Suunto Blog

Austriacki podróżnik, pilot i sportowiec Paul Gauschlbauer nie może uwierzyć, że 20 czerwca po raz szósty będzie rywalizował w Red Bull X-Alps i znów będzie gonił Orła przez Alpy . „To znaczy, że doświadczyłem ponad 50 procent historii wyścigu, co wydaje się szalone” — mówi. „Naprawdę żyłem i rozwijałem się wraz z tym wyścigiem”. © Nico Holzmeyer Uczynienie trudnego wyścigu jeszcze trudniejszym 37-letni sportowiec Suunto zajął trzecie miejsce w ostatnich trzech edycjach wyścigu wspinaczkowego i paralotniowego, który zaczyna się w Salzburgu i do tej pory kończy się na Morzu Śródziemnym w Monako. Nadal goni Orła, czyli Chrigela Maurera, pokoleniowego talentu paralotniowego, który wygrał każdy wyścig od 2009 roku i wydaje się niepodważalny w swojej dominacji. Ale być może 10. edycja będzie dla niego wyzwaniem na nowe sposoby. Organizatorzy wyścigu – zawsze szukający nowych sposobów, aby uczynić wyścig trudniejszym – wprowadzili to, co Paul nazywa największą zmianą w historii wyścigu: zamiast pokonywać trasę z alpejskich szczytów nad Morze Śródziemne, 33 zawodników przemierzy pełne koło, zaczynając w Salzburgu, na Mont Blanc, a następnie kończąc z powrotem w wodach Zell am See w Austrii. „Myślę, że trudniej jest dotrzeć do celu, ponieważ jest dłuższy” – mówi Paul. „Zawsze trzymamy się wysokich gór. Zawsze miałem wrażenie w poprzednich wyścigach, że gdy już dotarliśmy do Mont Blanc, to w zasadzie dotarliśmy już do Monako, ponieważ ostatni etap był zazwyczaj bardzo szybki, nie więcej niż dzień od Mont Blanc do morza. Teraz docieramy do Mont Blanc i musimy zrobić to samo jeszcze raz. To będzie naprawdę trudne”. © wisthaler.com Najdłuższy wyścig Red Bull X-Alps w historii Mając 1238 km, jest to najdłuższa trasa w historii wyścigu, o 100 km dłuższa niż w 2019 r. „To nowy rozdział dla Red Bull X-Alps” — mówi dyrektor wyścigu Christoph Weber. „Komitet wyścigowy chciał, aby dziesiąta edycja wyścigu była niezapomniana, dlatego postanowiliśmy zerwać z przeszłością i zaprojektować zupełnie nową trasę; trasę, na której zawodnicy będą geograficznie bliżej siebie. Dni, w których prowadzący zawodnicy cieszyli się dobrymi warunkami na czele, a ci z tyłu cierpieli z powodu złej pogody, są mniej prawdopodobne, ponieważ wszyscy będą doświadczać tej samej pogody. To doda wyścigowi ciekawej dynamiki”. Jeden zegarek na każdy kilometr Suunto i Red Bull X-Alps mają długą historię współpracy, aby pomóc sportowcom przekraczać granice. Aby uczcić 10. i najdłuższą edycję wyścigu, wprowadzamy na rynek 1238 zegarków Suunto 9 Baro Titanium Red Bull X-Alps Limited Edition – jeden na każdy kilometr wyścigu. Ten rzadki zegarek ma tytanowy pierścień z tekstem Red Bull X-Alps Limited Edition po obu stronach i czerwonym wypełnieniem atramentowym na górze. Każdy z nich jest ponumerowany odpowiadającym mu kilometrem wyścigu. Zegarek Special Edition ma niebieski pasek tekstylny z szybkim odpinaniem w dwóch długościach z logo Red Bull X-Alps i Suunto. W pudełku znajduje się dodatkowy dwukolorowy pasek silikonowy. Kup jeden tutaj! Wyzwanie COVID-19 Paul i jego opiekun obecnie ciężko trenują, aby przygotować się do wyścigu. Pandemia COVID-19 utrudniła przygotowania – Paul i cała jego rodzina zachorowali na wirusa i wszyscy na szczęście wyzdrowieli. „Miałem trudności z przygotowaniami, ponieważ nie było żadnej pewności, że w ogóle będziemy ścigać się” – mówi. „Mam nadzieję, że teraz nie będzie to już miało wpływu na wyścig”. © Nico Holtzmeyer Śledź niesamowitą akcję na żywo Z Red Bull X-Alps możesz liczyć na każdy dzień pełen skalistych podejść, zawrotnych lotów i kluczowych, strategicznych decyzji – wyzwanie zarówno dla ciała, jak i umysłu. Z bardziej wymagającą trasą niż kiedykolwiek wcześniej, Red Bull X-Alps 2021 będzie pełen dramatyzmu, przygód i wysokogórskiej akcji. Zwycięzca będzie musiał być mądry, silny, mistrzem planowania i reaktywności – i mieć odrobinę szczęścia. Dołącz do wyścigu wraz z milionami fanów za pośrednictwem Live Tracking! Znajdź sportowca ze swojego kraju i wspieraj go z daleka! Główne obrazy: © Nico Holzmeyer

Jak zegarek Suunto pomógł mistrzowi świata wrócić na szczyt Szwedzki kolarz górski Slopestyle i sportowiec Suunto Emil Johansson, 21 lat, czuje się najlepiej, rzucając wyzwanie grawitacji dzięki swoim niesamowitym ruchom w powietrzu. Zaczął jeździć na rowerze w wieku ośmiu lat, a 10 lat później został najmłodszym mistrzem świata w kolarstwie górskim w jeździe swobodnej w historii. Slopestyle to specyficzna dyscyplina kolarstwa górskiego, która łączy w sobie dużo czasu spędzonego w powietrzu ze spektakularnymi trikami. Jest podobna do jazdy na nartach, tyle że na rowerze. Emil zadziwił świat swoim talentem już w młodym wieku. Gwałtowny wzrost Emila na szczyt sportu zatrzymał się w 2018 i 2019 r., ponieważ zmagał się z kontuzjami i tajemniczą chorobą autoimmunologiczną. Choroba przez jakiś czas pozostawała tajemnicą, bez jasnej diagnozy, dopóki Emil nie poznał dr Bachmanna, dr Jacoba i swojego trenera Lenza Westnera, którzy mieszkali w Monachium. „Zanim zdiagnozowano u mnie chorobę, nie wiedziałem, co się dzieje” – mówi Emil. „Zastanawiałem się, dlaczego to się ze mną dzieje, raz po raz? Dlaczego choruję i dlaczego czuję się fatalnie? Trudno mi zachować zdrowie, ciężko trenując, a psychicznie trudno mi się pogodzić z tym, że muszę się wycofać, pomyśleć o przyszłości, zamiast cały czas jechać na całego”. Po postawieniu diagnozy Emil używał zegarka Suunto, aby uważnie monitorować stan swojego zdrowia, dzięki czemu mógł lepiej zrozumieć, co jest dobre dla jego ciała i umysłu. Dane dostarczane przez zegarek wspierały rehabilitację Emila i jego drogę powrotu do zdrowia i elitarnej rywalizacji. Po otrzymaniu odpowiedniego leczenia i poznaniu tego, co jest dla niego dobre, Emil wrócił silniejszy niż wcześniej. Emil jest znany ze swojego poświęcenia i ciężkiej pracy, jaką wkłada w swoje życie jako profesjonalny sportowiec. I jak wielu profesjonalnych sportowców, miał tendencję do zbytniego forsowania się. „W przeszłości często przetrenowałem swoje ciało, wykonując wiele sesji zarówno na rowerze, jak i poza nim, więc już dawno temu zacząłem używać zegarka Suunto, aby tego uniknąć” — mówi Emil. „Uznałem, że to najlepszy sposób, aby uzyskać drugą opinię na temat stanu mojego ciała”. Suunto mistrza slopestyle’u pokazuje mu, na jakim etapie jest jego sen, regeneracja i zmienność tętna. Pomaga mu to zachować równowagę, trenować wydajnie i pozostać na szczycie w tym sporcie. „Cokolwiek robię, czy to trening na siłowni, jazda w terenie, narciarstwo biegowe czy coś innego, zawsze noszę zegarek Suunto 9 jako swego rodzaju cichego obserwatora mojego stanu zdrowia i regeneracji” – mówi Emil. Wszystkie zdjęcia: © Niklas Wallner

Długoterminowy widok analizy aplikacji Suunto śledzi obciążenie treningowe i pomaga zachować równowagę – niezależnie od tego, czy oznacza to postęp, utrzymanie kondycji fizycznej czy unikanie przetrenowania. Oto cztery scenariusze, które pomogą Ci zrozumieć wykresy. Kluczowym aspektem postępu w Twojej kondycji jest Twoja zdolność do zwiększania obciążenia treningowego w dłuższym okresie czasu. Zmiennymi, którymi możesz manipulować, są częstotliwość treningu, czas trwania i intensywność. Dzięki narzędziom do długoterminowej analizy obsługiwanym przez TrainingPeaks możesz teraz zarządzać swoim treningiem lepiej niż kiedykolwiek. Aby zacząć korzystać z wykresów, ważne jest zrozumienie podstaw: Każdy trening otrzymuje Training Stress Score (TSS), który jest oparty na intensywności i czasie trwania treningu. To podstawa do obliczania obciążenia treningowego dla średnich krótkoterminowych i długoterminowych. Training Stress Score (TSS) opiera się na Twojej progowej mocy beztlenowej, ale można go również obliczyć na podstawie progowego tętna lub progowego tempa biegu. Więcej informacji o wartościach TSS można znaleźć tutaj . Te pojedyncze aktywności z ich automatycznie obliczonymi wartościami TSS są następnie używane do pokazywania Twojego długoterminowego obciążenia treningowego. To długoterminowe obciążenie nazywane jest Chronic Training Load (CTL) lub po prostu „Fitness”. Jest to 42-dniowa średnia ważona Twojego TSS. Im więcej trenujesz – im więcej TSS gromadzisz w swoim treningu – tym wyższa jest Twoja sprawność. Podczas gdy Twoje długoterminowe obciążenie jest wyświetlane jako „Fitness”, krótkoterminowe obciążenie treningowe nazywane jest „Fatigue” lub Acute Training Load (ATL). Zmęczenie to 7-dniowa średnia ważona Twojego TSS. Gdy zwiększasz obciążenie treningowe, Twoje zmęczenie wzrasta szybciej niż sprawność. Te dwie wartości, kondycja i zmęczenie, są wyświetlane na górnym wykresie w widoku „Postęp” w aplikacji Suunto Diary. Dolny wykres pokazuje „Formę” lub równowagę stresu treningowego. Forma to zasadniczo różnica między długoterminowym, przewlekłym obciążeniem treningowym (CTL) a krótkoterminowym, ostrym obciążeniem treningowym (ATL). Ten wykres pomaga zrozumieć, czy trenujesz w sposób progresywny, czy nie. Zbyt duże obciążenie i jesteś zbyt zmęczony, zbyt małe i nie robisz postępów. W aplikacji Suunto wykres formy podzielony jest na cztery obszary: utrata kondycji, utrzymanie kondycji, produktywny trening i zbyt intensywny trening. Gdy Twoje długotrwałe, chroniczne obciążenie treningowe jest znacznie wyższe niż Twoje ostre, krótkoterminowe obciążenie, zaczniesz tracić kondycję . Krótkoterminowe uderzanie w ten obszar jest dobre, na przykład, gdy chcesz być świeży na wyścig. Jednak trenowanie łatwiejsze niż jesteś przyzwyczajony przez dłuższy czas, doprowadzi Cię do utraty kondycji. Gdy Twój obecny trening jest mniej więcej w równowadze z tym, co zwykle robisz, będziesz utrzymywać swoją kondycję . Aby poprawić, dodaj różnorodność i obciążenie do swojego treningu. Dodanie większego obciążenia przeniesie Cię do produktywnej fazy treningowej : Twoja kondycja i zmęczenie wzrastają w sposób możliwy do opanowania. Oznacza to, że dodajesz obciążenie, ale nie za dużo w porównaniu z tym, co zwykle robisz. Jeśli będziesz naciskać za mocno i dodasz dużo stresu treningowego w porównaniu do swojego długoterminowego obciążenia, twoja forma spadnie. To zwiększy ryzyko choroby i kontuzji oraz utrudni twoje postępy. Zrób krok wstecz i pozwól swojemu ciału się zregenerować. Dostosuj ramy czasowe Podczas przeglądania wykresów analiz długoterminowych możesz zmienić perspektywę czasową. Naprawdę długoterminowe trendy można zobaczyć w widoku rocznym, który pokazuje ostatnie cztery lata Twojego treningu. W widoku miesięcznym zobaczysz ostatnie 13 miesięcy i możesz łatwo porównać swoje obciążenia z rokiem poprzednim, na przykład. Widok tygodniowy z ostatnimi 26 tygodniami i widok dzienny z ostatnimi 41 dniami są bardziej odpowiednie do zarządzania bieżącymi obciążeniami treningowymi. Jeśli chcesz zaplanować swój trening i zobaczyć, jak będą się rozwijać wykresy, możesz to zrobić za pomocą wykresu Performance Management Chart TrainingPeaks. Aktywności, które śledzisz za pomocą Suunto, mogą być automatycznie synchronizowane z TrainingPeaks, dzięki czemu możesz również korzystać z ich zaawansowanych narzędzi do zarządzania i planowania treningu. W ramach pakietu Suunto Value Pack możesz otrzymać 30 dni TrainingPeaks Premium za darmo. Cztery przykłady obciążenia treningowego Aby ułatwić Ci zrozumienie, na co zwracać uwagę na wykresach, przedstawiamy cztery różne scenariusze: Przykład 1: Przeciążenie Ten wykres pokazuje skutki dwutygodniowego obozu treningowego: Obciążenie treningowe szybko wzrasta, a jednocześnie bilans stresu treningowego spada bardzo nisko. W tym przypadku CTL przed obozem wynosił 66 i został podniesiony do 93. Jednocześnie bilans stresu treningowego spadł do -79. Te niskie liczby zwiększają ryzyko choroby i kontuzji. W tym przypadku obóz treningowy był poprzedzony tygodniem regeneracji, który doprowadził równowagę stresu treningowego do zera. Przewlekłe obciążenie treningowe nadal utrzymywało się na podwyższonym poziomie (blisko 90), więc obóz treningowy miał pozytywny wpływ na kondycję tego sportowca. Przykład 2: Rasa Na tym wykresie przygotowania do wyścigu przebiegają dobrze: Długoterminowe obciążenie treningowe wzrasta przez długi okres czasu, co oznacza, że ​​„sprawność” się poprawia. W miarę jak zbliża się wydarzenie, trening staje się lżejszy, zmęczenie spada, a równowaga stresu treningowego, „forma” wzrasta. Zawodnik jest wypoczęty na wielki dzień. Przykład 3: Choroba Ten wykres ilustruje skutki choroby (lub innej przerwy w treningu). Na początku trening przebiega gładko, ponieważ CTL się zwiększa, ale potem trening zatrzymuje się na tydzień. ATL szybko spada, a CTL również się obniża. Po przerwie sportowiec zaczyna delikatnie trenować ponownie. Mijają około trzy tygodnie, zanim jego CTL/sprawność fizyczna zaczyna zbliżać się do poziomu sprzed przerwy w treningu. Przykład 4: Normalny Ten wykres ilustruje, jak może wyglądać typowy wykres obciążenia treningowego dla osoby aktywnej: Długoterminowe obciążenie jest na dość dobrym poziomie, ale nie wzrasta. Aby poprawić kondycję, trzeba dodać obciążenie. Przeczytaj więcej Szkolenia z TSS i hrTSS Wynik stresu treningowego w aplikacji Suunto 3 wskaźniki treningowe TrainingPeaks, które pozwolą Ci dostosować bieganie w trakcie Przeglądaj w czasie rzeczywistym TSS i inne wskaźniki cyklu oparte na mocy Określ swoje strefy treningowe Zdjęcie główne: © Roger Salanova / Suunto

Obciążenie treningowe jest istotnym wskaźnikiem treningu zorientowanego na cel. Stopniowe zwiększanie obciążenia poprawi kondycję i wydajność. Aplikacja Suunto kwantyfikuje obciążenie treningowe za pomocą Training Stress Score, znanego również jako TSS, w Training Peaks. Pomysł ilościowego określania stresu treningowego został po raz pierwszy przedstawiony przez EW Banistera i jego współpracowników badawczych w 1975 r. Ich model nazywa się „Training Impulse” (TRIMP). TRIMP jest obliczany na podstawie tętna i czasu trwania: krótki, ale intensywny trening uzyskał wyższy wynik niż dłuższy, łatwiejszy trening. Od tego czasu opracowano kilka różnych modeli obciążenia treningowego, które bazują na tej samej zasadzie: obciążenie treningowe określa się, biorąc pod uwagę czas trwania i intensywność treningu. Najbardziej znanym wskaźnikiem obciążenia treningowego jest Training Peaks' Training Stress Score, TSS™. Również aplikacja Suunto używa TSS do ilościowego określania obciążenia treningowego. TSS jest obliczany na podstawie czasu trwania i intensywności opartej na mocy. (Podczas obliczania intensywności brana jest pod uwagę moc progowa beztlenowa, znormalizowana moc i współczynnik intensywności. Dowiedz się więcej o szczegółach tutaj. ) Aby lepiej zrozumieć wartości TSS, warto wiedzieć, że godzinny wysiłek jazdy na czas równa się 100 TSS. Jednocześnie trzygodzinna łatwa jazda na rowerze może skumulować taką samą ilość stresu treningowego. Jak powiedziano wcześniej, wartość zawsze zależy od intensywności i czasu trwania wysiłku. TSS może być oparty na mocy, tempie lub tętnie Podczas gdy TSS jest pierwotnie obliczany na podstawie progowej mocy beztlenowej, może być również oparty na progowym tętnie lub progowym tempie biegu. Odpowiednia metoda obliczania TSS zależy od rodzaju aktywności i dostępnych danych. Aplikacja Suunto wybiera metodę i oblicza TSS automatycznie. Zwykle używa się danych o tętnie, ale w przypadku aktywności takich jak bieganie i pływanie TSS jest obliczany na podstawie progowego tempa, a w przypadku jazdy na rowerze progowej mocy. Jeśli nie ma dostępnych pomiarów, aplikacja Suunto oblicza TSS na podstawie statystycznej wartości MET (równoważnik metaboliczny). Obliczenia oparte na MET uwzględniają jedynie czas trwania i rodzaj aktywności i dają bardzo przybliżone przybliżenie TSS. Aby uzyskać dobrej jakości metryki TSS, użyj tętna, mocy lub tempa Suunto. Wartości TSS w aplikacji Suunto TSS (r) –- Tempo biegu TSS (hr) – tętno TSS (p) – Moc TSS (s) – Tempo pływania TSS (met) – baza MET TSS- – użytkownik ręcznie edytował wartość Prawidłowy próg beztlenowy jest kluczowy Ponieważ TSS opiera się na intensywności treningu, strefy intensywności muszą być poprawnie skonfigurowane w zegarku Suunto. Suunto ma pięć różnych stref, gdzie górny limit strefy 4 powinien być progiem beztlenowym. Domyślne strefy w zegarku są oparte na tętnie, ale możesz również skonfigurować zaawansowane strefy do biegania (na podstawie tętna lub tempa) i jazdy na rowerze (na podstawie tętna lub mocy). Dostosuj strefy intensywności w zegarku Suunto 3, Suunto 5 lub Suunto 9 w „Ustawieniach” -> „Treningu” -> „Strefach intensywności”. Istnieją zasadniczo trzy sposoby definiowania stref tętna: oszacowanie na podstawie maksymalnego tętna, test terenowy i test laboratoryjny. Dowiedz się więcej o strefach intensywności i ich definiowaniu w tym artykule . TSS kwantyfikuje również obciążenie treningowe w długim okresie Gdy każdy z Twoich treningów ma obliczony Training Stress Score, można z niego wywnioskować długoterminowe wartości. Widok „Progress” aplikacji Suunto App Diary śledzi obciążenie treningowe w czasie i pomaga zachować równowagę treningu – niezależnie od tego, czy oznacza to postęp, utrzymanie sprawności fizycznej czy unikanie przetrenowania. Będziesz mógł zobaczyć obciążenie długoterminowe jako skumulowane obciążenie treningowe (CTL), a obciążenie krótkoterminowe jako ostre obciążenie treningowe (ATL). Po porównaniu CTL i ATL otrzymasz Training Stress Balance (TSB), który pomoże Ci śledzić zmiany w świeżości lub „formie”. Dowiedz się więcej o analizach obciążenia treningowego długoterminowego tutaj . Przeczytaj więcej Szkolenia z TSS i hrTSS Poznaj i zarządzaj swoim obciążeniem treningowym dzięki aplikacji Suunto 3 wskaźniki treningowe TrainingPeaks, które pozwolą Ci dostosować bieganie w trakcie Przeglądaj w czasie rzeczywistym TSS i inne wskaźniki cyklu oparte na mocy Określ swoje strefy treningowe Odniesienie EW Banister, TW Calvert, MV Savage, T. Bach. Systemowy model treningu dla wyników sportowych. Australian Journal of Sports Medicine, (1975) 7:57-61. Zdjęcie główne: © Matti Bernitz/Suunto

Przyjaciele z dzieciństwa Philipp Reiter i Martin Schidlowski wczoraj wyruszyli na wyprawę rowerową z Berchtesgaden w południowych Niemczech, podążając tą samą historyczną drogą, którą 85 lat temu odbyli niemieccy wspinacze i przyjaciele Toni Kurz i Andi Hinterstoisser. W 1936 roku, na początku okresu nazistowskiego, Kurz i Hinterstoisser zdezerterowali z niemieckiej armii i pod osłoną nocy zaczęli jechać na rowerach z Berchtesgaden do bazy Eiger w Szwajcarii, oddalonej o około 600 km. Ich cel? Zostać pierwszym zespołem wspinaczkowym, który rozwiązał ostatni nierozwiązany problem wspinaczkowy w Alpach – stromą, nieubłaganą północną ścianę Eigeru (3967 m). Jednak ich wspinaczka zakończyła się tragedią, obaj wspinacze i dwóch austriackich wspinaczy zginęło na ścianie. Tragiczna historia została uchwycona w filmie z 2008 roku, North Face . „Dla mnie fajne jest to, że możemy zobaczyć namiastkę tego, jak trudne to było i z jakimi wyzwaniami musieli zmierzyć się Kurz i Hinterstoisserand” – mówi Philipp. „Fajnie jest odkryć, jak to naprawdę było dla nich”. Przerażająca północna ściana Eigeru. © Wikimedia Commons Użytkownik: Terra3 / CC BY-SA 3.0 Philipp i Martin, obaj mieszkańcy Berchtesgaden, wyruszają w tę samą podróż, której celem jest zdobycie szczytu Eiger przez północną ścianę, aby na własnej skórze doświadczyć tego, co przeżyli ich rodacy. Zajmie im trzy dni, aby przejechać 600 km, z 6000 m przewyższenia, aby dotrzeć do doliny Grindelwald i podstawy ściany, gdzie podejmą próbę wspinaczki na 1600 m. Pierwszy dzień podróży był trudny z powodu opadów śniegu. @ Nicolas Holtzmeyer Philipp, fotograf, alpinista i pasjonat historii, oraz Martin, wspinacz i przewodnik górski, są przyjaciółmi od dzieciństwa i od 2006 roku wspólnie przeżywają przygody. Każdego roku starają się przeżyć jedną przygodę, która łączy wytrzymałość i wspinaczkę górską. „Martin w ogóle nie przepada za jazdą na rowerze” – mówi Philipp. „Mam większe doświadczenie w jeździe na rowerze, a on jest ekspertem we wspinaczce. Tworzymy dobry zespół. On boi się długiej jazdy na rowerze, a ja boję się trudnej wspinaczki. To będzie mój największy alpejski projekt. To 1600 m w górę!” Dwójka przyjaciół będzie śledzić swoją podróż za pomocą zegarków Suunto i na bieżąco udostępniać relacje za pośrednictwem Suunto Instagram . @ Nicolas Holtzmeyer To nie jest pierwsza przygoda skupiona na historii, którą zainicjował Philipp. W 2020 r. wraz z przyjaciółmi przebył sztafetę 850-kilometrowej linii frontu , na której podczas I wojny światowej walczyły wojska austriackie i włoskie. W 2019 r. Philipp i jego przyjaciele zrobili to samo na 1400-kilometrowej granicy , która kiedyś dzieliła Niemcy. „W 1936 r. Niemcy walczyli z Austriakami, a Austriacy z Włochami” – kontynuuje Philipp. „Zespoły wspinaczkowe z każdego kraju chciały jako pierwsze wspiąć się na Północną Ścianę. Wywołało to ogromny szum, jak transmisja telewizyjna Superbowl”. Philipp i Martin nie będą musieli mierzyć się z żadną konkurencją ani cyrkiem medycznym, ale bawarska ekipa telewizyjna będzie im towarzyszyć, aby udokumentować historyczną podróż. Możesz ich śledzić na Instagramie Suunto !

W 2020 roku Alenka Artn ik zanurkowała na głębokość 114 m, głęboko pod powierzchnią Morza Czerwonego na jednym oddechu, a jej umysł i ciało współpracowały ze sobą bezproblemowo. Wypływając na powierzchnię w pełni świadoma i mając kontrolę, Alenka zdobyła tytuł najgłębszej kobiety w dyscyplinie freedivingu CWT, Constant Weight, nurkując z monopłetwem. Odkrywając ten sport w momencie, gdy potrzebowała inspiracji i była gotowa na zmianę, Alenka miała 30 lat i mieszkała w Słowenii, gdy wkroczyła do wody! Po sesji freedivingu z przyjaciółmi szybko pokonała innych nurków dzięki swojemu nadprzyrodzonemu talentowi do nurkowania na bezdechu. Potencjał Alenki został wcześnie rozpoznany przez jej kolegów nurków, a później przez jej pierwszego instruktora. Chwytając dzień, spakowała płetwy i przeniosła się do tętniącego życiem centrum nurkowania Dahab. Zanurzając się w tamtejszej społeczności freedivingowej, znalazła dno Blue Hole na głębokości około 100 m na wstrzymanym oddechu w swoim pierwszym sezonie treningowym! Nowa ambasadorka marki Suunto i mistrzyni świata w nurkowaniu swobodnym Alenka Artnik tak podsumowała swoją pasję do tego sportu : „Pochodzimy z morza, więc wydaje się to naturalne... To nie tylko fizyczne, to mentalne, duchowe i oszałamiające. Używam narzędzia freedivingu, aby odkrywać swoją duchowość i przenosić ją do każdej części mojego życia”. Jedz, śpij, pobij rekord nurkowania, powtórz! W 2016 roku Alenka świętowała swój pierwszy rekord świata na Mistrzostwach Świata CMAS, nurkując do 92 m CWT w bi-płetwach. W następnym roku rekordzistka freediver zdobyła złoto ponownie na tych samych mistrzostwach i awansowała do klubu 100 m (CWT) na Pucharze Karaibów, stając się zaledwie czwartą kobietą freediver, która została ukoronowana w tym klubie. Alenka, podobnie jak wielu innych nurków swobodnych, zawsze nurkowała z Suunto. Jej Suunto D4i Novo był jej pierwszym komputerem do nurkowania swobodnego, a teraz nurkuje z Suunto D6i Novo, ale wkrótce będzie nurkować głęboko z D5. Można śmiało powiedzieć, że komputery nurkowe Suunto zawsze były w centrum treningu Alenki. Mistrzyni świata Alenka wyjaśniła, że ​​obecnie używa wielu urządzeń Suunto podczas nurkowania: „W tej chwili używam moich dwóch urządzeń Suunto D6i Novo. Jedno służy do powiadomień o mojej głębokości, które noszę na ciężarku na szyi blisko ucha, a drugie noszę na nadgarstku, abym mogła sprawdzać nurkowania podczas treningu”. Dodała, że ​​analiza nurkowań po nurkowaniu jest kluczową częścią jej dynamicznego harmonogramu treningowego, a wysoka wydajność Suunto w tym obszarze jest jednym z wielu powodów, dla których wybiera Suunto przy każdym nurkowaniu: „Rejestruję wszystkie nurkowania w dzienniku treningowym za pomocą funkcji MEM Logbook. Zawsze polegam na funkcji dziennika moich komputerów nurkowych Suunto, aby studiować moje nurkowania”. Znalezienie swojego przepływu W ostatnich latach Alenk nadal wygrywała zawody i biła rekordy, ale jej uwaga przesunęła się z „wygrywania” na dążenie do optymalizacji swoich wyników, podsumowała to, mówiąc „bycie lepszym motywuje mnie”. Korzyści z tego nowego podejścia są widoczne w jej spokojnych i opanowanych protokołach powierzchniowych, co przypisuje wejściu w stan przepływu, mistrzyni świata opisuje, co ma na myśli: „Ostatecznie myślę, że chodzi o stan przepływu. Wprowadzasz się w stan przepływu umysłu. To szczytowe osiągi, maksymalne osiągi – ale bez wysiłku.” podsumowuje Alenka „Dla mnie chodzi o to, jak wykonać najlepsze osiągi przy najmniejszym możliwym wysiłku. Więcej z umysłem i mniej z wysiłkiem fizycznym. Dobra świadomość, bycie super obecnym przez całe nurkowanie i mniej z wysiłkiem fizycznym.” 100% zaangażowania Dziesięć lat po tym, jak Alenka odkryła nurkowanie swobodne, zbliża się do czterdziestki i ma nadzieję, że nurkowanie swobodne zostanie uwzględnione na olimpiadzie, a ona nadal ciężko pracuje, aby z łatwością zdominować głębiny. Alenka należy również do rosnącej liczby sportowców w tej dyscyplinie, którzy próbują zdemistyfikować ten sport, zwiększyć jego popularność i ostatecznie pomóc uratować nasze oceany. „Freediving promuje zdrowy styl życia, ale co najważniejsze, więcej osób uprawiających freediving promuje więcej Ambasadorów Oceanu, aby chronić naszą wodną planetę”. Alenka Artnik Wszystkie zdjęcia autorstwa Alenki Artnik ©