Teraz Antti stawia sobie za główny cel uczynienie swoich przygód zrównoważonymi. © Jaakko Posti Zima niemal dotarła do Laponii, gdzie fiński splitboarder Antti Autti przygotowuje swoje ciało i umysł na całoroczny projekt przygodowy – realizowany we współpracy z firmą Suunto – który wystawi jego granice na próbę. Za tydzień nadejdzie długa noc polarna, pozostawiając tylko dwie godziny światła dziennego co 24 godziny. To nie powstrzymuje 34-letniego freeridera i filmowca przed wyruszeniem w atramentowo-niebieską noc, aby robić to, co kocha. „Moim zdaniem noc polarna nie jest ciemna” – mówi. „Arktyka ma niesamowicie zmienne światło; każda pora roku jest inna. Zima tutaj jest naprawdę magiczna”. Antti twierdzi, że eksploracja odległych obszarów Laponii wymaga starannego planowania. © Jaakko Posti Antti ukończył pierwszą część swojego nowego projektu filmu przygodowego, Roam, w którym on i jego przyjaciele eksplorują nowe tereny freeride'owe w Laponii o każdej porze roku. Po jesiennej przygodzie nadchodzi 10-dniowa zimowa wyprawa. „To dla mnie jako profesjonalnego freeridera wielkie wyzwanie i nie mogę być bardziej podekscytowany tą wspólną podróżą, którą zamierzam podzielić się z Suunto” — mówi Antti. „Bez względu na to, czy biegam po szlakach, czy szukam nowych tras do jazdy zimą, Suunto pomaga mi osiągać moje cele i bezpiecznie i mądrze poruszać się po dziczy”. Antti urodził się i wychował w Rovaniemi, stolicy Laponii, a jego dom rodzinny sąsiadował z ośrodkiem narciarskim Ounasvaara. Jako dziecko próbował sportów zespołowych, ale mówi, że nie pasował. Pewnego dnia, gdy miał dziewięć lat, na nartach, z podziwem obserwował, jak snowboardzista wykonuje imponujące sztuczki. Kiedy rok później Antti spróbował jazdy na snowboardzie, od razu się wciągnął. „Odkryłem, że mogę odkrywać, gdziekolwiek chcę, jeśli tylko mam odpowiednią prędkość” – mówi. Mając 13 lat, Antti wziął udział w swoich pierwszych zawodach i będąc jeszcze nowicjuszem, zdobył miejsce w fińskiej reprezentacji snowboardowej. Będąc w drużynie, wygrał mistrzostwa świata, X Games i niemal wszystkie największe zawody na świecie. „W 2010 roku poczułem, że muszę zrobić więcej, a nie to, czego wszyscy ode mnie oczekiwali” – mówi. „Chciałem jeździć po puchu i uczyć się o górach, więc przestałem rywalizować i zacząłem jeździć na freeride’ie”. Sva lbard odłączony od Antti Autti na Vimeo . Antti mieszka zaledwie 200 m od domu rodzinnego i wciąż odkrywa nowe tereny do freeride’u. Na przykład on i jego przyjaciele przejechali nowe linie na odległej wyspie Svalbard, położonej w połowie drogi między szczytem Norwegii a biegunem północnym. Odbywa epickie wycieczki po trudnym terenie północnej Szwecji, Finlandii i Norwegii. „Cała Laponia to niesamowite miejsce na przygodę” – mówi. Jego nowy projekt filmu przygodowego różni się znacząco od poprzednich projektów; będzie realizowany głównie przy użyciu pary napędzanej siłą ludzkich mięśni. „Kluczem do całego filmu jest spędzenie całej zimy na północy, wyskoczenie tam i mam nadzieję zainspirowanie ludzi do porzucenia pojazdów mechanicznych i zamiast tego wykorzystania ludzkiej siły” – mówi Antti. „Naprawdę chcę skupić się na robieniu rzeczy w sposób, który szanuje naturę”. Teraz Antti skupia się głównie na fizycznym i psychicznym przygotowaniu się do nadchodzącej zimowej przygody. Trening siłowy, długie treningi aerobowe w strefie pierwszej i drugiej oraz sesje interwałowe pomagają mu utrzymać podstawową sprawność, jakiej wymagają dalekie wyprawy w głębokim śniegu. Dzięki temu jego przygody są przyjemniejsze i bezpieczniejsze. „Najlepszym sposobem na zachowanie bezpieczeństwa na północy jest posiadanie silnika, który stale pracuje i się nie zatrzymuje” – mówi. Główne obrazy: © Jaakko Posti Przeczytaj więcej powiązanych artykułów: 7 wskazówek, jak znaleźć bezpieczną ścieżkę w górach 8 kontroli bezpieczeństwa lawinowego, które należy wykonać przed sezonem narciarskim Znajomość tajników ratownictwa szczelinowego – zachowanie bezpieczeństwa dzięki ratownictwu szczelinowemu online

© Mark Smiley Ambasador marki Suunto, filmowiec i zawodowy narciarz alpejski, Mark Smiley, przebywa obecnie w Nowej Zelandii i przygotowuje się do wejścia na Górę Cooka (3724 m), najwyższą górę kraju. „Mój telefon pobiera właśnie topograficzne i satelitarne zdjęcia Mt Cook” – mówi. „Nigdy tu nie byłem, więc chcę mieć pewność, że wespnę się właściwym żlebem. „Wybór właściwej drogi na górę to fajna sztuka do ćwiczenia. Celem jest dotarcie na szczyt z jak największą ilością soku w nogach, aby móc pokonać dół jak szef”. Mark jest pasjonatem edukacji na świeżym powietrzu i pomagania ludziom w zachowaniu bezpieczeństwa w górach. Właśnie wydał swój najnowszy internetowy kurs szkoleniowy, idealnie dopasowany do tego, aby przygotować fanów skimo na zimę. Kurs online The Ultimate Guide to Backcountry Skiing & Ski Mountaineering to dogłębne zanurzenie się we wszystkich aspektach tego sportu. Pierwszych 200 narciarzy, którzy zapiszą się na kurs przed 25 listopada i użyją tego kodu kuponu: EARLYBIRD40, otrzyma 40% zniżki od pierwotnej ceny. Pierwszych 50 studentów, którzy się zapiszą, otrzyma również bezpłatny kurs online Mark's Crevasse Rescue ! „Naprawdę stworzyłem ten nowy kurs dla siebie, 26-latka” — mówi Marks. „Gdybym miał ten pomocny zasób 12 lat temu, jeździłbym na większych trasach, bezpieczniej, w ułamku czasu”. Na początek Mark udziela 7 wskazówek, jak znaleźć bezpieczną trasę w góry. Przed podróżą Aby ułatwić zrozumienie tego artykułu, podzieliliśmy wskazówki Marka na grupy przed i w trakcie podróży. „Kluczem jest odrobienie pracy domowej” — mówi. „To jest priorytet”. Znaki dobrego utworu 1. Nie naraża na ryzyko lawiny. 2. Stopniowe, łagodne zbocze z przyjemnym wybiegiem, gdzie resztki lawiny miałyby dużo miejsca, aby się rozproszyć. 3. Szukaj ładnych prostych linii o stałym nachyleniu. Osiemnaście stopni to całkiem dobry punkt wyjścia. 4. Zakręty położone w najlepszym możliwym miejscu, często tuż pod drzewami (jeśli znajdujesz się poniżej granicy lasu) lub w nieco mniej stromych miejscach. 5. Podążanie grzbietem lub przedzieranie się przez gęsty las jest zazwyczaj bezpieczniejsze niż wspinaczka ścianą i rzadkim lasem. Oznaki ryzykownego toru 1. Niepodparte wypukłe rolki są dużym ryzykiem lawinowym. Wypukła rolka to część zbocza, która się wybrzusza. Wyobraź sobie, że stawiasz miskę sałatkową przy ścianie, a następnie kładziesz na niej śnieg. Śnieg zsunie się, ponieważ miska go nie podtrzymuje. 2. Pułapki terenowe: uważaj na rzeczy, które mogą spowodować poważny upadek, np. wpadnięcie do strumienia, z klifu, do wąwozu lub szczeliny. 3. Lubię wybierać trasy, które nie narażają mnie na nawisy, skały ani lodospady. Użyj swojego Suunto 9 Możesz pobrać trasę na zegarek , a następnie możesz ją śledzić. Możesz tworzyć trasy w aplikacji Suunto z mapami terenu, mapami cieplnymi, a także używać istniejących aktywności do tworzenia tras. Możesz także używać plików GPX utworzonych w innych usługach. „Używam tej trasy jako „pomocnej sugestii” podczas nawigacji w warunkach białej mgły na lodowcu lub w obszarze, którego nigdy wcześniej nie widziałem”. Zdobądź technologię Pobierz Gaia GPS i zasubskrybuj, aby móc pobierać pliki map offline i nauczyć się, jak z nich dobrze korzystać. Ta aplikacja to naprawdę oszustwo w nawigacji. Możesz pobrać mapy topograficzne, zdjęcia satelitarne, umieścić linię trasy na mapie, do której chcesz się udać, a następnie z łatwością nawigować. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym, jak korzystam z mapy, sprawdź mój kurs online na www.mtnsense.com . W mniej niż godzinę będziesz w drodze z nową nawigacją. Kliknij tutaj, aby zapoznać się z ośmioma kontrolami bezpieczeństwa lawinowego Marka © Mark Smiley W podróży Nie bądź owcą Patrzenie w górę i przed siebie jest kluczowe dla twojego podejścia. Nie bądź owcą, po prostu idąc ścieżką skin. Podejmuj decyzje, dokąd zmierzasz. W większości przypadków będzie to istniejąca ścieżka skin, ale nie zawsze. Śnieg zmienia się z czasem, a wraz z nim ścieżka skin. Posłuchaj swojego serca Celem jest utrzymanie tętna na stałym poziomie przez większość trasy, zamiast przyspieszania go, a następnie obniżania. Wybierz trasę, która utrzymuje stały kąt nachylenia, ułatwiając wskoczenie w rytm, utrzymuj tętno na tym samym poziomie przez cały czas wspinaczki i po prostu ciesz się rytmem ruchu. Nie za stromo Inną umiejętnością jest znalezienie idealnego nachylenia, które minimalizuje odległość liniową, ale nie czyni go zbyt stromym. Jeśli się wyślizgujesz, marnujesz energię. Przeczytaj więcej artykułów tego typu: 8 kontroli bezpieczeństwa lawinowego, które należy wykonać przed sezonem narciarskim Znajomość zasad – zachowanie bezpieczeństwa dzięki usłudze Creavsse Rescue Online Zdjęcie główne: © Mark Smiley

© Mark Smiley Profesjonalny przewodnik górski, edukator outdoorowy i ambasador marki Suunto, Mark Smiley, twierdzi, że wiedza o tym, jak ograniczyć zagrożenie lawinowe, to „pytanie warte 50 000 dolarów” – nie ma idealnej odpowiedzi; składa się ona z wielu małych rzeczy, które trzeba zrobić dobrze. W środowisku alpejskim zawsze istnieje niebezpieczeństwo. Oczywiste jest, że świadomość tego i szacunek dla gór to punkt wyjścia do łagodzenia. Okazywanie szacunku sprowadza się do zwracania uwagi na szczegóły. „Pomyśl o jeździe na nartach w terenie tak samo, jak o wspinaczu wiążącym linę do wspinaczki lub pilocie przygotowującym się do startu” – mówi 38-letni Mark, który obecnie przeżywa przygody w Alpach Południowych w Nowej Zelandii. „Jakiś rodzaj regularnych kontroli to świetny nawyk, który warto sobie wyrobić. „Wczesnosezonowe opady śniegu są świetną zabawą, ponieważ długie oczekiwanie już się skończyło, ale niezwykle ważne jest, aby wiedzieć, że lawiny mogą występować i występują każdego roku w tych pierwszych układach burzowych”. Mieszkający w Jackson Hole w Wyoming Mark prowadzi popularne internetowe kursy edukacji na świeżym powietrzu i jest przewodnikiem wypraw w USA i na całym świecie. On i jego partnerka-góralistka Janelle wspięli się na wszystkie 48 klasycznych wspinaczek w Ameryce Północnej, a także zwiedzili całe Alpy Europejskie w 36 dni . Para żyje dla gór. Oto kontrola bezpieczeństwa, którą Mark wykonuje na początku każdego sezonu skimo. „Nie zajmuje to dużo czasu i pozwala uniknąć bezmyślnych błędów, które mogą mieć poważne konsekwencje” – mówi Mark. © Mark Smiley Sprawdzenie sprzętu! Włóż nowe baterie do detektora lawinowego i sprawdź, czy zaciski baterii są błyszczące i czyste (baterie czasami mogą powodować korozję zacisków, co może skutkować złym połączeniem). Dobrym pomysłem jest również posiadanie dodatkowego wyposażenia w samochodzie, takiego jak dodatkowy sprzęt lawinowy, skóry, baterie AAA, okulary przeciwsłoneczne i krem ​​z filtrem przeciwsłonecznym, które możesz zaoferować, jeśli ktoś zapomni swoich. „To oszczędza dużo czasu i kłopotów na początku szlaku” – mówi Mark. Kierowco zwolnij Daj sobie trzy razy więcej czasu na przygotowanie się do podróży, ponieważ zapominanie o rzeczach na początku sezonu jest zbyt łatwe. Nie spiesz się, zwolnij i zrób wszystkie te małe rzeczy dobrze. Praktyka czyni mistrza „Gdy na ziemi będzie wystarczająco dużo śniegu, odwiedź park z latarniami i trenuj ze swoją latarnią” – mówi Mark. „Zwłaszcza jeśli ty lub twój partner zainwestowaliście w nową latarnię w tym roku”. Zdobądź lokalną wiedzę Zanim wyruszysz w góry, wejdź do sieci i sprawdź zagrożenie lawinowe w okolicy, w której będziesz jeździć na nartach. Dowiedz się, jakie są trendy lawinowe. „Mam nadzieję, że sprawdzałeś pogodę w ciągu ostatnich 48–72 godzin, aby zobaczyć, czy wystąpiły duże zjawiska słoneczne, wiatrowe lub śnieżne” — ostrzega Mark. „Sprawdź raport lawinowy, aby zobaczyć, jaki jest stopień zagrożenia, i poszukaj trochę głębiej, aby zobaczyć, jakie lawiny ostatnio wystąpiły. Raport lawinowy wymieni również problemy budzące obawy. Wybierz trasę narciarską, w górę i w dół, aby uniknąć tych problemów”. Poznaj plan „Porozumcie się ze swoim partnerem(ami) co do tego, dokąd pójdziecie, a także jakie są plany B i C, jeśli plan A nie wypali” – radzi Mark. Kontrola sprzętu parkingowego „Kiedy dotrzesz do początku szlaku, sprawdź, czy każdy ma nadajnik z baterią naładowaną w 50% lub więcej, czy jest włączony i czy działa w trybie WYSYŁANIA i SZUKANIA” – mówi Mark. Upewnij się, że jest prawidłowo schowany. „Dobrym pomysłem jest również upewnienie się, że łopata i sonda nadal znajdują się w plecaku, a nie obok garażu po odkopaniu samochodu”. Przechowuj sygnalizator prawidłowo Trzymaj swój sygnalizator bezpiecznie w odpowiednim miejscu. Jeśli przechowujesz go w uprzęży, załóż na niego ubranie. „Często robi mi się bardzo gorąco podczas trasy, więc lubię mieć swój sygnalizator w kieszeni spodni zapinanej na suwak (nie na rzep)” — mówi Mark. „Upewnij się, że nie masz tam niczego innego, aby suwak pozostał zamknięty przez cały dzień. Nie bądź leniwy i nie wkładaj tam również kremu przeciwsłonecznego, kremu ochronnego lub pomadki ochronnej”. Nie przejmuj się Wczesne wysypiska oznaczają dobrze ukryte skały. Nie bądź maniakiem; zmniejsz prędkość na początku sezonu i załóż kask. Główne obrazy: © Mark Smiley

Rekordzista w narciarstwie alpejskim, podróżnik i ambasador Suunto, Greg Hill, zawsze był smakoszem. Dobre jedzenie to przyjemność, która zaspokaja również jego potrzeby żywieniowe. On podchodzi do tego w takiej kolejności, a nie odwrotnie. „Odżywianie zawsze było ważne, ale jeszcze ważniejsze, ponieważ naprawdę lubię jeść dobre jedzenie” – wyjaśnia. „Jednak rozumiem również, że paliwo, które dostarczamy do naszych ciał, decyduje o tym, jak dobrze one działają. Podobnie jak silnik, jeśli wlejesz do niego złe paliwo, będzie działał słabo”. Zdjęcie autorstwa Angeli Percival/Arcteryx Świeże kolory Greg stara się jeść świeże warzywa o różnych kolorach, co, jak mówi, wskazuje na bogactwo składników odżywczych. Zawsze, gdy jest to możliwe, gotuje również z żywności pochodzącej z lokalnych źródeł. „Co roku uprawiam mały ogródek z pomidorami, ziemniakami, czosnkiem, marchewką, brokułami, burakami, po prostu podstawowymi produktami” — mówi. „To takie miłe, że mogę iść i zbierać je bezpośrednio z mojego ogrodu”. Dieta na dni powszednie Greg i jego rodzina stosują „dietę wegetariańską w dni powszednie”, co oznacza, że ​​jedzą mięso tylko w weekendy. To przyczynia się do zdrowia osobistego i zmniejsza ich wpływ na planetę. „Strona zdrowia osobistego jest dość jasna, jest tak wiele artykułów na temat ograniczenia spożycia czerwonego mięsa w diecie i korzyści z tego płynących, od zmniejszonego ryzyka zachorowania na raka po niższy poziom cholesterolu, po dłuższe życie” – mówi. „Jednym z najprostszych sposobów na zmniejszenie śladu węglowego mojej rodziny było zmniejszenie spożycia mięsa; hodowla zwierząt gospodarskich odpowiada za 20–50 procent gazów cieplarnianych, więc był to łatwy sposób na to, by stać się lepszymi mieszkańcami Ziemi. Jeśli kiedykolwiek przyjrzysz się hodowli zwierząt gospodarskich, zdumiewające jest to, jak bardzo jest ona wylesiana, jak bardzo zużywa wodę i jak bardzo jest niezrównoważona. Zdjęcie autorstwa Angeli Percival/Arcteryx Zdrowa równowaga Choć Hillowie lubią świeżość, pozwalają sobie również na posiłek typu fast food raz w tygodniu, np. zamawianie pizzy w piątkowy wieczór filmowy. Perfekcja nie jest celem, mówi Greg, pod warunkiem, że większość ich diety składa się ze świeżego, zdrowego jedzenia. „Jak każda rodzina, mamy pewne podstawowe dania: enchiladas, lasagne, roladki sałatkowe, pad thai, pizzę w piątkowe wieczory i moją ulubioną potrawę – glory bowl” – mówi. Miska chwały tofu W misce 2 szklanki ugotowanego brązowego ryżu 1/2 szklanki startych buraków 1/2 szklanki startej marchwi 1/2 szklanki migdałów, uprażonych 1/2 szklanki liści szpinaku 1 szklanka tofu pokrojonego w kostkę Opatrunek 1/4 szklanki tahini 1/4 szklanki octu jabłkowego 1/2 szklanki płatków drożdżowych odżywczych 2 rękawice czosnkowe 3 łyżki tamari 1 łyżka syropu klonowego 1/4 szklanki oliwy z oliwek 1/4 szklanki wody Instrukcje Przygotuj brązowy ryż i odstaw. Podsmaż kostki tofu na patelni. Dodaj składniki dressingu do blendera, aby przygotować dressing. Dodawaj oliwę w stałym strumieniu. Spróbuj i rozcieńcz wodą, jeśli to konieczne. Złóż miski, wkładając ugotowany brązowy ryż do dwóch misek, na wierzchu połóż buraki, marchewki, liście szpinaku, migdały i kostki smażonego tofu. Skropić miski sosem. Zdjęcie główne: Zdjęcie autorstwa Fancycrave na Unsplash . Kliknij poniżej, aby przeczytać artykuły z naszej serii „Fueling the Engine”: Tankowanie silnika: rozmowa o odżywianiu z Lucy Bartholomew Tankowanie silnika: rozmowa o odżywianiu z Emelie Forsberg Tankowanie silnika: zdroworozsądkowe podejście do żywienia Tankowanie silnika: rozmowa o odżywianiu z Ryanem Sandesem Tankowanie silnika: rozmowa o odżywianiu z Ultracycling Manem Tankowanie silnika: rozmowa o odżywianiu z Melem Hauschildtem DIETA (katastrofa zawsze nieunikniona) i trzy niezmienne zasady odżywiania dla sportowców

Zdjęcie autorstwa Alex Gorham na Unsplash Badania nad stanami przepływu pokazują, że gdy sportowcy ich doświadczają, myśląca część ich mózgu jest wyłączona. „Im mniej myślisz, tym lepiej ci idzie” – żartuje Markus Arvaja, certyfikowany konsultant psychologii sportu i starszy wykładowca w dziedzinie coachingu na fińskim Uniwersytecie Nauk Stosowanych Haaga-Helia. „Badaliśmy sportowców, najlepszych z najlepszych, badaliśmy ich mózgi podczas występów i zauważyliśmy, że mają oni mniejszą aktywność mózgu w korze przedczołowej. Oznacza to, że zautomatyzowali swoje umiejętności, aby móc po prostu cieszyć się swoim sportem”. Kiedy nie wykłada na uniwersytecie, Markus, sam grający w hokeja na lodzie, piłkę nożną i tenis, pracuje jako trener mentalny w żeńskiej reprezentacji Finlandii w hokeju na lodzie i młodzieżowej reprezentacji tenisowej. Jest członkiem zarządu Fińskiego Towarzystwa Psychologii Sportu. Pasjonuje go, aby ludzie dawali z siebie wszystko. „Badania pokazują, że stany szczytowego przepływu są wewnętrznie motywującymi doświadczeniami” – mówi. „Ludzie angażują się w jakąś aktywność tak bardzo, że są na autopilocie, całkowicie pochłonięci tym doświadczeniem. To połączenie działania i świadomości. Rzecz w tym, że nie możesz zmusić się do wejścia w stan przepływu. Ale są elementy, które pomagają ci wejść w przestrzeń przepływu”. Stany przepływu, szczytowe osiągnięcia, bycie w strefie, euforia biegacza; to wszystko są zamienne terminy opisujące transcendentne doświadczenia, których doświadczają sportowcy, artyści, muzycy i kreatywni ludzie. Być może sam doświadczyłeś jednego z nich. Czas zwalnia, całkowicie zanurzasz się w zadaniu, wydaje się ono bezwysiłkowe, być może świat wydaje się bardziej żywy, a ty czujesz mistrzostwo. To właśnie wtedy sportowcy osiągają najlepsze wyniki, a według Mihaly'ego Csikszentmihalyi, który napisał przełomową książkę na ten temat, są one kluczowym aspektem ludzkiego szczęścia. To coś, czego wszyscy możemy doświadczyć, nie tylko wybitni sportowcy i artyści. Neurobiologia ujawniła wiele na temat tego, co dzieje się w mózgu podczas stanu przepływu. Fale mózgowe zmieniają się z fal beta, szybszych fal leżących u podstaw świadomości w stanie czuwania, do fal gdzieś pomiędzy falami alfa i theta, w których śnimy na jawie i po raz pierwszy zapadamy w sen. To właśnie wtedy wiele osób ma najlepsze pomysły. Neurochemikalia związane z przyjemnością i wydajnością – endorfiny, serotoniny, dopaminy, noradrenaliny i anandamidu – są surowymi składnikami przepływu. Być może najciekawszym faktem jest to, jak różne obszary mózgu reagują podczas przepływu; na przykład badania wykazały, że kora przedczołowa, obszar mózgu związany z samokontrolą – a także samokrytyką – przechodzi w tryb offline podczas przepływu. Zamiast stale analizować i oceniać, robimy rzeczy spontanicznie. „Czasami trenerzy mogą zakłócić przepływ informacji u sportowców, podając zbyt wiele informacji do ich umysłów” — mówi Markus. „Lepiej powiedzieć tylko jedną lub dwie rzeczy. „Aby osiągnąć flow, twój umysł powinien być wolny od zmartwień i niepotrzebnych myśli. Pozostań w chwili obecnej, wyciszając umysł i wyłączając wewnętrznego krytyka. Uważność z pewnością w tym pomaga”. Zapraszamy do lektury kolejnego artykułu z serii o przepływie: składnikach przepływu.

Jak co roku po World Vertical Week, nasi analitycy danych przeanalizowali statystyki zebrane w aplikacji Suunto i przedstawili nam kraje i dyscypliny sportowe, w których wspinaczka była największa. Kiedy przeanalizowaliśmy statystyki ze wszystkich treningów na świecie podczas Suunto World Vertical Week 2019, poczuliśmy, że nasza ciężka praca się opłaciła. Dało wam wszystkim powód do gonienia metrów na zewnątrz, czy to w imieniu waszego kraju, wybranego sportu, czy też dla własnego wyzwania – dokładnie tak, jak zamierzaliśmy. Jest coś w widoku wzgórza lub góry przed nami, co wzywa nas do wysiłku. Wyzwanie wspinaczki jest równie satysfakcjonujące, jak widok ze szczytu. Dlatego to robimy! Gratulacje dla wszystkich, którzy wzięli udział. Najważniejsze kraje W tym roku po raz pierwszy informujemy o dużym zaskoczeniu. W poprzednich dwóch latach Austria była na szczycie jako kraj, który osiągnął największy wzrost wysokości według średniej. Nie w tym roku – alpejski kraj został strącony ze swojego miejsca. W tym roku Włochy, Słowacja i Słowenia, wszystkie górzyste kraje, wspięły się bardziej niż Austria. Ale co bardziej zaskakujące, Portugalia również wyprzedziła Austrię. W ciągu ostatnich dwóch lat Szwajcarzy również byli blisko czołówki, ale w tym roku spadli na ósmą pozycję. Co się stało w Austrii i Szwajcarii? Ktoś nam powie! Wyróżnienie honorowe W tym roku Hiszpania zasługuje na wyróżnienie. Hiszpania zajęła pierwsze miejsce w trzech kategoriach: sumy na kraj, alpinizm i trekking. Była również w pierwszej piątce w czterech różnych aktywnościach: alpinizm, trekking, kolarstwo górskie i kolarstwo. Ogółem Hiszpania znajduje się na sześciu z dziewięciu poniższych list związanych z krajami, jako jedyny kraj, który to zrobił. Dobra robota Espana! Oto wyniki według kraju Choć liczby te mogą nie wydawać się aż tak imponujące, należy pamiętać, że są to średnie, a wysoka średnia wskazuje na wiele intensywnych dni spędzonych w górach. Włochy 385 m Słowacja 360 m Słowenia 346 m Portugalia 342 m Austria 337 m Hiszpania 308 m Szwajcaria 288 m Francja 283 m Kanada 276 m Norwegia 261 m Łącznie dla każdego kraju W tym roku postanowiliśmy również przyjrzeć się łącznym wynikom dla każdego kraju. W tych krajach uczestnicy World Vertical Week byli naprawdę aktywni i wyszli, aby się wspinać, nawet trochę, aby zwiększyć łączną liczbę w swoim kraju. Te małe wysiłki się zsumowały. Hiszpania 645.000 m Francja 546.000 m Włochy 379.000 m Stany Zjednoczone 377.000 m Chiny 250.000 m Austria 216.000 m Wielka Brytania 183.000 m Japonia 150.000 m Norwegia 142.000 m Szwajcaria 140.000 m Średnie wzniesienie według aktywności Co najmniej tak samo interesujące jak liczby krajowe są statystyki dotyczące konkretnych aktywności. Z nich możemy wywnioskować, że narciarze wyraźnie zaliczają się do największych średnich dni. Bieganie po szlakach i kolarstwo górskie są prawdopodobnie niedoreprezentowane, ponieważ w gęsto zaludnionej półkuli północnej jest zima. Podobnie jak Vertical Week 2018, skitouring, alpinizm i biegi górskie znalazły się w tym roku na szczycie. Pytanie brzmi, które narody zrobiły najwięcej z każdego z nich? Narciarstwo turystyczne 830 m Wspinaczka górska 594 m Bieganie po szlaku 474 m Kolarstwo górskie 355 m Trekking 311 m Wędrówka 213 m Narciarstwo biegowe 199 m Jazda na rowerze 193 m Bieganie 100 m Aktywność według kraju  Narciarstwo turystyczne Francja 1127m Włochy 1085m Austria 864m Szwajcaria 828m Niemcy 776m Dwa kraje przekroczyły średnio 1000 m przewyższenia! Alpinizm Hiszpania 1071m Wielka Brytania 947m Polska 798m Stany Zjednoczone 716m Niemcy 651m Bieganie po szlakach Hongkong 1176m Japonia 901m Malezja 813m Chiny 765m Portugalia 713m Dominacja Azji pokazuje rosnącą popularność tego sportu w regionie! Kolarstwo górskie Włochy 476m Słowacja 474m Wielka Brytania 437m Hiszpania 422m Austria 394m Kolarstwo Kolumbia 499m Republika Południowej Afryki 485m Izrael 446m Hiszpania 438m Włochy 363m W tych krajach pogoda w marcu sprzyja uprawianiu kolarstwa! Narciarstwo biegowe Francja 379m Kanada 321m Stany Zjednoczone 285m Norwegia 243m Austria 212m  Trekking Hiszpania 566m Włochy 527m Malezja 363m Włochy 362m Polska 304m Najlepsze występy indywidualne Chociaż nie możemy tutaj zdradzić zbyt wielu informacji, takich jak kto i gdzie, możemy podzielić się pewnymi spostrzeżeniami na temat najlepszych wyników indywidualnych w ciągu tygodnia: Aby znaleźć się na szczycie rankingu, trzeba było wspiąć się ponad 10000 metrów podczas World Vertical Week. A aby wyróżnić się jedną aktywnością, trzeba było wspiąć się ponad 4000 metrów na raz! Dziękuję wszystkim za udział! Przeczytaj trzy inspirujące historie ze Światowego Tygodnia Pionowego!