Suunto Blog

Podczas pojedynczego biegu poziom wydajności biegu ma dwie zalety: śledzenie wskaźnika różnicy w czasie rzeczywistym dostarcza szczegółowych, szczegółowych informacji o codziennej wydajności i zmęczeniu podczas biegu. Biegacze wytrzymałościowi mogą wykorzystać te informacje, aby dowiedzieć się, jak duże zmęczenie wydaje się możliwe do opanowania podczas długich, intensywnych biegów. Podczas wyścigów te informacje pomagają Ci odpowiednio dostosować tempo. Po każdym biegu Twój poziom wydajności biegu zostanie zaktualizowany i możesz śledzić postępy. Jeśli dopiero zaczynasz biegać lub po prostu nie byłeś na biegu przez jakiś czas, Twoja wydajność biegu może być na początku dość niska. Jednak wraz z poprawą kondycji fizycznej i techniki biegu powinieneś zauważyć odpowiedni wzrost wydajności biegu. PODCZAS BIEGU Suunto Ambit3 porównuje Twój bieg z aktualnym poziomem wydajności biegu i zapewnia informacje zwrotne o wydajności biegu w czasie rzeczywistym podczas biegu. Informacje zwrotne w czasie rzeczywistym są dostępne jako wykres wyświetlany w domyślnym trybie sportowym Running urządzenia Ambit3. Możesz dodać ten wykres do dowolnego trybu sportowego, który wykorzystuje typ aktywności biegowej. Różnica w czasie rzeczywistym (patrz poniżej) może być również używana jako pole danych w Twoich niestandardowych trybach sportowych do biegania. Podczas biegu na wyświetlaczu wykresu wyświetlane są cztery punkty danych, jak pokazano poniżej. 1. Linia bazowa: To jest Twój obecny poziom wydajności, który jest skalibrowany w celu kompensacji zmiennych zewnętrznych, takich jak teren, i oczekiwania na ustabilizowanie się tętna. Ta kalibracja jest wykonywana w ciągu pierwszych minut biegu. 2. Poziom w czasie rzeczywistym: jest to Twój poziom wydajności biegowej w czasie rzeczywistym dla bieżącego biegu, wyświetlany na kilometr/milę. 3. Różnica w czasie rzeczywistym: pokazuje różnicę w czasie rzeczywistym pomiędzy skalibrowaną bazową wartością wydolności biegu a poziomem wydolności biegu w czasie rzeczywistym dla bieżącego biegu. 4. Dystans: całkowity dystans dla bieżącego nagrania. Wykres pokazuje ostatnie sześć kilometrów (~4 mile). Poniżej przedstawiono trzy przykłady poziomów wydajności biegu. Na pierwszym wykresie (1) wydajność jest dobra. Na drugim (2) wydajność jest zła i może wskazywać na przetrenowanie, chorobę lub po prostu ogólnie złe warunki. Na trzecim wykresie (3) widać typowy bieg długodystansowy, w którym poziom wydajności spada stopniowo w dalszej części biegu, co wskazuje na początek zmęczenia. PO BIEGU Podsumowanie dziennika na koniec biegu zawiera nowy poziom wydolności biegowej, oparty na danych z ostatnich czterech do ośmiu biegów. Ponadto możesz zobaczyć swój 30-dniowy trend, naciskając [Dalej]. Wykres trendu można również wyświetlić na wyświetlaczu monitorowania aktywności Ambit3 po zarejestrowaniu pierwszego przebiegu. Wydajność biegu na poziomie około 20 lat uważa się za bardzo niską, a powyżej 60–70 za bardzo wysoką. Średni poziom wydajności biegu dla mężczyzn w wieku 40–50 lat wynosi około 35–40 lat, a dla kobiet 30–35 lat. W okresie 4–20 tygodni możesz zauważyć wzrost poziomu wydajności biegu nawet o 20%. Jeśli Twój poziom wydajności biegu jest już dobry, trudno go dalej poprawiać. W takiej sytuacji poziom wydajności biegu lepiej wykorzystać jako wskaźnik wytrzymałości. WYDAJNOŚĆ BIEGANIA I VO2MAX Poziom wydajności biegu wykorzystuje oszacowanie VO2max, globalnego standardu sprawności aerobowej i wytrzymałości. V02max wskazuje maksymalną zdolność organizmu do transportu i wykorzystania tlenu (ml/kg/min). Na V02max wpływa stan serca, płuc, układu krążenia i zdolność mięśni do wykorzystywania tlenu w produkcji energii. VO2max jest najważniejszym pojedynczym mianownikiem wytrzymałościowych osiągów sportowca. Przy optymalnej wydajności biegu poziom Twojej wydolności biegowej odpowiada rzeczywistemu VO2max (ml/kg/min). Więcej informacji na temat tej funkcji można znaleźć w naukowym opracowaniu firmy Firstbeat: Automatyczna ocena poziomu sprawności fizycznej (VO2max) na podstawie danych o tętnie i prędkości Przeczytaj więcej artykułów Tutorial Tuesday na tutorialtuesday Uzyskaj wsparcie dotyczące swojego produktu Suunto i znajdź instrukcje obsługi w dziale pomocy technicznej

Z przyjemnością rozpoczynamy How do I run, trzytygodniową kampanię mającą na celu uczynienie z Ciebie silniejszego biegacza! Nawiązaliśmy współpracę z mistrzem świata XTERRA i profesjonalnym trenerem Josiah Middaugh aby uzyskać dla Ciebie najlepsze wskazówki i triki oraz CTS aby dać Ci szansę na otrzymanie osobistej informacji zwrotnej na temat Twojej techniki biegania. Dowiedz się więcej o technice biegania Josiah Middaugh to właściwy człowiek, z którym można porozmawiać o tym, jak stać się silniejszym biegaczem. Josiah jest mistrzem świata XTERRA 2015, a także profesjonalnym trenerem. Z pewnością wie, co trzeba zrobić, aby biegać szybciej – lub wydajniej. „Ekonomia biegu to święty Graal dla biegaczy długodystansowych, a nie wysoki wskaźnik VO2 max” – mówi Josiah. Josiah Middaugh jest Twoim ekspertem od biegania w czasie kampanii. W pierwszym ze swoich trzech artykułów na temat techniki biegania Josiah wprowadza pięć sprawdzonych sposobów na poprawę ekonomii biegu . Przeczytaj artykuł Tutaj i bądźcie czujni, bo w nadchodzących tygodniach opublikujemy więcej porad i trików! Aktualizacja 31 maja : Drugi artykuł #howdoirun jest już dostępny! Przeczytaj także artykuł Josiaha Wprowadzenie do techniki biegania na duże odległości Aktualizacja 8 czerwca : Czas na trening! Wypróbuj 8 podstawowych ćwiczeń Josiah'a dotyczących techniki biegania Uzyskaj informacje zwrotne na temat swojego biegu Aby wprowadzić rady Josiaha w życie, oferujemy Ci wyjątkową okazję uzyskania osobistej opinii od profesjonalnego trenera biegania. Aby wziąć udział, poproś znajomego o nagranie klipu wideo z Twoim biegiem. Aby uzyskać najlepsze rezultaty – i materiał filmowy, który można przeanalizować – preferowany jest widok z boku. Wybierz płaski, prosty odcinek szlaku lub drogi i biegnij w spokojnym tempie. Prześlij film na Instagram i oznacz go #jakbiegać w okresie od 24 maja do 11 czerwca. Profesjonalni trenerzy biegania Jason Koop I Adam St. Pierre z CTS będziemy codziennie analizować najciekawsze filmy. Trzy najbardziej inspirujące filmy wygrają Zegarki Suunto Spartan Sport Wrist HR. Szczegółowe warunki konkursu można znaleźć tutaj.

W ramach naszego konkursu How Do I Run? możesz zlecić analizę swojej formy biegania profesjonalnym trenerom z Carmichael Training Systems. Przejdź na naszą stronę konkursu, aby dowiedzieć się, jak wziąć udział! Trenerzy Carmichael Training Systems, Jason Koop i Nick White, wiedzą co nieco o tym, jak biegacze mogą poprawić swoje wyniki. Trenują od czasów liceum i pracują z biegaczami i triathlonistami na poziomie elitarnym. Tutaj dzielą się ośmioma wskazówkami dotyczącymi biegania, o których powinien pamiętać każdy biegacz. 1. Miej cel Jeśli zamierzasz rozpocząć program biegowy, potrzebujesz celu, bez względu na to, jaki on jest. Cel będzie dyktować, jak będzie wyglądał Twój trening. Lepiej mieć konkretny cel niż coś niejasnego, takiego jak wejście w formę lub utrata wagi. 2. Szkolenia szyte na miarę Pomyśl o wymaganiach wydarzenia lub celu, planując trening. Jeśli trenujesz do ultramaratonu na 100 km, wymagana będzie większa objętość. Jeśli bierzesz udział w wyścigu na 5 km, bieganie 100 km tygodniowo nie jest konieczne. W takim przypadku Twój trening powinien być ukierunkowany na stawanie się szybszym. Wszystko powinno pasować do wydarzenia lub celu, do którego dążysz. Odwiedź stronę konkursu „Jak biegać?”, aby dowiedzieć się, jak przeanalizować swój styl biegania 3. Najlepiej sprawdza się środkowa część stopy Uderzenie środkową częścią stopy jest lepsze niż bieganie na palcach lub piętach. Chcesz również, aby stopy lądowały pod środkiem ciężkości, a nie przed ciałem. To częsty problem wielu biegaczy. 4. Stawanie się szybszym Biegacze często myślą, że muszą wydłużyć krok, aby stać się szybszymi. To powoduje, że uderzają piętą, hamując swój pęd do przodu. Wydłużenie kroku lub zwiększenie tempa obrotu nóg to dwa sposoby na zwiększenie prędkości. Musisz określić, nad czym musisz popracować, aby poprawić jedną lub obie z tych rzeczy – siłę nóg, technikę czy wydolność tlenową? 5. Oprzyj się o Dobrze jest mieć lekkie pochylenie do przodu podczas biegania. Ludzie często myślą, że oznacza to utrzymanie miednicy i nóg w tej samej pozycji i po prostu pochylanie się do przodu w pasie. Tak nie jest. W rzeczywistości ramiona, biodra i kostki muszą być wyrównane, ale pochylanie się do przodu – nie więcej niż pięć stopni. Pomaga to grawitacji nadać ci pęd do przodu. Kliknij tutaj, aby zobaczyć pięć klipów biegowych przeanalizowanych przez Jasona i Nicka 6. Machaj ramionami Bardzo ważne jest, jak wymachujesz ramionami. Twoje ramiona i nogi są zawsze połączone; jeśli pompujesz ramionami, uzyskasz większą prędkość nóg. Twoje ramiona powinny pozostać po bokach ciała, a ruch powinien być tylko do przodu i do tyłu. Każdy ruch na boki nie przyczynia się do postępu do przodu. Wielu biegaczy ma zbyt dużą rotację tułowia, co oznacza, że ​​ich ramiona wymachują w poprzek ciała, co ich spowalnia. 7. Ćwicz rdzeń Ćwiczenia siłowe są dobre i jeśli zamierzasz wykonywać jakiekolwiek ćwiczenia siłowe, ćwiczenia na mięśnie korpusu są zdecydowanie tym, na czym powinieneś się skupić. Nie chodzi tylko o robienie brzuszków, desek czy brzuszków. Ćwiczenia na mięśnie korpusu oznaczają trenowanie wszystkiego między klatką piersiową a kolanami, czy to z przodu, z boku czy z tyłu ciała. Ćwiczenia na mięśnie korpusu bezpośrednio pomogą we wszystkich powyższych punktach. © Droz Photo/Rosso Damien 8. Skup się na nagrodzie Jeśli biegniesz po technicznej ścieżce, obserwuj, gdzie lądują twoje stopy. Jeśli jesteś na drodze lub ścieżce rowerowej, patrz w 10–20 m przed siebie. Od czasu do czasu patrz w dół, aby monitorować uderzenie stopy. W przypadku osób ścigających się patrz na osobę przed tobą. Jeśli patrzysz w ziemię, ta osoba naprawdę łatwo może zyskać przewagę nad tobą. POZNAJ TRENERÓW Z CARMICHAEL TRAINING SYSTEMS Jason Koop jest dyrektorem ds. coachingu w Carmichael Training Systems. Zaczął trenować młodzieżową lekkoatletykę jako pracę wakacyjną, gdy miał 16 lat i kontynuował trenowanie własnej drużyny biegowej do wczesnych lat 20. Jest uzależniony od pomagania sportowcom w osiągnięciu ich potencjału. Nick White po raz pierwszy wziął udział w biegu na 5 km, gdy miał pięć lat. Jego rodzice byli maratończykami, a tata trenerem biegów w szkole średniej. Nie trzeba dodawać, że bieganie i trenowanie są ważną częścią jego życia od tamtej pory. Ma tytuł magistra nauk o sporcie i od 12 lat pracuje dla Carmichael Training Systems.

Triathlonistka i studentka medycyny Åsa Lundström jest żywym dowodem na to, że nigdy nie jest za późno, aby przenieść nową dyscyplinę sportu na poziom elitarny. Ostatnią rzeczą, jaką spodziewała się zostać Åsa Lundström, był profesjonalny sportowiec. Lekarz, tak. Profesjonalny triathlonista, nie. © Petri Kovalainen Wychowana na szwedzkiej wsi, kiedy po raz pierwszy zetknęła się z triathlonem, pomyślała, że ​​to szaleństwo. Nauczycielka szkoły średniej przedstawiła klasie ten sport. Wszyscy uczniowie pokręcili głowami z niedowierzaniem. Ale dlaczego, pytali. Młoda Åsa również próbowała pływać w szkole średniej, ale straciła cierpliwość i zrezygnowała. Jej głównym sportem był futbol. Nie mając dobrych umiejętności w posługiwaniu się nogami, jej misją było bieganie po całym boisku, polowanie i wykańczanie przeciwników. 30-letnia studentka medycyny jest teraz dwukrotną zwyciężczynią Ironman, mistrzynią Szwecji w biegach długodystansowych, mistrzynią Danii w sprincie i triathlonie w Bilbao. Niesamowita zmiana, biorąc pod uwagę, że Åsa ukończyła swój pierwszy triathlon sześć lat temu. Jak to się stało? Po ukończeniu liceum wyjechała za granicę i podjęła pracę jako nauczycielka zajęć gimnastycznych. Tam poznała ludzi uprawiających różne sporty wytrzymałościowe. „Odkryłam, że lubię długie sesje i prowadzenie kilku zajęć pod rząd, więc poczułam prawdziwy dreszczyk wytrzymałości” – mówi. „Wtedy zdałam sobie sprawę, że naprawdę lubię aspekt czasowy sportów wytrzymałościowych”. © Petri Kovalainen Kilka lat później rozpoczęła studia medyczne w Danii i tam poznała swojego długoletniego chłopaka, byłego triathlonistę w juniorskiej drużynie szwedzkiej. Po odrobinie namowy przekonał sceptycznie nastawioną Åsę do trenowania z nim na lokalnym basenie. Pomógł jej przepłynąć pierwsze 25 okrążeń, a niecały rok później wzięła udział w swoim pierwszym triathlonie, zajmując 18. miejsce. Po zajęciu 4. miejsca w następnym roku w triathlonie na pełnym dystansie, była uzależniona. „Kiedy zaczynałam w lokalnym klubie triathlonowym, rozwijałam się dość szybko i dostałam wiele wskazówek od moich kolegów z klubu” – mówi. „Widząc moje własne postępy, byłam ciekawa, jak daleko jeszcze mogę zajść. „W miarę jak robiłam postępy i zaczynałam osiągać dobre wyniki w wyścigach, zaczęłam rozważać możliwość rywalizacji na poziomie profesjonalnym”. © Petri Kovalainen Pięć lat później Åsa przedkłada karierę profesjonalnej triathlonistki nad studia medyczne. Zimą ambasadorka Suunto mieszka i trenuje na Wyspach Kanaryjskich, a na cieplejsze miesiące wraca do Skandynawii. Przebyła długą drogę w krótkim czasie. „Kiedy sprawy stają się trudne lub trochę trudne, uważam je za bardziej interesujące” – mówi. „Każdy chce trenować lub ścigać się w idealnych warunkach, ale jeśli jest większe wyzwanie, to bardziej się tym ekscytuję”.

W szóstym odcinku serii filmów #SuuntoAdventure poznasz jednego z najbardziej utalentowanych wspinaczy, szwajcarskiego alpinistę Ueli Stecka . „Jeśli nie boisz się życia, jest ono niebezpieczne” – mówi Swiss Machine i wyjaśnia, jak – i dlaczego – zmienił swoje podejście w ostatnich latach. Twarzą w twarz z Ueli Steckiem, odcinek 6 serii filmów #SuuntoAdventure Obejrzyj także inne odcinki z serii: Twarzą w twarz z Emelie Forsberg – seria filmów #SuuntoAdventure, odcinek 1 Twarzą w twarz z Gregiem Hillem – seria filmów #SuuntoAdventure, odcinek 2 Twarzą w twarz z Kilianem Jornetem – seria filmów #SuuntoAdventure, odcinek 3 Twarzą w twarz z Williamem Trubridgem – seria filmów #SuuntoAdventure, odcinek 4 Twarzą w twarz z Conradem Stoltzem – seria filmów #SuuntoAdventure, odcinek 5

Od czasu rekordowego solowego wejścia na północną ścianę Eigeru w 2008 r., w czasie 2 godz. 47 min i 33 s, Ueli Steck jest uważany za jeden z najbardziej spektakularnych talentów wspinaczkowych. Później Steck oświadczył, że ograniczy szybkie wspinaczki solowe, które sprawiły, że zyskał przydomek „Szwajcarska Maszyna”, ale jego wyczyny wspinaczkowe nadal zadziwiają i inspirują. W 2013 r. znów znalazł się w centrum uwagi po niezwykle odważnym samotnym wejściu na południową ścianę Annapurny (8091 m) w ciągu 28 godzin – nowym rekordzie. Wejście to przyniosło mu Piolet d'Or, jedną z najbardziej prestiżowych nagród wspinaczkowych. „Byłem u kresu swoich możliwości fizycznych i psychicznych. Dotarcie do takich granic zmienia świadomość” – powiedział wówczas. Wspinacze uważają to za jedną z najważniejszych wspinaczek w Himalajach od pokolenia. Starszy, mądrzejszy Steck nie jest już tym samym wspinaczem, którym był jako odważny młodzieniec, przekraczający granice ludzkich możliwości. „Czuję różnicę między teraz a 10 lat temu” — mówi. „Moje ciało potrzebuje więcej czasu na regenerację i muszę bardziej uważać na trening. Ale jestem bardziej pewny siebie i daje mi to dużo swobody. Ale ogień nadal płonie!” Jako purysta Steck wspina się bez użycia butli z tlenem i do tej pory zdobył pięć ośmiotysięczników bez tego. Everest jest jednym z takich szczytów, co, jak sam mówi, było jednym z najbardziej wymagających fizycznie przedsięwzięć w jego życiu. „Nie ma dla mnie mowy o użyciu butli z tlenem” — mówi. „Albo zdobędę szczyt bez niego, albo zawrócę, wrócę do domu i będę trenować dalej”. Steck jest również znany ze swojego rygorystycznego i profesjonalnego podejścia do treningu. Spędza do 30 godzin tygodniowo na ćwiczeniach, bieganiu, wspinaczce, biegach narciarskich i pracy wytrzymałościowej i siłowej. Nigdy nigdzie nie podróżuje bez pary butów do biegania i zawsze szuka czegoś, na co mógłby się dostać, czy to góry w oddali, czy szczytu budynku, jeśli jedzie do miasta, takiego jak One World Trade Center w Nowym Jorku. Mówi, że Suunto Ambit to idealne rozwiązanie zarówno do wspinaczki górskiej, jak i treningu. „Ma wszystko, czego potrzebuję w jednym pakiecie, niezależnie od tego, czy wybieram się na wyprawę w Himalaje, czy na trudną jednodniową wspinaczkę w Alpach”. Ale bez względu na to, jaka będzie droga, inspiracja Stecka pozostaje ta sama. „To wyzwanie, by iść dalej w życiu” – mówi. „Zawsze chcę spróbować czegoś, czego jeszcze nie robiłem”. Śledź projekt #82summit Ueli Stecka tutaj Zdjęcia autorstwa Jon Griffith Photography