Suunto Blog

Pogoda to coś więcej niż tylko temat do pogawędek dla osób lubiących przebywać na świeżym powietrzu. Może mieć bezpośredni wpływ na nasze bezpieczeństwo lub, w mniejszym stopniu, na niesamowitość aktywności lub przygody. Ilu z was kiedykolwiek zostało zaskoczonych przez kwietniową śnieżycę, gdy byliście w górach? Albo co powiecie na brak światła, zanim dotarliście do schronienia lub z powrotem na koniec drogi? Czasami mogą to być niepokojące doświadczenia. Dobra wiadomość jest taka, że ​​Suunto ma rozwiązania na takie scenariusze i inne. Czytaj dalej, aby poznać niektóre z naszych narzędzi do informacji o pogodzie. © wisthaler.com Pogoda SuuntoPlus Niezależnie od tego, czy wybierasz się na pieszą wędrówkę, trekking, ultramaraton, wspinaczkę czy kolarstwo górskie, warto śledzić pogodę i zmiany środowiskowe. W ten sposób nie będzie żadnych nieprzyjemnych niespodzianek. Funkcja Weather insights SuuntoPlus w Suunto 9 Baro pomaga Ci to zrobić. Daje Ci znać o warunkach, gdy jesteś na zewnątrz. Połączenie funkcji – alarmów burzowych, odczytów temperatury, trendów barometrycznych, faz słońca i księżyca i innych – zapewnia informacje, których potrzebujesz, aby podejmować mądre i bezpieczne decyzje na świeżym powietrzu. Oto przegląd informacji o pogodzie, które otrzymasz: Wschód/zachód słońca Nadchodzący wschód lub zachód słońca, w zależności od tego, który jest następny. Informuje Cię, kiedy spakować się i ruszyć w drogę, na przykład, lub ile światła dziennego pozostało Ci do zakończenia aktywności na dany dzień. Temperatura Zdejmij zegarek, aby ciepło ciała nie zafałszowało wyników, i połóż go na czymś, co umożliwi uzyskanie dokładnego odczytu temperatury. Aby uzyskać odczyt temperatury wody, umieść go pod wodą (poniżej 10 cm/4 cali). Po zdjęciu zegarka temperatura jest wyświetlana przez 30 sekund i jest oznaczona osobną ikoną temperatury. UWAGA: Pomiar temperatury wody ma wpływ na wartości wejścia/wyjścia, ponieważ zależą one od ciśnienia. Szacowany czas przybycia (ETA) Jeśli szacowany czas przybycia wykracza poza zachód słońca, zostanie wyświetlony na czerwono. Daje to znać, jak radzisz sobie z czasem, czy musisz przyspieszyć, czy masz wystarczająco dużo luzu, aby płynąć. Trend barometryczny i alarm burzowy Trend barometryczny jest wyświetlany na dole ekranu, wraz z bieżącą wartością barometryczną. Alarm burzowy Suunto jest automatycznie wyświetlany, jeśli ciśnienie spadnie o 4 hPa (0,12 inHg) lub więcej w ciągu trzech godzin. Poziom tlenu Jeśli znajdujesz się powyżej 2000 m (6561 stóp), zegarek pokaże Ci zawartość tlenu w powietrzu w porównaniu do poziomu morza. Tutaj możesz przeczytać, jak korzystać z aplikacji Pogoda na zegarku Suunto 9 Baro. Nowa tarcza zegarka outdoorowego Nowa tarcza zegarka Outdoor w Suunto 9 i Suunto 5 daje Ci znać na pierwszy rzut oka. Nie musisz naciskać żadnych przycisków; podstawowe informacje są wyświetlane bezpośrednio na tarczy w jasnych kolorach, w tym – w zależności od zegarka – godziny wschodu i zachodu słońca, trendy barometryczne i wiele więcej. Przeczytaj więcej na ten temat tutaj . MójRadar Uzyskaj zaawansowane prognozy pogody na swoim Suunto 7 dzięki MyRadar , bezpłatnej aplikacji Wear OS. MyRadar ma dwa komponenty: konwencjonalne prognozy pogody, a także imponujący wyświetlacz radarowy o wysokiej rozdzielczości Twojej lokalizacji z ujęciami poklatkowymi frontów atmosferycznych przemieszczających się wokół Twojej lokalizacji, jak ilustrują te dwa zdjęcia. Prognoza pogody oferuje aktualizacje godzinowe, alerty pogodowe i dotyczące błyskawic, prognozy opadów i konwencjonalne prognozy dzienne i godzinowe. Widok wysokiej rozdzielczości i dokładność MyRadar sprawiły, że jest to aplikacja pogodowa dla wielu osób spędzających czas na świeżym powietrzu. Pobierz aplikację tutaj . Klimat Ta fajna mała usługa automatycznie dodaje warunki pogodowe od początku Twojej aktywności do dziennika treningowego. Nie musisz niczego instalować na swoim telefonie; po prostu zarejestruj się online i już działasz. Pozwala Ci to spojrzeć wstecz i zobaczyć, kiedy stawiłeś czoła deszczowi lub byłeś na zewnątrz w tej ostatniej strasznej burzy. Możesz wybrać dane i styl, w tym preferencje emoji, ustawić format i oznaczyć go zgodnie ze swoim celem lub zamierzeniem. Za dodatkowe 5 USD rocznie otrzymujesz wszystko, co oferuje bezpłatne członkostwo, a także kilka przydatnych dodatkowych funkcji, takich jak dane o jakości powietrza, informacje o lokalizacji i usuwanie brandingu. Zacznij korzystać z Klimat tutaj . Alarmy wschodu i zachodu słońca Ta pomocna funkcja daje Ci alerty, gdy zbliża się wschód lub zachód słońca. Na przykład fotografowie i rybacy nie przegapią już złotej godziny! Wędrowcy, wspinacze i trekkerzy, alarm poinformuje Cię, gdy wschodzi słońce, dzięki czemu będziesz wiedzieć, że czas się spakować i ruszyć w drogę. Z drugiej strony, alarm informuje Cię, gdy zbliża się zachód słońca, informując Cię, ile światła dziennego masz do dyspozycji, zanim znajdziesz schronienie. Alarmy w Suunto 9 i Suunto 5 to alarmy adaptacyjne oparte na Twojej lokalizacji. Ty decydujesz, kiedy alarm się włączy, w zależności od tego, jak wcześnie chcesz być powiadamiany przed wschodem lub zachodem słońca. Ustaw alarmy zachodu/wschodu słońca w Ustawienia -> Alarmy . Dowiedz się więcej o alarmach w Suunto 9 tutaj i alarmach w Suunto 5 tutaj. Alarm burzowy Znaczny spadek ciśnienia barometrycznego zazwyczaj oznacza, że ​​nadchodzi burza i szukasz schronienia. Gdy alarm burzowy jest aktywny, Suunto 9 Baro wydaje dźwięk alarmu i wyświetla symbol burzy, gdy ciśnienie spada o 4 hPa (0,12 inHg) lub więcej w ciągu trzech godzin. Aktywuj Storm alarm w Ustawienia -> Alarmy -> Storm alarm . Dowiedz się więcej o storm alarm na Suunto 9 Baro tutaj . Gdy alarm burzowy zabrzmi, naciśnięcie dowolnego przycisku wyłączy alarm. Jeśli nie zostanie naciśnięty żaden przycisk, powiadomienie o alarmie będzie trwało jedną minutę. Symbol burzy pozostanie na wyświetlaczu, dopóki warunki pogodowe się nie ustabilizują. Fazy ​​księżyca Oprócz wschodu i zachodu słońca zegarek może śledzić fazy księżyca. Na podstawie daty w zegarku ta funkcja jest szczególnie przydatna, jeśli planujesz poruszać się nocą; wskaże, na ile światła księżyca możesz liczyć w kwestii widoczności. Faza księżyca jest dostępna jako widok na tarczy zegarka Outdoor Suunto 9 i Suunto 5, o których mowa powyżej. Dotknij ekranu, aby zmienić dolny rząd, aż zobaczysz ikonę księżyca i procent. Spostrzeżenia na świeżym powietrzu Suunto 9 Baro stale mierzy bezwzględne ciśnienie powietrza za pomocą wbudowanego czujnika ciśnienia. Ten czujnik odgrywa kluczową rolę w określaniu trendów barometrycznych, alarmów burzowych, temperatury i innych. Na podstawie tego pomiaru i wartości odniesienia wysokości oblicza wysokość lub ciśnienie powietrza. Przesuń w górę lub naciśnij dolny przycisk, aby wyświetlić informacje Outdoor , w tym aktualną wysokość i ciśnienie barometryczne, aktualną temperaturę oraz wykresy trendów wysokościomierza i barometru. Aby zobaczyć trendy barometryczne na Suunto 7, możesz użyć aplikacji Baro Trends Wear OS.

Nowa tarcza zegarka Outdoor dla zegarków Suunto 9 Baro, 9, 5 i 3 pozwala użytkownikom śledzić warunki i godziny dzienne za pomocą jednego spojrzenia. Nie ma potrzeby naciskania przycisków ani przewijania – najważniejsze informacje są wyświetlane na ekranie. Projektantka Suunto UX Jeanette Lau wspierała rozwój i mówi, że motywacją stojącą za tarczą zegarka było wspieranie użytkowników w planowaniu ich przygód. „Chcieliśmy zainspirować i wyposażyć użytkowników do ich przygód na świeżym powietrzu” — mówi. „Przeprowadziliśmy pewne badania i dowiedzieliśmy się, że wielu naszych użytkowników uważa, że ​​w ciągu dnia jest za mało czasu i chce wiedzieć, jakie są warunki przed wyruszeniem na przygodę”. Kliknij, aby dowiedzieć się więcej o 8 narzędziach do śledzenia pogody za pomocą Suunto We wszystkich powyższych zegarkach tarcza zegarka Outdoor ma wskaźnik słoneczny, który wyświetla liczbę godzin nocnych i dziennych przed wschodem i zachodem słońca. Stuknij ekran raz, a tarcza zegarka wyświetli liczbę godzin do zachodu lub wschodu słońca, a także pozostały czas pracy baterii lub fazę księżyca, co jest pomocne, ponieważ w noc pełni księżyca wiesz, że będziesz mieć dodatkowe światło, aby pozostać na zewnątrz trochę dłużej. „Przez większość czasu czujemy, że w ciągu dnia jest za mało czasu” — mówi Jeanette. „Ale dzięki tej tarczy zegarka mogę dokładnie zobaczyć, ile czasu mam na bieganie przed zachodem słońca, bez konieczności samodzielnego liczenia”. Na Suunto 9 Baro W zegarkach Suunto 9 Baro – które mają barometr – tarcza zegarka Outdoor wyświetla również wskaźnik ciśnienia powietrza wraz z bieżącą wysokością. Po dwukrotnym dotknięciu ekranu pojawia się bardziej szczegółowy ekran, pokazujący trend barometryczny, a po przekroczeniu wysokości 2000 m lub wyżej – procent tlenu. W modelach Suunto 9, Suunto 5 i Suunto 3 Zamiast dodatkowych informacji barometrycznych tarcza zegarka Outdoor w zegarkach Suunto 9, 5 i 3 zawiera krokomierz, który szybko informuje użytkownika, na jakim etapie realizacji dziennego celu dotyczącego liczby kroków się znajduje i ile kalorii udało mu się spalić. Aby uzyskać tryb outdoorowy na zegarku Suunto 9 Baro, Suunto 9, Suunto 5 lub Suunto 3, upewnij się, że na zegarku jest zainstalowana najnowsza wersja oprogramowania , a następnie przejdź do ustawień zegarka i wybierz nowo załadowaną tarczę. Przeczytaj więcej artykułów 8 narzędzi do śledzenia pogody z Suunto

Po ośmiu dniach biegu, pokonaniu dystansu 850 km i 55 000 m przewyższenia, sztafeta AlpFrontTrail składająca się z 10 sportowców dotarła do przełęczy Stelvio w północnych Włoszech. 6 października wyruszyli z Grado, włoskiego nadmorskiego miasta, a zakończyli na przełęczy Stelvio w północnych Włoszech. „To było bardzo trudne!” – mówi Philipp Reiter, współorganizator przygody. „Cała praca organizacyjna, trudna i ciągle zmieniająca się pogoda, głębokie historie historyczne i fakt, że byliśmy 10 najlepszymi sportowcami z jednym wspólnym celem, ale wieloma indywidualnymi życzeniami!” Z Niemiec, Austrii i Włoch, pasjonująca grupa biegaczy na zmianę pokonywała etapy historycznej 850-kilometrowej linii frontu w Alpach Europejskich, gdzie włoskie i austriackie wojska walczyły podczas I wojny światowej. Celem epickiego biegu przygodowego było obserwowanie aneksji Tyrolu Południowego przez Włochy 100 lat temu i świętowanie tego, jak daleko zaszła Europa od działań wojennych i wojen XX wieku. Podczas gdy każda para biegła, reszta sportowców odwiedzała zabytkowe miejsca i rozmawiała z miejscowymi o historii. W tej historii ze zdjęciami dzielimy się akcją i wrażeniami z przygody. Aby zobaczyć akcję wideo z przygody, kliknij tutaj . Dzień pierwszy „ AlpFrontTrail był zatem przygodą biegową o głębszym znaczeniu ” – mówi Caroline Gredler, jedna z organizatorek terenowych. „ Powinien nam przypominać, że nie jest oczywiste, że obecnie możemy biegać wzdłuż lub przekraczać granice w wolności i pokoju. Powinniśmy cenić to, co mamy, i szanować się nawzajem ” . © Philipp Reiter Dzień drugi „ Wyzwaniem było znalezienie drogi na granicy – ​​nawet z moim Suunto Baro 9 było to czasami trudne ” , mówi austriacki skialpinista Jakob Hermann. „ A warunki były czasami trudne; śnieg na wysokości, zniszczone lasy (więc nie było śladu), ciemność i stres fizyczny z powodu mniejszej ilości snu również stanowiły wyzwanie. Dobrą rzeczą było to, że mieliśmy niesamowity i silny zespół! Więc wszyscy byli super pomocni i razem się rozwijaliśmy! ” © wisthaler.com Dzień trzeci „ Granica, czy to mur, drut kolczasty czy okopy, nigdy nie jest rozwiązaniem ” – mówi ultramaratończyk Tom Wagner. „ To w zasadzie nonsens. Bieganie wzdłuż dawnego frontu było intensywnym sposobem uczenia się z przeszłości, co potencjalnie pomogłoby nam kształtować przyszłość ” . © wisthaler.com Dzień czwarty „Miałam okazję przebiec etap AlpFrontTrail razem z włoską lekkoatletką Martiną Valmassoi” – mówi Caroline. „To przejście przez Górę Col Di Lana – górę, która była zaciekle zwalczana w wojnie Alp Front – miało na mnie największe wrażenie. Austriacy i Włosi stanęli naprzeciwko siebie w odległości krzyku i trzykrotnie próbowali wysadzić się w powietrze za pomocą materiałów wybuchowych. Zginęło ponad 8000 żołnierzy, dlatego góra ta jest obecnie nazywana Col di Sangue – Krwawą Górą. Nadal jest tam wiele tuneli i okopów, które przypominają nam o tej strasznej walce, a także kościół pamiątkowy na szczycie. To było wyjątkowe uczucie przebiec przez to miejsce, zwłaszcza że włoscy i austriaccy przyjaciele żyją tu razem w pokoju!” © wisthaler.com Dzień piąty „Widząc te piękne miejsca, ale przypominając sobie, co się tu kiedyś wydarzyło, trudno to pojąć” — mówi Tom. „Miejsca, które odwiedziliśmy, powinny być odwiedzane pieszo, pieszo lub biegiem przez o wiele więcej osób, aby dowiedzieć się o przeszłości i mieć świadomość, że coś takiego nigdy więcej nie powinno się wydarzyć. Niestety może się to zdarzyć szybciej, niż chcemy przyznać”. © Philipp Reiter Dzień szósty „ To było tak wspaniale dzielić ten wyjątkowy projekt z różnymi biegaczami, od szybkich biegaczy pionowych po silnych biegaczy ultra ” – mówi Jakob. „ Dużo się nauczyłem od każdego z nich! ” © wisthaler.com Dzień siódmy „Na początku I wojny światowej na froncie alpejskim nie była to tak naprawdę wojna, ponieważ żołnierze po obu stronach często się znali i byli kolegami z pracy, przyjaciółmi lub krewnymi” — mówi niemiecki biegacz i filmowiec Philipp Reiter. „Strzelali do wody lub w powietrze, żeby nie zrobić sobie krzywdy. Dowództwo musiało wymieniać żołnierzy i sprowadzać młodych mężczyzn z innych regionów, żeby kazali im strzelać po drugiej stronie”. © wisthaler.com Dzień ósmy „Musimy być wdzięczni za to, co mamy teraz!” mówi Jakob. „Za dużo narzekamy – szczególnie na nieistotne rzeczy! Musimy starać się pozostać pozytywnie nastawieni i pomagać sobie nawzajem”. © wisthaler.com © wisthaler.com Aby dowiedzieć się więcej o sztafecie AlpsFrontTrail, odwiedź stronę: www.alpsfronttrail.com Obrazy wiodące: © wisthaler.com © Philipp Reiter

Zakład zakrapiany alkoholem, zakręcenie globusem i w następnej chwili trzej przyjaciele znajdują się w Tadżykistanie, gdzie muszą przebiec 400 km pośrodku niczego. Gabe odnalazł swoje ultranowoczesne nogi głęboko w przygodzie. Wszystko zaczęło się na imprezie, kiedy kumple Jody Bragger i Gabriel (Gabe) Ghiglione – obaj znudzeni pracą biurową i spragnieni przygód – zawarli pijacki zakład: zakręcą globusem i gdziekolwiek wyląduje palec Gabe'a, oni tam pobiegną. Wylądował w Tadżykistanie. Żaden z nich nie miał najmniejszego pojęcia o śródlądowym kraju Azji Środkowej z populacją 9,5 miliona ani o jego historii jako części starożytnego Jedwabnego Szlaku. Żaden z nich nie miał pojęcia, w co się pakują. Więc wciągnęli ultramaratończyka Jodie Gauld, aby dołączył do nich i wskoczyli do samolotu. Film fabularny Running the Roof , wyprodukowany przez wytwórnię filmową Sourcy i sponsorowany przez Suunto, opowiada o podróży tria na dystansie 400 km, co odpowiada około 10 maratonom, przez odległą i odludną dolinę Bartang we wschodnim Tadżykistanie. Musieli zmierzyć się z intensywnym upałem i zimnem, wysokością 4500 m, kurzem, ciągłymi wybrykami Gabe'a, własnymi umysłami i wieloma niewiadomymi. Spotkaliśmy się z Jody Bragger, aby porozmawiać o przygodzie. Czytaj dalej, aby poznać nasze Q&A i obejrzyj zwiastun poniżej. Wirtualna edycja Festiwalu Filmowego w Banff pokaże film 31 października 2020 r. Jakie to uczucie, gdy film został wybrany przez Banff? Nigdy nie wchodziliśmy w to, udając, że jesteśmy kimś innym niż trzema kumplami, którzy lubią biegać. Założeniem całej tej wyprawy było, aby pójść i dobrze się bawić. Kiedy powiedzieliśmy o tym naszym znajomym, chcieli nakręcić o tym film, ale nigdy nie weszliśmy z myślą o stworzeniu kolejnego wielkiego filmu przygodowego o super, głębokim znaczeniu. Wyjechaliśmy, aby naprawdę dobrze się bawić, pośmiać się i zobaczyć, co możemy zrobić. Nie było żadnej presji, aby wspiąć się na tę górę, być pierwszym lub najszybszym lub osiągnąć jakiś arbitralny cel. Chodziło po prostu o to, aby być tam razem jako przyjaciele i eksplorować to piękne, odległe i dzikie miejsce. Które z was zaliczył najbardziej epickie biegi? Jodie Gauld i ja obie pochodzimy z dyscypliny ultramaratonów. Jody biegała w TDS na UTMB, ja w CCC na UTMB. Jody przebiegła 25 ultramaratonów, ona przebiegła 100 mil, kilka trudnych wyścigów. Ja przebiegłam kilka dużych wyścigów, takich jak Ultra Trail Cape Town. Obie byłyśmy świadome pułapek ultramaratonów i wiedziałyśmy, czego się spodziewać. Gabriel naprawdę był archetypowym północnoamerykańskim uniwersyteckim lekkoatletą. Zaczął biegać na dystansach dłuższych niż 10 km dopiero w ciągu ostatnich kilku lat. Jest zdecydowanie super silnym, sprawnym i szybkim biegaczem. Ale wcześniej przebiegł tylko jeden maraton, a był to maraton w Barcelonie, a tego dnia wyszedł z nocnego klubu o 4 rano. Naprawdę jest kimś, kto kocha biegać, ale nigdy nie traktuje tego zbyt poważnie. Jody (po lewej), Jodie i Gabe musieli stawić czoła przeciwnościom losu podczas tej przygody. Jaka była najtrudniejsza część biegu? To zdecydowanie były żywioły, sama dolina i nieznany aspekt, który grał z tyłu naszych umysłów. Nikt z nas nigdy nie biegał na wysokości 4500 m. Aspekt psychologiczny był dużym czynnikiem. Nie wiedzieliśmy, jak to będzie biegać na wysokości, nie wiedzieliśmy, jak będzie pracować ekipa filmowa, nie wiedzieliśmy nawet, gdzie będziemy mieszkać. Bieganie to kwestia umysłu nad materią i prawdziwej wiary, że możesz iść dalej, kiedy czujesz, że nie możesz. Upał i zimno, wysokość, kurz, nieznane – to było to, z czym musieliśmy się zmierzyć. Jaki był przewyższenie? Łącznie było to gdzieś około 5000 m, ponad 400 km dystansu. Zaczęliśmy na 2500 m, a najwyższa przełęcz była na około 4700 m. Biegliśmy stale powyżej tego, co niektórzy nazywają strefą zagrożenia, gdzie prawdopodobnie zachorujesz na chorobę wysokościową. Wysokość nie tylko wpływała na nasz bieg, ale także na nasz sen, jedzenie i nawodnienie. Dolina Bartang znajduje się w paśmie górskim Pamir, które w XIX wieku było miejscem Wielkiej Gry. Czy trenowałeś do przebywania na wysokości? Nie mieliśmy żadnego specjalnego treningu wysokościowego. Ja i Jodie biegliśmy TDS i CCC na UTMB około miesiąca przed wyjazdem. To był nasz sposób treningu do wyprawy. Pamiętam, że pierwszego dnia, kiedy ruszyliśmy biegać, pomyślałem: „no cóż, przynajmniej możemy biegać, przynajmniej to działa”. To brzmi szalenie, ale kiedy planujesz coś tak długo, kiedy jest tak wiele niewiadomych, to jest moment, kiedy stawiasz pierwszy krok i rozumiesz, że to naprawdę się dzieje. Czy miejscowi byli gościnni? Tak. To było miłe przypomnienie naszego wspólnego człowieczeństwa. Często jedziemy w te miejsca jako podróżnicy, czując, że odkrywamy nowe terytorium, ale te miejsca mają tysiącletnią historię goszczenia ludzi w drodze. Tadżykistan i jego kultura miały ludzi w tranzycie. Był częścią trasy Jedwabnego Szlaku. Gościnność wobec nieznajomych po prostu tam przebija. To naprawdę skrzyżowanie świata. Ta kultura przyjmowania ludzi, pozwalania im na pobyt w twoim domu, zupełnie obcych, którzy nie mówią w twoim języku, dawania im dobrego posiłku i wyruszania w drogę następnego dnia wydawała się tak naturalna. Przekazali nam również tak wiele wiedzy o trasie, następnej wiosce, gdzie mogliśmy znaleźć nocleg, jedzenie i wodę. Jak było jedzenie? Nie sądzę, żeby Tadżykistan był znany ze swojej kuchni. Ale jedzenia zawsze było pod dostatkiem. To miejsce, w którym zasoby są dość skąpe i całkowicie oparte na samowystarczalnym rolnictwie. Uprawiają to, co jedzą, przechowują to, czego nie jedzą, i trochę handlują. Większość miejsc zatrzymuje wszystko tylko dla społeczności. Zapewnili nam mnóstwo jedzenia. Trzej przyjaciele nigdy nie traktowali tej przygody zbyt poważnie. Co Cię tam najbardziej zaskoczyło? Prawdopodobnie relacja, jaką ludzie tam mają z naturą. Dolina jest mikrokosmosem wszystkich problemów, z którymi mierzymy się jako gatunek. Oni naprawdę żyją w równowadze z doliną, więc to prawie tak, jakbyś nie chciał tam zbyt wielu podróżników, ponieważ wtedy musieliby przekroczyć granice tego, co dolina może utrzymać. Rozmawiałem z jednym facetem, który powiedział mi, że bardzo mu się podobało, że turyści tam są, ponieważ płacą w walucie, do której wcześniej nie miał zbyt dużego dostępu. Miał małą, samowystarczalną farmę i okazjonalnie handlował jedzeniem na targu lub od czasu do czasu sprzedawał trochę za gotówkę. Waluta od turystów pozwalała mu kupować rzeczy dla swojej rodziny, np. telefon komórkowy do komunikacji. Powiedział mi, że cała energia, którą otrzymują, pochodzi z lasu, z drewna. Ścinał drzewa w tempie, o którym wiedział, że jest zrównoważone, aby dolina mogła się odnowić, więc w następnym roku będzie wystarczająco dużo drewna. Nawet ta niewielka dodatkowa liczba turystów wymagała więcej drewna. Zauważył, że ścina więcej drewna. Był zainteresowany zakupem małej pompy hydroelektrycznej, którą można umieścić na rzekach, aby generować energię. To było niemal jak cofnięcie się w czasie i zobaczenie, jak rzeczy wyglądały w wielu miejscach nie tak dawno temu. Uświadomiło mi to, jak wyjątkowa jest ta część świata. Tego rodzaju dzikie, wysokogórskie, pustynne obszary balansują na granicy pozostania takimi lub konieczności modernizacji. Minął już rok od ukończenia tej pracy. Jakie masz wspomnienia? Kiedy wszyscy zamknęliśmy się w domach z powodu pandemii, a nasze horyzonty się zamknęły, a nasze oczekiwania skurczyły, film w dziwny sposób nabrał rozpędu. Nasze światy stały się mniejsze i często opierają się na ekranie laptopa. Film jest miłym przypomnieniem świata, który zostawiliśmy za sobą. I może latanie po całym świecie i robienie szalonych rzeczy nie jest najbardziej zrównoważonym rozwiązaniem na dłuższą metę. Ale film jest przypomnieniem tej wolności bycia młodym, wrzucania rzeczy do torby, wskakiwania do autobusu, pociągu lub samolotu i wychodzenia tam i przekraczania swoich granic. Wspominam tę przygodę z silnym poczuciem nostalgii. Trochę tęsknię za tymi dniami. Jakieś inne komentarze? Chyba chcę powiedzieć ludziom, którzy to oglądają, że takie rzeczy są możliwe. Ani Jodie, ani ja, ani Gabriel nie jesteśmy zawodowymi sportowcami, nikt nas nie sponsoruje, nikt nam za to nie płaci, nie mamy zlecenia od firmy, żeby tworzyć wokół tego treści. Nie jesteśmy niczym z tych rzeczy. Dosłownie upiliśmy się, zakręciliśmy globusem i postanowiliśmy to zrobić. To pokazuje, co jest możliwe. A bieganie przez krajobraz to niesamowity sposób na nawiązanie kontaktu z ludźmi. Kiedy jesteś na dwóch nogach, czujesz się bardziej związany z naturą, nurtem rzeki, sposobem wschodu słońca, roślinami i zwierzętami, a więź z ludźmi jest bardziej realna niż podróżowanie samochodem. Film Running the Roof zostanie wyświetlony podczas tegorocznej wirtualnej edycji Banff Mountain Film Festival 31 października 2020 r. i będzie dostępny do pobrania online. Wszystkie obrazy: © Alex Mundt

Jedną z zabawnych aktywności na świeżym powietrzu jest identyfikacja różnych gatunków flory i fauny. Chodzi o coś więcej niż znajomość nazw; proces identyfikacji przybliża nas do otaczającego nas świata i mówi nam, co dzieje się w danym siedlisku. To samo można powiedzieć o znajomości różnych gatunków chmur. Umiejętność rozpoznawania różnych typów chmur i tego, co robią, mówi nam, co dzieje się z pogodą i kiedy nasze ryzyko wzrasta lub maleje. Jest to szczególnie ważna umiejętność dla tych, którzy spędzają dużo czasu w górach. Rozmawialiśmy z Sarveshem Garimellą, głównym naukowcem i dyrektorem operacyjnym w MyRadar , partnerze Suunto, o różnych rodzajach chmur i o tym, na co powinniśmy zwrócić uwagę, planując wyprawę na łono natury. Sarvesh, zapalony piechur od czasów badań terenowych na uniwersytecie, ma doktorat z chmur lodowych w atmosferze. Kogo lepiej zapytać? Oto 10 wskazówek Savesha. Kliknij, aby dowiedzieć się więcej o szczegółowych lokalnych prognozach pogody MyRadar! Pobierz aplikację MyRadar Wear OS tutaj . Szanuj górę Na naprawdę wysokim poziomie chmury są jednym z typów informacji, jakie daje ci otoczenie. Możemy również sprawdzić najnowsze prognozy pogody i informacje o szlakach na danym obszarze. A jedną z najważniejszych rekomendacji, która była mi powtarzana wielokrotnie, jest znajomość swoich ograniczeń i szacunek dla góry. Mogą istnieć zagrożenia, na które jesteś przygotowany, i inne, na które nie jesteś przygotowany. Żadna wspinaczka ani wycieczka nie są warte twojego życia. Bądź mądry i żyj, aby wspinać się kolejnego dnia. Trend jest twoim przyjacielem W prognozowaniu często powtarzamy to zdanie: „trend jest twoim przyjacielem”. Jeśli patrzysz tylko na to, co barometr wskazuje w danej chwili, jest to mniej pouczające niż obserwowanie trendu. Albo jeśli patrzysz na model opadów deszczu, model, który pojawił się godzinę temu, może nie pokazywać tak dużej ilości opadów, jak model, który pojawił się przed chwilą. Jeśli spojrzysz na kolejny model godzinę później, może on pokazywać więcej deszczu. Każdy kolejny model pokazuje coraz więcej deszczu lub inne zjawiska. Niezależnie od tego, czy jest to prosta obserwacja środowiska, czy bardziej zaawansowana analiza modeli pogodowych, trend jest twoim przyjacielem. To, że masz migawkę tego, co dzieje się teraz, nie oznacza, że ​​masz pełne pojęcie o tym, w co to może się przerodzić, szczególnie w złożonym środowisku. Sarvesh regularnie wędruje po północno-zachodnim Pacyfiku. Poznaj swoją chmurę Światowa Organizacja Meteorologiczna (WMO) ma Międzynarodowy Atlas Chmur , który składa się z 10 rodzajów chmur, w których występuje wiele gatunków chmur. W obrębie gatunków chmur występuje wiele różnych odmian. Strona internetowa WMO zawiera diagramy przepływu i wskazówki, które pomogą Ci zidentyfikować konkretne typy chmur, które oglądasz. Wielka trójka Dla większości ludzi mówię, że są tylko trzy rodzaje chmur, o których należy pomyśleć. Są to chmury pierzaste, które są strzępiastymi chmurami lodowymi, które mają tendencję do bycia wyżej w atmosferze. Większość chmur, które widzisz, które są puszyste i przypominają popcorn, to chmury kłębiaste, a te mają tendencję do bycia rozproszonymi i niezależnymi. Następnie masz chmury warstwowe, pokłady rozległych i nisko- lub średniowysokościowych chmur. Są to niskie chmury, które rozciągają się tak daleko, jak patrzysz, i wytwarzają delikatny, plujący deszcz. Istnieje kwalifikator dla różnych rodzajów chmur: kiedykolwiek słyszysz słowo nimbus, odnosi się ono do deszczu. Chmury kłębiaste, na przykład, mogą zamienić się w burzową głowę. Tak więc trzy główne to: chmury cirrus, cumulus i stratus. 1. Chmury pierzaste 2. Chmury kłębiaste 3. Chmura warstwowa Uważaj na niskie chmury Oprócz tych trzech głównych typów chmur możesz również klasyfikować chmury według ich wysokości. Chmury niskie, średnie i wysokie. Dobrze jest określić, co może się dziać na niskich pokładach chmur w porównaniu ze średnimi lub wysokimi pokładami chmur. Jeśli rano widzisz kilka strzępiastych chmur pierzastych, a po południu widzisz ich więcej, może to sugerować, że do regionu dostaje się więcej wilgoci, ale może to nie stanowić natychmiastowego ryzyka. Ale jeśli twoje niskie pokłady chmur wydają się szkicowe, a widoczność jest słaba, możesz poczekać jeszcze godzinę lub dwie, aż wzejdzie słońce, aby sprawdzić, czy wypali mgłę. Byłem na wspinaczkach, na których zdecydowanie mieliśmy problemy z ryzykiem związanym z niskim lub średnim pokładem chmur, szczególnie na Mt Rainier. Nie wszystkie chmury są złe Kiedy widzę niski i stały pokład stratus z siarczystym deszczem, to dla mnie dobry znak, ponieważ oznacza to, że nie jest to najprzyjemniejszy widok z punktu widzenia wędrówek, co oznacza, że ​​na szlaku będzie mniej ludzi. To, że widzisz deszcz, nie oznacza, że ​​będziesz się źle bawić. Uważaj na chmury soczewkowate Oto jeden konkretny przykład szczególnie istotny dla wspinaczki górskiej; chmura soczewkowata. Są to chmury w kształcie soczewki, które znajdują się na szczytach gór. Zwykle tworzą się, gdy wilgotne powietrze przemieszcza się po krajobrazie, a sama góra wyrzuca je w górę. Są ładne, ale musisz pamiętać, zwłaszcza po zawietrznej stronie góry, że oznacza to, że masz dużo wirów zrzucanych przez wiatr wiejący nad górą. Piloci wiedzą, aby trzymać się z dala od chmur soczewkowatych, ponieważ turbulencje tam mogą być naprawdę duże. Ryzyko wiatru może być większe niż jakiekolwiek inne zagrożenie, w zależności od góry, na której się znajdujesz. Jeśli widzisz chmurę soczewkowatą, sugeruje to, że mogą być bardziej wietrzne warunki, gdy zbliżasz się do szczytu. Zwróć uwagę na rozciągłość pionową Cieńsze, strzępiaste chmury wyżej są mniej problematyczne niż niskie chmury. Pokłady warstwowe mogą wytwarzać stały, o niskiej intensywności deszcz, ale z punktu widzenia zagrożenia nie są szczególnie niebezpieczne. Jeśli masz niestabilność w atmosferze lub ryzyko wystąpienia burz, to jest to rodzaj zagrożenia, na który powinieneś zwrócić uwagę. Jeśli zauważysz, że pokrywa chmur jest znacznie wyższa niż rano lub pionowy zasięg chmur wzrasta, ich zdolność do wytwarzania deszczu również wzrasta. Pamiętaj o chłodzeniu Jeśli czujesz, że powietrze staje się chłodniejsze i widzisz, że ciśnienie spada, może to być spowodowane tym, że komórka pogodowa przesuwa się w kierunku twojego obszaru. Przeciągi w górę i w dół, deszcz i chłodzące efekty deszczu mogą dość drastycznie zmienić pogodę. Może to być oznaką szybko zmieniającej się pogody. To jeden z powodów, dla których My Radar ma prognozy opadów; ostrzegają cię, gdy widzą komórkę na radarze, na którą niekoniecznie możesz zwrócić uwagę. Pamiętaj, trend jest twoim przyjacielem. Przeczytaj raporty ze szlaku Raporty ze szlaku publikowane przez straż pożarną, aplikację AllTrails i tym podobne są również zdecydowanie ważne. Wiele zagrożeń występuje tylko wtedy, gdy szlak jest w określonym stanie. Jeśli masz silny wiatr, może być OK, jeśli masz dużą przyczepność. Ale jeśli masz lód na ziemi i porywisty wiatr, to jest to inny problem. Dodaj aplikację MyRadar Wear OS do swojego Suunto 7, aby otrzymywać szczegółowe lokalne prognozy pogody na nadgarstku. Zdjęcie główne: ©Philipp Reiter Inne zdjęcia autorstwa Marc Thunis na Unsplash

Ekran treningu górskiego Suunto będzie Twoim przyjacielem podczas wyczerpujących sesji podjazdowych. Powtarzanie wzniesień to istotna część repertuaru treningów sportowca na świeżym powietrzu. Aby ciężka praca się opłaciła, kluczowe jest tempo. Nowa funkcja Climb SuuntoPlus™ robi właśnie to: zapewnia wgląd w czasie rzeczywistym w Twój wysiłek i motywuje Cię do kontynuowania. Podobnie jest w przypadku dłuższych wędrówek: gdy już dowiesz się, jakie prędkości wspinaczki są dla Ciebie odpowiednie, możesz wykorzystać tę funkcję, aby odpowiednio dostosować tempo wspinaczki. Aby korzystać z funkcji SuuntoPlus™ w Suunto 9 lub Suunto 5 , aktywuj je przed rozpoczęciem aktywności: Wybierz preferowany typ aktywności i – przed naciśnięciem przycisku start – przejdź do menu opcji i wybierz preferowaną funkcję SuuntoPlus, np. Climb. Wybrana funkcja SuuntoPlus zostanie dodana i będzie dostępna jako dodatkowy ekran podczas sesji. © Philipp Reiter Lewy górny róg: licznik wejść i wyjść Po aktywacji SuuntoPlus Climb zegarek automatycznie wykryje podjazdy i utworzy z nich okrążenia. Pierwsze podjazdy są uruchamiane po wejściu na wysokość 10 metrów. Podczas wspinaczki zobaczysz wspinaczkę, którą pokonałeś podczas tego konkretnego podejścia w lewym górnym rogu ekranu. Po zakończeniu wspinaczki liczba wspinaczek zmieni się na całkowitą liczbę pokonanych wspinaczek. Gdy rozpocznie się następna wspinaczka, ponownie zaczniesz widzieć metry pionowe dla tej konkretnej wspinaczki. Prawy górny róg: Ocena % W prawym górnym rogu masz nachylenie swojego podjazdu w procentach. To samo dotyczy zjazdu. Strzałka pokazuje kierunek wzniesienia. Nachylenie jest oparte na postępach w ostatnich wysiłkach. Lewy dolny róg do biegania: Znormalizowane tempo stopniowane Podczas biegania po szlaku i biegania Twoja prędkość biegu jest wyświetlana jako Znormalizowane tempo stopniowane (NGP) . Znormalizowane tempo stopniowane to dostosowane tempo, które odzwierciedla zmiany nachylenia i intensywności, które przyczyniają się do fizjologicznego kosztu biegania w zróżnicowanym terenie. Lewy dolny róg: Całkowita wysokość w metrach W przypadku innych typów aktywności niż bieganie widok ten pokazuje całkowitą liczbę metrów przebytych w pionie w trakcie aktywności. Prawy dolny róg: Prędkość pionowa Prędkość pionowa to świetny sposób na ustalenie tempa wysiłku na podbiegu. Pomaga to również oszacować, ile czasu zajmie Ci wspinaczka – jeśli znasz całkowite wzniesienie. Prędkość pionowa jest wyświetlana w metrach na godzinę. Uwaga: SuuntoPlus Climb działa najlepiej z zegarkami z czujnikiem barometrycznym, takimi jak Suunto 9. Produkty bez barometru opierają się na wysokości opartej na GPS. Będzie to wymagało dłuższych wspinaczek, ponieważ niewielkie zmiany wysokości mogą nie zostać zidentyfikowane. Zdjęcie główne: © Philipp Reiter Przeczytaj więcej o powtórzeniach na wzgórzu 7 wskazówek, jak zwiększyć prędkość podjazdu Ulepsz swoje bieganie dzięki intensywnym powtórzeniom pod górę