Suunto Blog

Wraz z pogłębiającą się zimą w Boulder, zawodnik Suunto z Kolorado, Anton Krupicka, odświeżył swój sprzęt narciarski i szykuje się do długich dni spędzonych na nartach skimo w górach. Wyprawa ta nawiązuje do jego letniej przygody, podczas której ukończył epicką wyprawę rowerową obejmującą pokonanie pięciu 4000-metrowych szczytów, wbiegnięcie na nie tak wysoko, jak to możliwe, a następnie zdobycie każdego szczytu. Zastanawialiśmy się, jak Anton znajduje czas na trenowanie wszystkich tych dyscyplin i jak udaje mu się zachować równowagę. Czytaj dalej, aby poznać nasze Q&A z nim. Przeczytaj więcej o Antonie tutaj! Jakie przygody przeżyłeś ostatnio? Miałem dość pracowite lato. W czerwcu wziąłem udział w wyścigu szutrowym Unbound XL – wyścigu rowerowym na dystansie 360 ​​mil (579 km) w Flint Hills w Kansas. To był najdłuższy dystans, jaki kiedykolwiek przejechałem na jednym odcinku. W lipcu ukończyłem trasę rowerową/biegową/wspinaczkową o długości 2300 mil (4000 km) przez stany Utah, Idaho, Wyoming, Montana i Kolorado, w trakcie której połączyłem sześć różnych odległych, trudnych technicznie gór, które zaczynały się i kończyły tuż obok mojego domu w Boulder w stanie Kolorado: Kings Peak (13 528 stóp / 4123 m), najwyższy punkt stanu Utah; Grand Teton (13 775 stóp / 4198 m); Granite Peak (12 807 stóp / 3903 m), najwyższy punkt Montany; Cloud Peak (13 164 stóp / 4012 m), najwyższy punkt pasma Bighorn w Wyoming; Gannett Peak (13 804 stóp / 4207 m), najwyższy punkt stanu Wyoming; i Longs Peak (14 255 stóp / 4345 m), góra w moim podwórku w Boulder w stanie Kolorado. Nazwałem tę wyprawę „Sagebrush & Summits”; te trzy tygodnie jazdy konnej, biegania i wspinaczki były punktem kulminacyjnym mojego lata. Wreszcie w sierpniu przebiegłem Leadville 100, mój pierwszy ultramaraton od ponad sześciu lat. Tej jesieni wybrałem się z powrotem na wschód do Karoliny Północnej, gdzie cieszyliśmy się wspinaczką, a także czterodniową wyprawą rowerową wzdłuż Blue Ridge między Boone i Asheville. To było jednak bardziej dla relaksu i regeneracji. To jest ogromne! Coś nadchodzi? Teraz nie mogę się doczekać wyścigów skimo tej zimy i mam nadzieję, że wyprawy bikepackingowej do południowej Arizony w zimie. Już planuję wyprawę bikepackingową na przyszłe lato, która może przebić Sagebrush & Summits! Uwielbiasz mieszać dyscypliny; jak podchodzisz do tego z perspektywy treningu? Jak budujesz wystarczająco dużo czasu na regenerację? Wszystko jest intuicyjne. Mam tendencję do specjalizowania się trochę bardziej, ponieważ kluczowe podejście do celu jest takie, ale generalnie staram się znaleźć równowagę między bieganiem, wspinaczką i jazdą na rowerze, a zimą jazdą na nartach. Typowy tydzień to prawdopodobnie jazda na rowerze przez 3-4 dni, bieganie przez 2-4 dni i wspinaczka przez 2-3 dni. Codziennie robię jakiś rodzaj cardio. Zazwyczaj jeżdżę na rowerze po wspinaczce (po dotarciu na skałę) i wykorzystuję dni jazdy na rowerze/wspinaczki jako regenerację po dniach biegania. W dni, w które biegam, zwykle tylko biegam. Taki jest ogólny tok myślenia. Na to, co robię, wpływa także prognoza pogody – nieustannie zwracam uwagę na warunki atmosferyczne! – wolę biegać w chłodniejsze lub deszczowe dni, a jeździć na rowerze/wspinać się w dni słoneczne/suche, a oczywiście biegać/wspinać się w górach, gdy pogoda jest sprzyjająca. Na jakie sygnały w swoim ciele zwracasz uwagę, aby określić, na jakim etapie jesteś i kiedy potrzebujesz więcej czasu na regenerację? Wszystko ostatecznie zależy od tego, co mówi mi moje ciało. A konkretnie od tego, jak czuje się moje ścięgno Achillesa i jak reaguje na obciążenia, jakie mu podejmuję. Jeśli chodzi o lżejszy dzień, decyduję o tym w danej chwili. Chyba że mam jakąś kluczową sesję, którą chcę ukończyć przed osiągnięciem celu (np. długi bieg przed ultramaratonem lub długa jazda na rowerze przed wyścigiem kolarskim), wszystkie moje dni łatwe/regeneracyjne zależą od tego, jak czuję się w danym dniu. Jeśli czuję się dobrze, a moje ciało jest w dobrej formie, zwiększam tempo lub dystans, lub jedno i drugie, podczas jednej sesji. Ale jest wiele razy, kiedy chciałem wykonać trudniejszą sesję, ale po prostu nie mam energii, więc wybieram spokojniejsze lub krótsze, czasami znacznie krótsze. Jakie najważniejsze lekcje wyciągnąłeś na temat łączenia różnych stylów, które mogą się przydać innym osobom robiącym to samo? Myślę, że musisz zdać sobie sprawę, że możesz naprawdę robić znaczące postępy tylko w jednej aktywności na raz. To nie znaczy, że nie zajmuję się innymi aktywnościami jednocześnie, po prostu są one tymczasowo w trybie utrzymania. Ponadto, jak wyjaśniłem w mojej poprzedniej odpowiedzi, niezwykle ważne jest słuchanie swojego ciała i poziomu energii oraz wiedza, jak zareagują one na różne aktywności. Dla mnie bieganie jest zawsze najbardziej intensywnym i wyczerpującym zajęciem. Regeneracja po nim wymaga jedynie jazdy na rowerze, a prawdopodobnie niskiej intensywności, jeśli jestem naprawdę zmęczony. Wspinaczka nie powinna być klasyfikowana jako aktywna regeneracja, ponieważ wspinaczka, którą uprawiam, zwykle wiąże się ze sporą ilością wzrostu/spadku wysokości podczas wędrówek i zejścia oraz kilkoma wielowyciągowymi trasami, na których zdobywa się i traci więcej wysokości. A jeśli próbuję wspinać się ciężko - na granicy moich możliwości technicznych - to będzie to możliwe tylko wtedy, gdy nie będę zbyt zmęczony bieganiem lub jazdą. Uwielbiam wspinaczkę tak samo jak bieganie i jazdę na rowerze - może nawet bardziej - ale rzadko stawiam ją na pierwszym miejscu w jakikolwiek znaczący sposób. Koniecznie schodzi na dalszy plan, ponieważ tak naprawdę nie robi nic, aby rozwijać się w zawodach wytrzymałościowych, w których faktycznie mam talent. Czy istnieją jakieś klasyczne pułapki, których należy unikać? Jak powiedziałem powyżej, myślę, że ważne jest, aby nie próbować robić postępów w więcej niż jednej aktywności na raz. Myślę, że to zazwyczaj kończy się kontrproduktywnie. Jak mieszanie tego uczyniło cię lepszym sportowcem? Chyba zabawa jest ważną korzyścią? Uprawianie różnych sportów górskich uczyniło ze mnie wszechstronniejszego sportowca. Wydłużyło to również moją karierę biegową – nie ma możliwości, abym mógł teraz biegać i pozostać wystarczająco zdrowym, aby ścigać się i mieć to na stałe. To jest główna korzyść. Nie lubię słowa „zabawa”. Myślę, że sposób, w jaki jest ono zazwyczaj używane, jest zbyt szeroki i niewystarczająco przenikliwy. Co ludzie naprawdę mają na myśli, mówiąc „zabawa”? Często myślę, że tak naprawdę mają na myśli „nagradzający”, „satysfakcjonujący” lub „z radością”. Dla mnie te słowa oznaczają ciężką pracę, wyzwanie, dyskomfort i/lub intencjonalność. Żadna z tych rzeczy, moim zdaniem, nie pasuje do podręcznikowej definicji „zabawy”. Najważniejszą korzyścią dla mnie z mieszania aktywności jest to, że pozwoliło mi to rozwinąć się i dowiedzieć się o wiele więcej o każdej aktywności, a jednocześnie o sobie. Po kilku latach poświęconych na wszystkie te rzeczy nie wyobrażam sobie powrotu do bycia tylko biegaczem. Czy uważasz, że takie łączenie różnych rzeczy staje się dziś coraz bardziej popularne? Hmmm, nie wiem. Myślę, że aby naprawdę osiągnąć swój potencjał w danym zajęciu, musisz być skupiony wyłącznie na sobie. Robiłem to przez ponad dekadę z bieganiem. Ale ostatecznie stało się to fizycznie nie do utrzymania. Myślę, że w porządku jest przechodzić przez fazy lub sezony w swoim życiu. Wątpię, aby uprawianie wielu sportów jednocześnie było czymś nowym. Ale dzięki mediom społecznościowym i internetowi prawdopodobnie wszyscy jesteśmy bardziej świadomi ludzi, którzy to robią. Wszystkie obrazy autorstwa Freda Marmsatera

W ciągu 2021 roku mieliśmy przyjemność uczestniczyć w realizacji kilku doskonałych filmów przygodowych. Teraz, gdy zbliża się sezon świąteczny, postanowiliśmy wybrać dla Was nasze ulubione krótkie filmy, dzięki czemu, gdy wkrótce będziecie mieli chwilę wolnego czasu, będziecie mogli się odprężyć i je obejrzeć. Przewiń w dół, aby zobaczyć nasze siedem ulubionych! Od kolei do szlaków Już samo oglądanie tego filmu sprawi, że przejdzie cię dreszcz. Nasz własny miłośnik rowerów Antti Laiho i jego kumple Timo Veijalainen i Erkki Punttila wybrali się na całodniową wycieczkę bikepackingową po fińskiej Laponii w środku zimy. Krajobrazy wyglądają jak z bajki. Naprawdę magiczne. Rails to Trails od Kona Bikes w serwisie Vimeo . Twórcy szczytów Od zawsze istniał związek między kreatywnością a wspaniałą przyrodą. W tej serii filmów rozmawiamy z artystą, fotografem, architektem i budowniczym szlaków o ich procesie twórczym i o tym, jak przyroda ich inspiruje. Kanarek w kopalni węgla Odznaczona nurek techniczny, odkrywca i filmowiec Jill Heinerth bada żyły Ziemi. Widzi z bliska, jak wpływ ludzkości na naszą planetę, więc uważa się za kanarka w kopalni węgla. Jak szybko Kilian może przebiec pionowe „k”? Ten film pokazuje, jak bardzo Kilian zmusza się do błyskawicznych wspinaczek. Może być najlepszym sportowcem górskim, ale to nie znaczy, że to dla niego spacer po parku. Zobacz, jak próbuje pobić rekord najszybszego pionowego k i jak wyciska z płuc maksimum. Zanurzony Szwedzki kolarz górski slopestyle Emil Johansson wygrał mistrzostwa świata w 2021 r. i jest obecnie najskuteczniejszym kolarzem slopestyle w historii. Ale niewiele brakowało, aby tak się nie stało. Tajemnicza choroba autoimmunologiczna niemal pokrzyżowała jego marzenia. Ten film opowiada o jego podróży. Odnajduję siebie Ambasadorka Suunto Sami Sauri zakochała się w kolarstwie jako nastolatka i mówi, że dało jej to nowy cel w życiu. Od tego czasu odbyła epickie wycieczki rowerowe po USA i gdzie indziej. Kiedy nie jeździ, może uprawiać surfing lub biegać po szlakach. Arctic Lines sezon drugi Fiński freerider Antti Autti rozpoczął drugi sezon swojego projektu Arctic Lines, którego celem jest przejechanie 30 lin nad kołem podbiegunowym. On i jego zespół dokumentują każdą wyprawę i publikują film o tym doświadczeniu. Zobacz, jak stawiają czoła brutalnemu zimnu, nocy polarnej i swoim fizycznym ograniczeniom w pogoni za słodkimi, słodkimi przejażdżkami. Zdjęcia główne wykonała Jaakko Posti Photography

Kolejny wielki rok dobiega końca i jeśli jesteś taki jak my, to najwyższy czas na jakościowy odpoczynek i relaks. Sugerujemy, abyś położył nogi i przeczytał o niektórych niesamowitych osobach, z którymi rozmawialiśmy w tym roku. Omówiliśmy zrównoważony styl życia, nawigację górską, artykuły o naszych nowych ambasadorach Antonie Krupicki i Samim Saurim, treningi górskie i wiele więcej. Nie przegap tego - czytaj dalej, aby poznać trochę przygody. Sami regularnie podróżuje na Wyspy Kanaryjskie, gdzie jeździ konno, biega i surfuje. © Sergio Villalba Poznajcie dzikie dziecko, które odnalazło swoje najlepsze „ja” podczas przygód na rowerze Hiszpańska kolarka, surferka i biegaczka terenowa Sami Sauri uciekła z domu w wieku nastoletnim i zakochała się w rowerach, gdy po raz pierwszy zetknęła się z rowerem z przełożeniem stałym. Przeczytaj o podróży Sami i jej podejściu do przygód. Zasady zrównoważonego stylu życia Emelie Forsberg W obliczu kryzysu klimatycznego i utraty różnorodności biologicznej, które stają się coraz bardziej palącymi wyzwaniami, wszyscy musimy dołożyć swoją cegiełkę, aby żyć w harmonii z Ziemią, ponieważ nie ma planety b. Dowiedz się więcej o czterech R i innych zasadach zrównoważonego rozwoju, którymi kieruje się Emelie. Susi przedstawia ośmioetapowy proces planowania roku szkoleniowego. © Berghasen 6 kluczy do zaplanowania roku treningowego To artykuł, który warto przeczytać już teraz, jeśli zastanawiasz się nad swoimi celami sportowymi na rok 2022. Naukowiec i trener sportowy Susi Kraft omawia proces tworzenia inteligentnego planu treningowego na nadchodzący rok. Wynik stresu treningowego w aplikacji Suunto Obciążenie treningowe jest istotnym wskaźnikiem treningu zorientowanego na cel. Stopniowe zwiększanie obciążenia poprawi kondycję i wydajność. Aplikacja Suunto kwantyfikuje obciążenie treningowe za pomocą Training Peaks' Training Stress Score, znanego również jako TSS. Dowiedz się, jak to działa. Anton lubi mieszać swoje sporty ekstremalne - jazdę konną, bieganie, wspinaczkę i narciarstwo. Zdjęcie: Joey Schusler Anton Krupicka - od drzwi do drzwi napędzane siłą ludzkich mięśni Zaczynał jako ultramaratończyk i szybko awansował, stając się jednym z najlepszych na świecie. Następnie kontuzja zmusiła go do ponownej oceny podejścia i teraz jest pasjonatem wszechstronnego sportu górskiego, od bikepackingu, przez bieganie po szlakach, wspinaczkę i skimo zimą. Poznajcie naszego nowego ambasadora, Antona Krupickę. Nie przegap żadnego skrętu! Dowiedz się, jak używać Suunto razem z Komoot, jednym z wiodących narzędzi do planowania tras. Nawigacja zakręt po zakręcie Komoot na zegarku Suunto utrzyma Twoją przygodę na właściwej drodze. To zdjęcie Tenji zostało zrobione podczas kręcenia filmu Everest VR . © Jon Griffith Przekształcanie pomysłów w działania Nepalski przewodnik górski Tenji Sherpa wspinał się z nieżyjącym już i wspaniałym Ueli Steckiem i wytyczył własną ścieżkę jako alpinista. Porozmawialiśmy z Tenjim i dowiedzieliśmy się o jego skromnych początkach i o tym, jak został wspinaczem, a także o szacunku, jaki on i Ueli mają do siebie. Znaczenie różnorodności na świeżym powietrzu Ultramaratończyk Ryan Montgomery wyjaśnia, dlaczego różnorodność w środowisku naturalnym jest tak ważnym tematem i co możemy zrobić, aby stworzyć bardziej zróżnicowane i przyjazne środowisko na świeżym powietrzu. Susi trenuje w górach wokół Salzburga. © Berghasen Teraz jedź szybciej na tych wzgórzach Naukowiec sportowy i trener Susi Kraft wyjaśnia, dlaczego tak trudno jest poprawić naszą prędkość pionową i jakie kroki należy podjąć, aby to zrobić. FYI: niektóre z jej wskazówek wydają się sprzeczne z intuicją, jak „zaakceptuj bieganie na płaskim terenie”. Główne obrazy: © Tenji Sherpa © Jon Griffith

Sportowiec Suunto, ultramaratończyk i mistrz różnorodności Ryan Montgomery jest zdecydowany obudzić scenę outdoorową, by uświadomić jej ciągłą porażkę w byciu dostępnym i gościnnym miejscem dla ludzi ze wszystkich środowisk i grup etnicznych. Nie zmieni się to samo z siebie; tylko dzięki świadomości, potwierdzeniu i przemyślanemu działaniu można to odwrócić. Czytaj dalej, aby poznać mądre rady Ryana na temat różnorodności i tego, jak wszyscy możemy przyczynić się do bardziej otwartego, gościnnego środowiska na świeżym powietrzu. Ryan świetnie się bawi na 100-milowym wyścigu Javelina-Jundred w Arizonie. Przez Ryan Montgomery Wszyscy kochamy przebywanie na świeżym powietrzu — z jego wielobarwnymi drzewami i niezliczonymi gatunkami roślin i zwierząt — wszystko to rozwijające się w unikalnie różnych, ale połączonych ze sobą ekosystemach. Istnienie tych różnych gatunków i ekosystemów mówi nam, że środowisko zewnętrzne jest z natury różnorodne — zasadniczo różnorodne. Wierzę, że wszyscy możemy się zgodzić, że ekosystemy natury rozwijają się dzięki współzależnościom między różnymi roślinami, zwierzętami i klimatami. Przyroda uczy nas, że różnorodność jest niezbędna do przetrwania — do rozwoju. Jednak gdy patrzę na ludzi, którzy najczęściej przebywają na zewnątrz i przeżywają przygody w naturze, wydają się oni najmniej zróżnicowani i bardziej binarni w porównaniu ze standardami różnorodności w naturze, jak wspomniano powyżej. Problem różnorodności na świeżym powietrzu Dla miłośników outdooru i poszukiwaczy przygód, plener zapewnia poczucie przynależności. Czujemy się połączeni z drzewem, górami. Natura jest integralną częścią wszystkich ludzkich doświadczeń, ale obecnie główną luką jest to, że różne społeczności na całym świecie nie czują się włączone w przestrzenie zewnętrzne, nie mówiąc już o dostępie do tych przestrzeni. Na przykład w Wielkiej Brytanii mniejszości rasowe stanowią tylko około 1% odwiedzających parki narodowe. W Stanach Zjednoczonych, podczas gdy osoby kolorowe stanowią 40% populacji kraju, 70% odwiedzających parki narodowe i lasy to biali, zgodnie z National Health Foundation. Biorąc pod uwagę przeszłe traktowanie i brak integracji osób kolorowych (np. niewolnictwo), nic dziwnego, że osoby kolorowe być może nie czują się bezpiecznie, podróżując na zewnątrz, a co dopiero będąc same na zewnątrz. Społeczności LGBTQ gromadzą się w miastach, dalej od terenów zewnętrznych, aby uciec od uprzedzeń i znaleźć społeczność. Ponadto kobiety często postrzegają tereny zewnętrzne (i niestety tak jest) jako miejsce, w którym mężczyźni mogą je wykorzystać. Nic dziwnego, że nasze przestrzenie zewnętrzne stają się coraz bardziej jednorodne, biorąc pod uwagę naszą historię oraz systemowe problemy w przeszłości i teraźniejszości. Ryan i jego partner nawiązują kontakt przed rozpoczęciem wyścigu. Skupienie się na różnorodności - co możemy z tym zrobić? Kiedy rozmawiałem z działaczką LGBTQ z USA, Pattie Gonia, o znaczeniu różnorodności, powiedziała, że ​​„ludzkość jest ekosystemem i musimy się wzajemnie wspierać, jeśli chcemy, aby przetrwał”. I to dotyczy wszystkich ludzi — osób kolorowych, kobiet, osób niepełnosprawnych i innych. Dopóki nie pomożemy zmarginalizowanym społecznościom zrozumieć, że przyroda jest dla nich — i że jest również dostępna — cały ekosystem ludzkości nie może w pełni objąć tego, co przyroda ma do zaoferowania. Nowe spojrzenie na znaczenie przebywania na świeżym powietrzu Kluczem do inkluzywności na świeżym powietrzu jest ponowne zdefiniowanie tego, co oznacza przebywanie na świeżym powietrzu i co oznacza doświadczanie tego. Często „na świeżym powietrzu” to człowiek wspinający się na górę, ale to bardzo wąska perspektywa. Pattie powiedziała, że ​​możemy pomóc innym „zdefiniować na nowo, czym są doświadczenia na świeżym powietrzu, ponieważ wiemy, że nie możemy cały czas uciekać, aby być otoczonym górzystym krajobrazem. Możemy zobaczyć tak wiele piękna po prostu dzięki ptakom za oknem”, na przykład, lub nawet w małym parku trawiastym w mieście. Doświadczenia na świeżym powietrzu można mieć wszędzie — nie tylko w parkach narodowych, które często są oddalone od obszarów metropolitalnych, w których zazwyczaj mieszkają różne społeczności, o 2–5 godzin jazdy samochodem lub pociągiem. Pattie Gonia i Ryan świętują na 100-milowym wyścigu Javelina-Jundred. Pokaż mi pieniądze Dla różnych społeczności ważną kwestią są również kwestie finansowe, które utrudniają im spędzanie czasu na świeżym powietrzu. Posiadanie odpowiedniego stroju na śnieg lub klimat górski, a także posiadanie pojazdu, którym można dostać się do lasu lub w góry, to bariery dla wielu osób kolorowych (i innych) w uprawianiu sportów górskich. Możemy wspierać różnorodne społeczności, przyczyniając się do organizacji non-profit i programów, które wyraźnie pomagają różnorodnym społecznościom wyjść na zewnątrz. Niektóre z moich ulubionych organizacji wykonujących tę pracę to Brave Trails , Harlem Run i następujące organizacje na tej stronie internetowej . Świętujemy różnorodność na szlaku Jako queer, gejowski biegacz szlakowy i miłośnik outdooru, zdobyłem wiele mikrodoświadczeń z biegiem czasu, które pomogły mi zrozumieć, że plener jest dla mnie i że na szlakach są inni ludzie tacy jak ja. To uświadomienie było naprawdę wzmacniającym, zmieniającym życie momentem. Te doświadczenia można łatwo zobaczyć w moim ostatnim biegu, Javelina Jundred 100-miler w Arizonie, USA. Wyścig polega na świętowaniu różnorodności i przebieraniu się w kostiumy, aby wyrazić siebie w dowolny sposób. Pobiegłem w damskim topie z tęczowymi tatuażami na ramieniu. Czułem się zabawnie, swobodnie i podekscytowany. Ten rodzaj ekspresji podczas wyścigu pomógł mi, najprawdopodobniej psychicznie, w moim występie, ponieważ byłem w stanie przekroczyć linię mety na 2. miejscu z miażdżącym nogi czasem 13 godzin i 33 minut. Trzymałem tęczową flagę Pride na mecie obok mojego chłopaka. Mój występ zapewnił mi Złoty Bilet do rywalizacji w elitarnej stawce w amerykańskim Western States Endurance Run w czerwcu 2022 r. To jasne: inkluzywne doświadczenia na świeżym powietrzu pomagają różnorodnym ludziom pokazać się z jak najlepszej strony zarówno w miejscach na świeżym powietrzu, jak i w sporcie. Mam nadzieję, że będziemy w stanie zapewnić te same inkluzywne i bezpieczne doświadczenia naszym zróżnicowanym społecznościom na zewnątrz, aby one również mogły doświadczyć tej samej miłości i przynależności, którą Ty i ja odczuwamy na łonie natury. Wszystkie obrazy: Nick Danielson

Zobacz, jak Kilian Jornet eksploruje epickie norweskie krajobrazy, aby znaleźć idealne miejsce, aby pobić najszybszy znany czas – lub „FKT” – pionowego kilometra, który należy do Philipa Gotscha. Czas Philipa wynosi mniej niż 29 minut! Zdjęcia autorstwa Matti Bernitz

Stosuj się do tych zasad, aby chronić naszą planetę. Dorastając w dzikich lasach północno-wschodniej Szwecji, ambasadorka marki Suunto i biegaczka górska Emelie Forsberg nawiązała głęboką, trwałą więź z miejscami naturalnymi oraz pragnienie ich eksploracji i ochrony. Po niedawnym urodzeniu drugiej córki stopniowo wróciła do biegania i treningu, a jej celem jest ponowne ściganie się. Jej inną wielką pasją w życiu jest praca z ziemią i zrozumienie naturalnych systemów. Była mistrzyni świata w biegach spadochronowych, matka dwójki dzieci i zapalona ogrodniczka jest pasjonatką zrównoważonego życia i stara się zminimalizować wpływ swojego gospodarstwa domowego na środowisko. „Najważniejszą rzeczą w życiu jest to, aby żyć w sposób zrównoważony pod każdym względem, w odniesieniu do siebie i celów, które sobie stawiam, do natury i moich dzieci” – mówi Emelie. „Myślę, że wszystko jest ze sobą powiązane. Oczywiście największym zmartwieniem jest dbanie o planetę, na której żyjemy”. W obliczu pilnych tematów zrównoważonego rozwoju i zmian klimatu, które mają poważne implikacje dla ludzkości, spotkaliśmy się z Emelie, aby porozmawiać o jej podejściu do tego. Przeczytaj poniżej jej zasady. Poznaj podejście firmy Suunto do zrównoważonego rozwoju Emelie zbiera jagody do zamrażarki, aby przetrwały zimę. Postępuj zgodnie z czterema zasadami „R” Emelie dowiedziała się o nich po raz pierwszy 30 lat temu, kiedy była w przedszkolu. Teraz są ważniejsze niż kiedykolwiek. Cztery zasady „R” to: ponowne wykorzystanie, redukcja, odrzucenie i recykling. Mając 7,5 miliarda ludzi na planecie i ciągle rosnącą liczbę, musimy uważać, jak gospodarujemy zasobami planety. Każdego roku Earth Overshoot Day – który oznacza datę, kiedy zapotrzebowanie ludzkości na zasoby i usługi ekologiczne w danym roku przekracza to, co planeta może zregenerować w tym roku – nadchodzi coraz wcześniej. W 2021 r. nadszedł 29 lipca. Ponowne wykorzystanie, redukcja, odmowa i recykling są niezbędnymi elementami, jeśli mamy zachować, a nawet przywrócić, naturalne systemy naszej planety. Ponowne użycie Możliwości jest tak wiele. Na przykład, są oczywiste, takie jak noszenie ze sobą wielorazowego kubka do kawy i używanie go w podróży, lub kupowanie wielorazowych toreb na zakupy z materiału zamiast plastikowych toreb. Możesz również ponownie wykorzystać ubrania, przybory kuchenne i meble, kupując je z drugiej ręki. Szklane słoiki, plastikowe pojemniki, kartony po mleku i wiele innych przedmiotów gospodarstwa domowego można ponownie wykorzystać i wykorzystać. „Często myślę o moich dziadkach, jeśli chodzi o ponowne wykorzystywanie rzeczy, ponieważ dla nich i ich pokolenia w ogóle było to bardzo naturalne” — mówi Emelie. „Dorastałam z tą zasadą, więc wydaje mi się ona bardzo naturalna i wdrażam ją również u moich córek”. Naprawa Ok, wiemy, że nie wspomnieliśmy o tym na początku, ponieważ jest to po prostu kolejny aspekt ponownego użycia - naprawianie przedmiotów zamiast wyrzucania ich z powodu uszkodzeń. Im mniej wyrzucamy na wysypisko i ponownie używamy, tym lepiej. Przedmioty takie jak buty, ubrania, meble, sprzęt sportowy i wiele innych można, przy odrobinie umiejętności, naprawić. W miastach na całym świecie „upcycling” - kreatywne ponowne wykorzystanie wyrzuconych przedmiotów w taki sposób, aby stworzyć nowy przedmiot, często o wyższej jakości lub wartości niż oryginał - stał się popularną aktywnością, a kursy pokazują ludziom, jak do tego podejść. Naprawianie może być zabawne! Zmniejszyć „Ogólnie rzecz biorąc, staram się ograniczać swój wpływ na środowisko, ograniczając liczbę niepotrzebnych rzeczy, ubrań i innych dóbr materialnych” – mówi Emelie. Ograniczanie może również oznaczać wybór mniejszej ilości jazdy samochodem i lotów oraz częstszego jeżdżenia na rowerze lub chodzenia pieszo. Może to również oznaczać ograniczenie ilości spożywanego mięsa i nabiału, biorąc pod uwagę, że metan emitowany przez zwierzęta gospodarskie jest silniejszym gazem cieplarnianym niż CO2. Możemy również ograniczyć ilość zużywanej energii elektrycznej, wyłączając niepotrzebne światła i urządzenia, zamiast pozostawiać je włączone. Ograniczanie może również oznaczać kupowanie warzyw na lokalnym targu, a nie produktów w plastikowych opakowaniach w supermarkecie. Odmawiać Ta kwestia może wydawać się drażliwa. Ale jeśli zaakceptujesz to, co mówi zdecydowana większość naukowców zajmujących się klimatem i środowiskiem, a także zbliżającą się katastrofę, z którą może zmierzyć się ludzka cywilizacja w wyniku naszych wpływów, to powiedzenie „nie” pewnym rzeczom jest logicznym i koniecznym kolejnym krokiem. Wiele osób, na przykład, postanowiło przestać latać. Podczas gdy inni postanowili powiedzieć „nie” krótkim lotom. Możemy również odmówić inwestowania pieniędzy w organizacje, które wspierają przemysł paliw kopalnych. W życiu codziennym możemy odmówić kupowania jednorazowych plastików, tanich plastikowych przedmiotów lub warzyw pakowanych w plastik. Istnieje wiele możliwości. „Powiedz nie mięsu, owocom i warzywom produkowanym z dużą ilością pestycydów, żywności niesezonowej itd.”, mówi Emelie. „Lista może być ogromna, jeśli chcemy!” Ponownie wprowadzać do obiegu Ta nie wymaga wielu wyjaśnień i jest naprawdę najmniej, co powinniśmy robić. Ale możemy być kreatywni w tym, co poddajemy recyklingowi. Szkło, metalowe pojemniki, papier i plastik, oczywiście, plus ubrania, baterie, sprzęt elektroniczny i wiele więcej. Sadzenie drzew pomaga w pochłanianiu dwutlenku węgla. Prowadź dom o niskim zużyciu energii Emelie zaleca wybór dostawcy energii elektrycznej bazującego na odnawialnych źródłach energii. Wieczorem wyłącz ogrzewanie, oświetlenie i urządzenia. Używaj energooszczędnych żarówek. Bierz tylko krótkie prysznice. Gdy korzystasz z piekarnika, korzystaj z okazji i gotuj wiele potraw jednocześnie, zamiast nagrzewać go kilka razy w ciągu tygodnia. Zmywarkę i pralkę należy używać tylko przy pełnym załadunku. Jedz produkty pochodzenia roślinnego lub w miarę możliwości ONZ i wiele badań wykazało, że jedną z najlepszych rzeczy, jakie możemy zrobić, aby powstrzymać zmiany klimatyczne, jest przyjęcie diety roślinnej. Im mniej zwierząt hodowlanych beka i pierdzi metanem, tym lepiej. Oznacza to również mniejsze wykorzystanie ziemi na pastwiska i więcej miejsca na odrastanie lasów. Jeśli przejście na dietę roślinną nie działa w Twoim przypadku, to tak jak nasz inny ambasador Greg Hill i wiele innych osób, spróbuj być wegetarianinem w dni powszednie – jedz mięso tylko w weekendy. Jedz sezonowo Jedzenie sezonowe i jedzenie lokalne to dwie strony tej samej monety. „Locavores”, tacy jak Emelie, wybierają jedzenie tego, co rośnie w pobliżu, sezon po sezonie, ograniczając do minimum „food miles” – jak daleko ich jedzenie musiało przebyć, aby trafić na ich talerz. Oznacza to, że potrzeba mniej zasobów do transportu i przechowywania żywności. Zastanów się, czy naprawdę musisz jeść te truskawki w środku zimy, czy możesz poczekać do wczesnego lata i kupić je od lokalnych producentów? Jedz ekologicznie Naukowcy podnieśli alarm w związku z tym, co nazywają apokalipsą owadów – gwałtownym spadkiem populacji owadów z powodu stresu spowodowanego przez ludzi. Oczywiście owady mogą być irytujące, ale odgrywają kluczową rolę w naszych ekosystemach. Pszczoły i inne zapylacze, na przykład, zapylają prawie 75% roślin na świecie, które produkują 90% światowej żywności. Jednak ich liczba maleje, a jednym z powodów jest stosowanie insektycydów; paskudnych chemikaliów zaprojektowanych w celu wyeliminowania owadów zagrażających uprawom. Problem polega na tym, że zabijają one znacznie więcej niż tylko szkodniki docelowe. „Tak ważne jest wspieranie rolników, którzy nie stosują pestycydów” – mówi Emelie. „Pestycydy niszczą żywy ekosystem”. Uprawiaj własne jedzenie „Dla mnie jest to sposób na połączenie się z naturą i uświadomienie sobie, jak ważne jest, abyśmy o nią dbali” – mówi Emelie. „Daje mi to również ogromny szacunek dla produktów ekologicznych małych gospodarstw rolnych i rolników oraz ich pracy. Nigdy nie pozwoliłabym, aby warzywa, które uprawiam w swoim ogrodzie, zmarnowały się, i przenoszę tę świadomość na to, jak szanuję warzywa, które kupuję. Znam proces uprawy żywności!” Jeśli zdecydujesz się na założenie własnego ogrodu, Emelie zachęca do sadzenia w nim i wokół niego kwiatów, by wspomóc w ten sposób pszczoły! Małe zastrzeżenie: Ważne jest również podkreślenie, że chociaż wszystkie te środki mogą pomóc zmniejszyć nasze indywidualne emisje i inne skutki dla środowiska, wyzwanie zmiany klimatu jest zbyt duże, aby rozwiązać je same osoby. Wymagana jest zmiana systemu.