Przez ostatnie kilka miesięcy Antti Autti oddawał się jednej ze swoich ulubionych czynności: studiował mapy północnej Norwegii, Szwecji i Finlandii w poszukiwaniu konturów, które sugerowałyby, że czeka tam na niego niesamowita trasa do freeride'u.

Po zidentyfikowaniu kilku kandydatów opracował plan na drugi sezon swojego projektu Arctic Lines; celem jest wędrówka i jazda 30 kultowych tras backcountry na północ od koła podbiegunowego. Każda wyprawa jest starannie oceniana pod kątem dwóch przewodnich wartości projektu: bezpieczeństwa i zrównoważonego rozwoju.

Antti wkrótce wyruszy na mroźną północ nordycką, aby spróbować odbyć jedną lub dwie podróże, zanim zapadnie noc polarna, a słońce przestanie wschodzić nad horyzontem. Spotkaliśmy się z nim tuż przed wyjazdem i poprosiliśmy, aby opowiedział nam o swoim procesie planowania i o tym, jak dba o bezpieczeństwo swoje i swojego zespołu, jednocześnie starając się zminimalizować ślad węglowy projektu.

Obejrzyj każdy odcinek Arctic Lines zaraz po jego emisji tutaj!

Planowanie trasy w podróży dzięki aplikacji Suunto.

Krok 1: Przestudiuj mapy

Tutaj wszystko się zaczyna. Antti używa aplikacji Suunto i FATMAP, aby zbadać obszar, zapoznać się z terenem i poszukać cech sugerujących, że warto jechać trasą. Korzystając z map 3D w aplikacji Suunto, próbuje znaleźć to, co może być estetycznie interesujące lub wyjątkowe, a następnie zastanawia się, jak bezpiecznie do tego podejść, najbliższego końca drogi i miasta.

„Często korzystam z aplikacji Suunto, korzystając z nowych zdjęć satelitarnych, aby zorientować się, czy linia ma potencjał, czy nie” — mówi Antti. „Używamy również mapy cieplnej, aby zobaczyć, jak ludzie poruszają się w okolicy, ponieważ może nam to pomóc w znalezieniu właściwej trasy. Posiadanie mapy 3D oznacza, że ​​możemy pomyśleć o tym, jak będzie wyglądać linia, a to jest ważna część planowania”.

Krok 2: Wybór linii

„To proces twórczy” – wyjaśnia Antti. „Tak naprawdę sprowadza się to do uczucia, jakie odczuwam, gdy patrzę na to na mapie. Jeśli linia wzbudza we mnie ciekawość, jak to jest zjeżdżać po niej na snowboardzie, to wiem, że może być to interesujące. Musi też wiązać się z pewnym wyzwaniem. Eksploracja, stromość, długość trasy, brak światła słonecznego, brak światła dziennego – to wyzwania, wokół których trzeba zaplanować trasę, co czyni ją ciekawszą”.

Krok 3: Uzyskanie informacji zwrotnej

Podczas każdej wyprawy Arctic Lines Anttiemu towarzyszy zespół składający się z trzech lub czterech osób: wideograf, osoba, z którą jeździ, i osoba odpowiedzialna za bezpieczeństwo. Gdy Antti wybierze potencjalną linię, dzieli się nią ze swoim zespołem i prosi o opinię. Jak sfilmowalibyśmy tę wyprawę? Czy jest zbyt odległa? Czy nie wygląda zbyt groźnie? Czy byłoby to zabawne?

„Tworzymy plik GPX na podstawie map w aplikacji Suunto i wysyłamy go mojej ekipie w celu uzyskania opinii” — mówi Antti. „Dają mi znać, co byłoby dla nich dobre”.

Dowiedz się, jak importować pliki GPX w aplikacji Suunto na systemy iOS i Android .

„Mapa 3D pozwala nam wyobrazić sobie, jak będzie wyglądała linia, a to jest ważny element planowania” – mówi Antti.

Krok 4: Ocena śniegu i pogody

Gdy Antti i jego ekipa zdecydują się na konkretną linię, następnym krokiem jest ustalenie warunków, w jakich chcieliby to zrobić.

„Mamy trzy opcje” – mówi Antti. „Stabilna pokrywa śnieżna z bardzo dobrej jakości śniegiem, ale kiepska pogoda lub alternatywnie słoneczna pogoda i niestabilna pokrywa śnieżna lub świetna pogoda i stabilna pokrywa śnieżna. Jest tylko kilka dni, kiedy wszystko jest w miarę idealne”.

Przy stabilnej pokrywie śnieżnej mamy szansę spróbować czegoś bardziej ryzykownego, jak żleb. Możemy to zrobić przy szarej pogodzie lub w śnieżycy. Jeśli pójdziemy w słoneczną pogodę, możemy mieć mniej stabilną pokrywę śnieżną, ale ponieważ widzimy ryzykowne kieszenie, łatwo ich uniknąć. Ale jeśli pokrywa śnieżna jest naprawdę niestabilna - jeśli istnieje ryzyko wywołania dużej lawiny - wszystko jest nie tak. Ale jeśli wiemy, że możemy ominąć te miejsca, możemy kontynuować. Wybór trasy jest superważny”.

Krok 5: Uwzględnienie załogi

Mając świadomość warunków śniegowych, trasy i związanego z tym ryzyka, Antti bierze pod uwagę, z kim będzie jeździł na nartach i kto będzie w ekipie, a także czy wszyscy ci ludzie mają odpowiednie doświadczenie, umiejętności i wytrzymałość, aby sprostać zadaniu.

„Jeśli mamy dużą misję w głębi lądu, nie mogę zabrać ze sobą osoby mniej doświadczonej” – mówi. „Ważne jest, aby znać poziom doświadczenia każdego oraz jego kondycję psychiczną i fizyczną”.

Po zaplanowaniu trasy w aplikacji Suunto Antti udostępnia ją swojej załodze.

Krok 6: Zrównoważenie bezpieczeństwa i zrównoważonego rozwoju

Te dwie wartości przewodnie są ze sobą w konflikcie. To, co jest bezpieczniejsze, często jest mniej zrównoważone i odwrotnie.

„Jeśli to podejście na dystansie 30–50 km, to musimy mieć supermocną ekipę, bo to 100 km w obie strony” — mówi Antti. „Musisz być silny fizycznie i psychicznie, żeby to zrobić. Jeśli jest choćby najmniejsza szansa, że ​​jedna osoba nie będzie do tego zdolna, to możemy musieć skorzystać z alternatywnych opcji, takich jak skutery śnieżne. Zrównoważony rozwój jest niezwykle ważny, ale czasami musimy iść na kompromis dla dobra bezpieczeństwa”.

Krok 7: Decyzja o planie B

Obejmuje to uwzględnienie warunków śniegowych i pogodowych, dostępnego okna czasowego i podjęcie decyzji, jak najlepiej wejść i dotrzeć na szczyt. Dobrze jest zaplanować trasę Planu B w aplikacji Suunto i udostępnić ją reszcie zespołu. „Jeśli będzie zbyt dużo presji czasu, możemy po prostu odwołać, ponieważ wtedy mogą zostać popełnione błędy” — mówi Antti.

Krok 8: Dzień harcerski

„Aby lepiej zrozumieć sytuację, nie wchodzę od razu do kolejki” – mówi Antti. „Poświęcę czas na planowanie. Wtedy mamy podstawowe pomysły, ale nadal musimy się temu przyjrzeć i zbudować pewność siebie, poznając stado i rozumiejąc jak najwięcej”.

Sprawdź przygody Anttiego w Arctic Lines tutaj!

Wszystkie obrazy autorstwa Jaakko Posti