przekazały je osobie, którą podziwiają za jej postawę, osiągnięcia, ducha przygody i energię. Emelie jako pierwsza przekazała swoją Guiding Star. Podarowała ją norweskiej maszerce Sigrid Ekran . Czas przekazać ten #SuuntoJewel innej gwieździe! Sigrid Ekran wkrótce dotrze! Zdjęcie opublikowane przez Emelie Forsberg (@tinaemelie) 15 stycznia 2015 o 23:17 czasu PST Dziękuję Emelie Forsberg za tę piękną biżuterię #suuntojewel Będzie mi towarzyszyć i moim psom przez jakiś czas, a potem przekażę ją kolejnym odważnym kobietom. Jestem dumna, że ​​jestem częścią tego! #suunto #emelieforsberg #adventurouswomen Zdjęcie opublikowane przez Sigrid Ekran (@teamsigridekran) 25 stycznia 2015 o 7:34 czasu PST Margo wkrótce poszła w jej ślady. Oddała swoją Guiding Star Becky Kagan Schott , nagrodzonej Emmy podwodnej wideografce, fotografce i instruktorce technicznej. Przesyłam ten #SuuntoJewel @beckykagan... silnej, pięknej i pełnej przygód kobiecie!!! #scubadivergirls #SuuntoDive #SuuntoGuidingStar Zdjęcie opublikowane przez Scuba Diver Girls (@scubadivergirls) 27 stycznia 2015 o 12:15 czasu PST Również srebrny kompas Aino-Kaisy wyruszył w podróż. Teraz jest w rękach amerykańskiej narciarki Liz Stephen : http://bit.ly/1F79LQ5 Śledź podróż tych funkcjonalnych elementów biżuterii z #SuuntoJewel Dowiedz się więcej o Suunto Guiding Star

Jak każda udana wyprawa nurkowa, w chwili powrotu do domu nagle wydaje się, że minęło już sporo czasu. Ale wspomnienia z wyprawy eksploracyjnej Suunto do Ayada Maldives najprawdopodobniej pozostaną na dłużej u szczęśliwych zwycięzców, którzy dołączyli do nas na sesji zdjęciowej na początku tego miesiąca. Wyprawa obejmowała miejsca do nurkowania, które jeszcze nie zostały odwiedzone w pięknych, ciepłych i czystych wodach łańcucha wysp Oceanu Indyjskiego. Pięciu fanów Suunto mogło dołączyć po wygraniu naszego konkursu #Paradise. Nie byli zawiedzeni... Jen Weston mówi: „Ta podróż naprawdę była spełnieniem marzeń – wyjątkowe, bezstresowe nurkowanie z profesjonalistami w przepięknym podwodnym otoczeniu. „Miejsca do nurkowania miały świetną widoczność, mnóstwo pięknych koralowców, niezliczone ryby tropikalne, wszystko to przyczyniało się do środowiska pełnego kolorów. Miejsca do nurkowania w pobliżu Ayady były czyste i zadbane. A nurkowanie nocne było naprawdę niesamowite. Widzieliśmy rekina pielęgniarza, śpiącego rozdymka, kraby i homara.” Jen Weston robi zdjęcie © Phil Davison „Opisano to jako podróż do raju” – dodaje inny zwycięzca konkursu Mark Harris – „i naprawdę nie sądzę, żebym mógł opisać to lepiej. „Nurkowanie było piękne – w większości miejsc do nurkowania znajdowały się duże połacie dziewiczych twardych raf koralowych, a większość odwiedzanych przez nas raf miała bardzo łagodne prądy. Obserwacje orlenic były codziennym zjawiskiem, regularnie widywaliśmy rekiny rafowe, duże płaszczki i żółwie”. W wyprawie wzięły udział także Scuba Diver Girls . „Na Malediwach każdy znajdzie coś dla siebie, od dużych zwierząt po małe makroskopowe życie. Ciągle nie wiesz, na co najpierw spojrzeć” – mówi Margo Sanchez. „W każdym miejscu nurkowym roiło się od ryb, węgorzy i cudownych bezkręgowców!... a potem przepływa orlenica plamista lub rekin rafowy czarnopłetwy...” Latanie w oceanie: ©Dapeng Juan Dodaje: „To było niesamowite, że mogliśmy wcześnie wstać, założyć bikini, wejść do wody prosto z tarasu naszego bungalowu i nurkować przy spektakularnej rafie koralowej”. Jak sama mówi, jeden moment nurkowania był szczególnie pamiętny: „Stephanie i ja nurkowaliśmy nad ładną rafą, która opadała w stromej ścianie koralowców w głąb. Prąd był idealny, aby płynąć wystarczająco szybko, aby móc zatrzymać się i zrobić zdjęcia, jeśli się chciało. Znaleźliśmy najsłodszego żółwia, który naprawdę nas lubił i pływał z nami przez jakiś czas. Zespół na plaży w kurorcie Ayada Maldives. ©Brad Holland „Następnie natknęliśmy się na bardzo dużego rekina pielęgniarza pod półką koralową, który był ewidentnie w zaawansowanej ciąży. Odwróciła głowę i spojrzała na nas, jakby chciała powiedzieć cześć, ale czuła się bardzo komfortowo w swoim łóżku. Chociaż to nurkowanie było niesamowite, najbardziej wyróżniającym się momentem dla nas były małe rekiny czarnopłetwe, które były 30 stóp od naszego bungalowu. Nurkowaliśmy z nimi codziennie i zawsze słyszałem, jak Stephanie piszczy przez swoją rurkę... SŁODKIE!!! Ja oczywiście wydawałem te same dźwięki. Czasami większe rekiny również podpływały, żeby nas sprawdzić, a wszystko to działo się na głębokości 3 stóp!!!” Każdy miał okazję zanurkować z nowym komputerem nurkowym Suunto, Suunto EON Steel , a fotografowie George Karbus i Predrag Vuckovic byli obecni, aby uchwycić kilka wspaniałych zdjęć na potrzeby naszych nadchodzących kampanii i nie możemy się doczekać, aby podzielić się tymi zdjęciami w nadchodzących tygodniach. Dziękujemy wszystkim za uczynienie tej podróży tak niezapomnianą. Obraz główny ©Steve Woods

Minęło zaledwie kilka miesięcy od Suunto Vertical Blue, ale Will Trubridge już myśli o kolejnej próbie pobicia rekordu. Oto, co jeszcze ten rok przyniesie freediverowi. Co się dzieje w 2015 roku? Rok 2015 jest pracowity, ponieważ pod koniec kwietnia odbędzie się Suunto Vertical Blue, w maju Puchar Karaibów w Hondurasie, a we wrześniu Mistrzostwa Świata na Cyprze. Chciałbym dobrze wypaść we wszystkich tych zawodach, ale trudno jest utrzymać szczytową formę przez długi czas, więc będę musiał ostrożnie zaplanować trening i odpocząć. Czy spróbujecie pobić kolejny rekord? Tak, mam taką nadzieję! Vertical Blue w kwietniu będzie miał najlepsze warunki do tego, a po solidnym treningu zimą chciałbym spróbować jeszcze raz na 102 m [CNF – bez płetw, całkowicie bez pomocy] i ewentualnie spróbować jeszcze bardziej pobić rekord Free Immersion. Będzie w akcji podczas Suunto Vertical Blue. ©Daana Verhoevena Patrząc wstecz, co było najważniejszym wydarzeniem 2014 roku? Zwycięstwo w konkursie Suunto Vertical Blue było niewątpliwie wspaniałym uczuciem, ale myślę, że najważniejszym momentem było całe wsparcie, jakie otrzymałam podczas próby pobicia rekordu świata na wysokości 102 m, zarówno przed próbą, gdy wszyscy pisali do mnie z wiadomościami pełnymi słów wsparcia i zostawiali klipy audio na stronie Steinlager, jak i po niej, gdy mimo nieudanej próby mogłam liczyć na jeszcze większe wsparcie. Czy brak płyty jest dla Ciebie rozczarowaniem? Może to być rozczarowanie, gdy trenowałeś ciężko przez długi okres, a wiele zależy od twojego sukcesu. Jednak możesz nauczyć się tyle samo z porażki, co z sukcesu, więc planuję wykorzystać to rozczarowanie zarówno jako motywację, jak i doświadczenie edukacyjne na następną okazję. Nurek swobodny w akcji podczas Suunto Vertical Blue 2014. ©Logan Mock-Bunting Czy jest coś, co podsumowuje to wydarzenie? Po zeszłorocznym incydencie ten VB charakteryzował się bardziej ostrożnym podejściem ze strony sportowców i zwiększonymi środkami bezpieczeństwa ze strony zespołu. W pewnym sensie inspirujące było zobaczenie ostrożności wykazanej przez sportowca, który dobrowolnie opuścił całe zawody, ponieważ doznał urazu płuc podczas treningu, podczas gdy w poprzednim roku mógłby spróbować przebić się mimo wszystko. Jednak zamiast obrażać się w domu, ta osoba i inni, którzy mieli podobne schorzenia, pojawili się na plaży, aby trenować swoich kolegów sportowców i wspierać wydarzenie. Myślę, że to pokazuje ducha VB, gdzie wszyscy się wspierają, a wyjątkowe otoczenie w Dean's Blue Hole pozwala na ciepłe i kameralne wydarzenie. Czy coś jeszcze utkwiło Ci w pamięci z 2014 roku? Po raz pierwszy usłyszałem śpiew wieloryba pod wodą, co jest magicznym doświadczeniem, i spotkałem mojego pierwszego rekina tygrysiego (przelotna wizyta, ponieważ był trochę nieśmiały). Moje 97-metrowe nurkowanie bez płetw w Caribbean Cup, które jest najgłębszym nurkowaniem w tej dyscyplinie podczas zawodów, było dla mnie jednym z najważniejszych momentów zawodów.

Minęło zaledwie kilka miesięcy od Suunto Vertical Blue, ale Will Trubridge już myśli o kolejnej próbie pobicia rekordu. Oto, co jeszcze ten rok przyniesie freediverowi. Co się dzieje w 2015 roku? Rok 2015 jest pracowity, ponieważ pod koniec kwietnia odbędzie się Suunto Vertical Blue, w maju Puchar Karaibów w Hondurasie, a we wrześniu Mistrzostwa Świata na Cyprze. Chciałbym dobrze wypaść we wszystkich tych zawodach, ale trudno jest utrzymać szczytową formę przez długi czas, więc będę musiał ostrożnie zaplanować trening i odpocząć. Czy spróbujecie pobić kolejny rekord? Tak, mam taką nadzieję! Vertical Blue w kwietniu będzie miał najlepsze warunki do tego, a po solidnym treningu zimą chciałbym spróbować jeszcze raz na 102 m [CNF – bez płetw, całkowicie bez pomocy] i ewentualnie spróbować jeszcze bardziej pobić rekord Free Immersion. Będzie w akcji podczas Suunto Vertical Blue. ©Daana Verhoevena Patrząc wstecz, co było najważniejszym wydarzeniem 2014 roku? Zwycięstwo w konkursie Suunto Vertical Blue było niewątpliwie wspaniałym uczuciem, ale myślę, że najważniejszym momentem było całe wsparcie, jakie otrzymałam podczas próby pobicia rekordu świata na wysokości 102 m, zarówno przed próbą, gdy wszyscy pisali do mnie z wiadomościami pełnymi słów wsparcia i zostawiali klipy audio na stronie Steinlager, jak i po niej, gdy mimo nieudanej próby mogłam liczyć na jeszcze większe wsparcie. Czy brak płyty jest dla Ciebie rozczarowaniem? Może to być rozczarowanie, gdy trenowałeś ciężko przez długi okres, a wiele zależy od twojego sukcesu. Jednak możesz nauczyć się tyle samo z porażki, co z sukcesu, więc planuję wykorzystać to rozczarowanie zarówno jako motywację, jak i doświadczenie edukacyjne na następną okazję. Nurek swobodny w akcji podczas Suunto Vertical Blue 2014. ©Logan Mock-Bunting Czy jest coś, co podsumowuje to wydarzenie? Po zeszłorocznym incydencie ten VB charakteryzował się bardziej ostrożnym podejściem ze strony sportowców i zwiększonymi środkami bezpieczeństwa ze strony zespołu. W pewnym sensie inspirujące było zobaczenie ostrożności wykazanej przez sportowca, który dobrowolnie opuścił całe zawody, ponieważ doznał urazu płuc podczas treningu, podczas gdy w poprzednim roku mógłby spróbować przebić się mimo wszystko. Jednak zamiast obrażać się w domu, ta osoba i inni, którzy mieli podobne schorzenia, pojawili się na plaży, aby trenować swoich kolegów sportowców i wspierać wydarzenie. Myślę, że to pokazuje ducha VB, gdzie wszyscy się wspierają, a wyjątkowe otoczenie w Dean's Blue Hole pozwala na ciepłe i kameralne wydarzenie. Czy coś jeszcze utkwiło Ci w pamięci z 2014 roku? Po raz pierwszy usłyszałem śpiew wieloryba pod wodą, co jest magicznym doświadczeniem, i spotkałem mojego pierwszego rekina tygrysiego (przelotna wizyta, ponieważ był trochę nieśmiały). Moje 97-metrowe nurkowanie bez płetw w Caribbean Cup, które jest najgłębszym nurkowaniem w tej dyscyplinie podczas zawodów, było dla mnie jednym z najważniejszych momentów zawodów.