Suunto Blog

Komputer nurkowy sprawia, że ​​nurkowanie swobodne jest bezpieczniejsze, przyjemniejsze i pomaga poprawić wydajność. Ute Gessman zaczęła nurkować na wstrzymanym oddechu, zanim na rynku pojawiły się pierwsze komputery nurkowe. Oficer sportowy AIDA i sędzia zawodów w nurkowaniu swobodnym nosili wówczas ze sobą manometr (mechaniczne urządzenie do pomiaru ciśnienia), który często był niedokładny. Od tamtej pory komputery nurkowe stały się niezbędnym wyposażeniem każdego nurka swobodnego – mówi. „Do nurkowania swobodnego potrzebujesz komputera do nurkowania swobodnego” – mówi. „Bez niego nie masz pojęcia, gdzie jesteś”. Ute Gessman jest sędzią zawodów w nurkowaniu swobodnym i pracuje dla AIDA. © Ute Gessman Oto dlaczego komputer nurkowy jest niezbędnym wyposażeniem. Bezpieczeństwo przede wszystkim Komputer nurkowy może powiedzieć Ci, jak długo byłeś pod wodą, jaka jest Twoja głębokość i kiedy musisz wrócić na powierzchnię. Pomaga również Twojemu partnerowi na powierzchni śledzić, jak przebiega Twoje nurkowanie. „Widzę, kiedy on lub ona opuścił powierzchnię, jak długo był pod wodą i kiedy powinien dotrzeć na dno” — mówi kierownik działu nurkowego Suunto i freediver Jyri Vehmaskoski. „Komputer nurkowy mówi mi również, kiedy powinienem zejść na dół, aby wykonać nurkowanie bezpieczeństwa, około 10 lub 15 m, aby upewnić się, że wszystko jest w porządku, gdy wypłyną”. Jyri Saarikorpi jest freediverem i łowcą podwodnym. © DeeDee Flores Przygotowanie „Komputer do nurkowania swobodnego pomaga przygotować się na powierzchni do nurkowania” – mówi Ute. Komputer nurkowy można wykorzystać do pomiaru czasu różnych ćwiczeń oddechowych, śledzenia nurkowań rozgrzewkowych i informowania, kiedy należy rozpocząć nurkowanie”. Suunto D4i Novo to lekki komputer nurkowy, który oferuje cztery tryby nurkowania, w tym nurkowanie swobodne. Pokonywanie lęku „Kiedy większość ludzi zaczyna nurkować swobodnie, trochę boi się użyć swobodnego spadku, aby zejść w dół do końca” — mówi Ute. „Korzystanie z komputera nurkowego pomaga im się zrelaksować, ponieważ mówi, jak długo należy zanurzać się, zanim się odwróci. „Niektórzy chcą pracować według określonego czasu, więc ustalają czas nurkowania, aby wiedzieć, kiedy na przykład miną dwie minuty i będą musieli wrócić”. © Ute Gessman Aby zarządzać etapami nurkowania Jyri używa swojego komputera nurkowego do zarządzania różnymi etapami nurkowania. „Są cztery etapy, kiedy nurkuję głęboko: pierwszy etap jest oczywiście na powierzchni. Wykonuję trzy mocniejsze kopnięcia, aby rozpocząć nurkowanie z pędem, a następnie zaczynam się relaksować. Drugi etap obejmuje bardzo powolne kopnięcia, skupiając się na relaksacji. Trzeci etap: wykonuję napełnianie ustami na głębokości około 24 do 27 m (technika wyrównywania). Ustawiam alarm w moim komputerze nurkowym, aby to zaznaczyć. Czwarty etap: przestaję kopać między 30 a 40 m, ponieważ moje płuca są ściśnięte i mam ujemną pływalność, więc nie muszę kopać. Używam dźwięku w moim komputerze, aby to zasygnalizować. Następnie po prostu zamykam oczy, relaksuję się i wykonuję swobodny spadek. Podczas swobodnego spadku mój komputer nurkowy powiadamia dźwiękiem na określonych głębokościach, więc wiem, gdzie jestem”. Po nurkowaniu Komputer nurkowy rejestruje każde nurkowanie w sesji, więc po powrocie na ląd możesz sprawdzić profil każdego z nich. „Profil pokazuje, czy miałeś dobry czy zły start, czy zanurzałeś się zbyt długo, kiedy mogłeś mieć problemy z wyrównywaniem ciśnienia, czy nurkowałeś prosto, w dół, czy też miałeś problemy” — mówi Ute. „Możesz zrobić naprawdę duży profil, aby móc zobaczyć każdą sekundę. Możesz dokładnie zobaczyć, jak zanurzałeś się i wracałeś. Daje to wiele informacji do poprawy wydajności”. Kliknij, aby dowiedzieć się więcej o komputerze nurkowym Suunto D4i!

Zawodnik biegów górskich Rene Unser opowiada nam, co trzeba zrobić, żeby utrzymać formę podczas wielodniowego biegu. Zdjęcie: Klaus Fengler (Zdjęcie główne: Schneider Outdoor Visions) Pięciokrotna zawodniczka i trenerka Trans Alpine Run Rene Unser jest pasjonatką biegów terenowych, w szczególności biegów etapowych w parach. Nic dziwnego, bo zakochała się w tym sporcie, gdy jej przyszły mąż namówił ją, by zjechała z dróg na szlaki. Nigdy nie oglądała się za siebie i dzieli się częścią tej pasji tutaj, wyjaśniając, co jest potrzebne, by rozwalić bieg etapowy. Strategia jest kluczem Posiadanie dobrze dopracowanej strategii jest dla Rene czymś ważnym, w rzeczywistości jest to jedna z rzeczy, które najbardziej lubi w tych wyścigach. Mówi: „Lubię strategię związaną z przygotowaniem, wyścigiem i regeneracją. Przygotowanie kształtuje mój styl życia i jest to dla mnie ulubiona część”. Dbaj o swojego partnera Bycie w synchronizacji z partnerem może zadecydować o powodzeniu lub porażce wyścigu. Rene mówi: „Naucz się współpracować z partnerem na szlakach i poza nimi. Bardzo rzadko będziecie czuć się dobrze w tym samym czasie. Musicie współpracować i zrozumieć, czego potrzebuje druga osoba”. Zdjęcie: Klaus Fengler Udoskonal swoje tempo Czy możesz utrzymać to tempo przez cały wyścig? Rene mówi, że musisz się dowiedzieć: „Poznaj swoje tempo i sprawdź się – czy możesz utrzymać to tempo przez cały wyścig, przez wiele dni. Spróbuj podzielić swój wyścig na pół i przebiec pierwszą połowę w umiarkowanym, komfortowym tempie. Po przebyciu połowy drogi możesz ponownie ocenić swoje możliwości zwiększenia wysiłków, gdy zbliżysz się do mety”. Poznaj swoje mocne strony Nikt nie ma idealnego wyścigu i to jest w porządku. „Większość ludzi pozna swoje mocne i słabe strony w miarę postępów treningu. Wiedz, że będą etapy, które nie zawsze będą pasować do twoich mocnych stron” — mówi Rene. „Przeprowadź badania codziennych profili i rozpoznaj, kiedy teren będzie uzupełniał twoje mocne strony i spróbuj to wykorzystać” — dodaje. Zacznij Może nie ośmiodniowy bieg szlakowy, ale wyjdź na szlaki. Rene mówi: „Naprawdę zachęcam ludzi, którzy kochają biegać na długie dystanse, aby spróbowali. Wyścigi etapowe jednoczą świat, a ja poznałam tak wielu ludzi i podróżowałam do tak wielu niesamowitych miejsc, że to coś więcej niż tylko wyścig!” A biegacze szosowi powinni zaczynać powoli, dodaje: „Dobrym pomysłem jest nauczenie się techniki od trenera, aby uniknąć kontuzji lub dołączenie do klubu biegowego, aby uczyć się od innych. Często pierwszą rzeczą, którą mówię biegaczom szosowym, gdy przechodzą na szlaki, jest zmiana nastawienia, ponieważ dużo więcej wędrujemy, a biegacze szosowi zazwyczaj nie są do tego przyzwyczajeni”. Obserwuj Rene na jej stronie internetowej , Facebooku , Instagramie i osobistej stronie internetowej . CZYTAJ WIĘCEJ: 5 NIEZBĘDNYCH WSKAZÓWEK DOTYCZĄCYCH TRENINGU DO WYŚCIGÓW ETAPOWYCH JAK JOGA MOŻE ZROBIĆ Z CIEBIE LEPSZEGO BIEGACZA GÓRSKIEGO CZTERY MITY NA TEMAT ULTRABIEGANIA, KTÓRE MUSISZ ZNAĆ

Ambasador Suunto Kilian Jornet aklimatyzuje się w Himalajach, aby móc spróbować ustanowić najszybszy znany rekord czasu (FKT) na najwyższej górze świata – Evereście. Spotkaliśmy się z nim i poznaliśmy plan działania dla jego odważnego projektu. To dosłownie „najważniejszy punkt” projektu Szczyty mojego życia – osobistej misji alpinisty, biegacza i podróżnika Kiliana Jorneta, której celem jest ustanowienie rekordów wejść i zejść z najważniejszych gór na świecie, zwieńczeniem szczytu Everest. Denali, Mont Blanc, Matterhorn, Aconcagua, Kilimandżaro – wszystkie te szczyty widziały, jak Kilian zdobywa rekordy. Ale teraz przygotowuje się na ostateczne wyzwanie. Przygotowywał się miesiącami. Intensywny trening, noce spędzone na wysokości 4500 m w Alpach Europejskich, a teraz jest w Nepalu, robiąc to samo na wysokości 6000 m. „Najwyższa wysokość, jaką osiągnąłem, to 7700 m” – mówi Kilian. „Wtedy czułem się dobrze, ale jest duża różnica po 8200 m i po 8500 m. „Naprawdę ważne jest, aby dobrze zaaklimatyzować się do około 6000 m. Dlatego spędzę wiele nocy na tej wysokości. A potem ważne jest, aby przed próbą udać się na około 8000 m”. Kilian i jego zespół przybyli do Katmandu i przygotowują się do wyprawy. W zależności od tego, jak dobrze się zaaklimatyzuje, Kilian spodziewa się próby FKT (najszybszego znanego czasu) około połowy września. Zależy to również od pogody i warunków śniegowych. Plan zakłada lekkie i szybkie podejście w stylu alpejskim. Będzie niósł tylko tyle, ile zmieści się w plecaku. Aby ograniczyć wagę, on i jego zespół zaprojektowali lekkie, ale ciepłe buty specjalnie do tego przeznaczone. Nie będzie naprawiał lin ani używał dodatkowego tlenu podczas podejścia. Podejmie próbę podejścia od strony północnej, przez Norton-couloir lub Horbein-couloir, w zależności od warunków. Dwa poprzednie wejścia są w tyle głowy Kiliana jako odniesienia czasowe. Pierwsze to rekord prędkości ustanowiony przez włoskiego alpinistę Hansa Kammerlandera w 1996 roku. Hans wspiął się z bazy na szczyt Everestu przez Przełęcz Północną w 17 godzin. Drugie odniesienie to „bezprecedensowe i niepowtarzalne” wejście w 1986 roku przez szwajcarskich wspinaczy Erharda Loretana i Jeana Troilleta. Wspięli się na Ścianę Północną przez Żleb Hornbeina w jednym alpejskim pchnięciu bez tlenu, lin ani namiotów i zeszli ponownie – wszystko w 43 godziny. „Dobrze jest znać te czasy jako punkt odniesienia dla tempa na wysokości” — mówi Kilian. „Potraktuję to jako wiedzę i zobaczę, jak daleko mogę się posunąć”. „To duża góra i mamy długoterminową perspektywę. Spróbujemy w tym roku, ale prawdopodobnie będziemy musieli przyjechać ponownie w przyszłym roku”. „Trzeba to zrobić, więc jeśli warunki są dobre i jeśli czuję się dobrze, to powinnam spróbować. Ale ważne jest, aby mieć cierpliwość, aby czekać na ten dobry moment”. CZYTAJ WIĘCEJ Tak Kilian przygotowuje się do Everestu Zdjęcie główne: © Daniel Prudek/Shutterstock.com

Tego lata Kilian Jornet podejmuje wyzwanie zdobycia Mount Everestu, ostatniego szczytu w swoim projekcie Summits of My Life. Kilian spróbuje ustanowić rekord wejścia i zejścia mało uczęszczaną drogą na północnej ścianie najwyższej góry świata. Aby być gotowym na wyzwanie, spędził dużo czasu wysoko w Alpach. Oto dwa dni jego treningu na masywie Mont Blanc. Trening fizyczny w Alpach: 6500 metrów wspinaczki. (10.7.) Kilian Jornet podejmuje Everest z purystyczną i minimalistyczną filozofią, która jest znakiem rozpoznawczym stylu alpejskiego. Oznacza to, że podobnie jak w przypadku innych wyzwań w projekcie Summits of My Life , zamierza ukończyć wspinaczkę za jednym razem, bez zatrzymywania się w obozach wysokogórskich. Jest to inne niż klasyczne podejście alpejskie, ale on również aklimatyzuje się w inny sposób. Kilian Jornet i jego zespół zamierzają spędzić ostatnie tygodnie przed wyjazdem w Himalaje na dużej wysokości w Alpach. Dzień treningowy Kiliana wysoko w masywie Mont Blanc, z przewyższeniem ponad 3500 metrów. (25.7.) „To nowe podejście do aklimatyzacji. Zanim wyruszymy w Himalaje, będziemy już częściowo zaaklimatyzowani, spędziwszy kilka dni na wysokości. Oznacza to, że nie będziemy musieli tak długo czekać na start, gdy dotrzemy do bazy pod Everestem” – wyjaśnia Jordi Tosas, kolega Kiliana z drużyny na Evereście. „Oznacza to, że będziemy silniejsi, gdy rozpoczniemy wspinaczkę. Może to osłabić, jeśli spędzisz kilka dni na aklimatyzacji na górze. Dzięki temu rodzajowi aklimatyzacji możemy rozpocząć wyzwanie z większą energią i większą szansą na sukces” – dodaje Kilian. Obraz główny: © Lymbus Twórz filmy Suunto ze swoich przygód dzięki aplikacji Suunto .

„Zanim zaangażujesz się w wyścig, poświęć się treningowi” – ​​biegacz terenowy Rene Unser. Zdjęcie: Carrie Karsgaard (Zdjęcie główne: Nathan Karsgaard) Kanadyjka Rene Unser, która w tym roku po raz szósty weźmie udział w Gore-Tex Trans Alpine Run , jest wykwalifikowaną trenerką z 13-letnim doświadczeniem. Opracowała również oficjalne plany treningowe na epicki bieg alpejski. Jeśli więc ktoś może udzielić pomocnych wskazówek dotyczących treningu, to jest to Rene, oto co miała do powiedzenia: Zaangażuj się w szkolenie „Zaangażuj się w trening, zanim zaangażujesz się w wyścig” — mówi Rene. Wie, jak dużym zobowiązaniem czasowym może być wyścig długodystansowy. Harmonogram treningowy jest również kluczowy, dodaje: „Aby odnieść sukces, ważne jest, aby powoli zwiększać intensywność i trenować konsekwentnie. Znajdź harmonogram treningowy, który Ci odpowiada i naprawdę go zmniejsz”. Naśladuj teren wyścigu Czy wiesz, czy będziesz biegał po wzgórzach czy po płaskim terenie? Dowiedz się, mówi Rene: „Naśladuj teren, który znajdziesz podczas wyścigu, tak bardzo, jak to możliwe! Może to być trudne dla osób, które nie mieszkają w pobliżu gór, ale warto podróżować, aby tam dotrzeć, kiedy tylko możesz”. Zdjęcie: Schneider Outdoor Vision Przetestuj swój sprzęt „Przetestuj swój sprzęt i spędź czas biegając z plecakiem spakowanym tak, jak na różnych etapach” — mówi Rene. Wszystkie wyścigi są inne, a niektóre elementy wyposażenia są obowiązkowe, dodaje: „Naucz się, jak efektywnie używać kijów, jeśli są dozwolone w twoim wyścigu i jeśli zdecydujesz się ich użyć”. Zadbaj o swoje odżywianie Oczywiście tankowanie przed i po wyścigu może mieć ogromne znaczenie, a Rene pracuje z tym, co dostaje w danym wyścigu. Mówi: „Trenuję z Hammer Nutrition Perpetuem z wodą i żelami Hammer. Przed wyścigiem zaczynam ćwiczyć z jedzeniem, które dostaję na punktach pomocy. W przypadku TAR jest to salami, ser i ciasto. Mogę uzupełniać to, co jest dostarczane, jeśli mam podstawowe produkty. Dążę do 120 do 150 kalorii na godzinę podczas wyścigu”. Nie przejmuj się „Wiele osób upchnie wiele wyścigów w sezonie i naturalne jest, że chcą to zrobić” — mówi Rene. Ale staraj się tego nie robić, dodaje: „Chcą wcisnąć wyścig na 50 km, ponieważ tak może wyglądać jeden etap wyścigu. Ostrzegam wszystkich moich sportowców trenujących do wyścigów takich jak TAR, aby nie mieli zbyt wielu wyścigów pod koniec sezonu, ponieważ zużywa to cenny czas treningowy, zanim uwzględnisz fazę zwężania i regenerację. Obserwuj Rene na jej stronie internetowej , Facebooku , Instagramie i osobistej stronie internetowej .

Podwodna eksploratorka Megan Cook przejmuje Instagram @suuntodive na tydzień, począwszy od dziś, 1 sierpnia 2016 r. Dołącz do niej, by odtworzyć przebieg pierwszej amerykańskiej ekspedycji badawczej na oceanie. Kim jesteś i skąd pochodzisz? Nazywam się Megan Cook i jestem podwodną eksploratorką! Pracuję dla grupy zajmującej się eksploracją głębin oceanów i edukacją o nazwie Ocean Exploration Trust i jestem dumna, że ​​mogłam zaspokoić swoją nienasyconą ciekawość oceanu jako badaczka ryb rafowych, łagodząca zanieczyszczenie morskimi śmieciami, instruktorka nurkowania swobodnego, popularyzatorka nauki i stypendystka Rolexa. Obecnie mieszkam w Newport w stanie Rhode Island, ale zapraszam Was, rodzinę SuuntoDive i fanów, na wspólną przygodę w Salish Sea w stanie Waszyngton na zachodnim wybrzeżu USA. Dołączam do moich przyjaciół, aby #prześledzićśladowanie pierwszej amerykańskiej ekspedycji eksploracyjnej oceanów, która przemierzyła świat w latach 1838-1842. W 1841 roku sześć statków US Exploring Expedition wiosłowało i żeglowało wokół Puget Sound, Morza Salish w Kolumbii Brytyjskiej i Wysp San Juan, będąc pionierami oceanografii i gromadząc bogate zapisy naukowe dla tego regionu. Problem w tym, że... nie byli nurkami. Teraz wiemy, że wiosłowali nad jednymi z najbogatszych siedlisk morskich i najbardziej produktywnych ekosystemów na planecie oceanicznej. Dołącz do mnie, gdy będę żeglował ścieżką tych XIX-wiecznych odkrywców, nurkujących w swoich miejscach badań i przedstawiających fascynujące życie, którego nie widzieli pod falami. Gdzie nurkujesz? Nurkuję, gdziekolwiek mam okazję. Pierwotnie uzyskałem certyfikat w południowym Idaho – moim rodzinnym stanie – setki mil od najbliższego oceanu. Widziałem siedem opon i jedną rybę w tym pustynnym zbiorniku wodnym. Od tego czasu z radością nurkuję w wielu pięknych akwenach od Szwajcarii po RPA, od Australii po Antarktydę! Co Cię inspiruje w podwodnym świecie? Inspiruje mnie ogrom oceanów, który wciąż czeka na odkrycie! Ponad 90% oceanów pozostaje niezbadanych. Dopiero zaczęliśmy czytać instrukcję obsługi najważniejszego systemu podtrzymywania życia na naszej planecie. Uwielbiam przedstawiać nowym ludziom sposoby, w jakie ocean wpływa na ich życie, nawet jeśli nigdy nie dotknęli fal. Uczę się czegoś nowego za każdym razem, gdy zanurzam twarz w wodzie, a ten zachwyt nigdy się nie kończy. Czy jest jakaś historia, którą chcesz opowiedzieć za pomocą swoich zdjęć? Zamiast wyróżniać moje najlepsze zdjęcia, zabieram obserwatorów na żywo w przygodę, która się rozwija. Razem załoga dzieli trzy dekady doświadczenia w nurkowaniu, ale nurkowanie z S/V Whistledown , 35-stopowego slupa Spencera, będzie zupełnie nową przygodą dla wszystkich zaangażowanych w ten projekt. Ta wyprawa pomogła mi pamiętać, że za każdą zupełnie nową możliwością na milę oceanu, kryje się również bogata historia. Wiele stworzeń, które spotkamy podczas tej wyprawy fotograficznej, to znani sąsiedzi wodni, ale możliwość odkrywania nowych widoków i świeżej perspektywy jest stała. Poruszając się z prędkością żeglarską, nie mogę się doczekać, aby zobaczyć widoki oceanu śródlądowego, które zadziwiały żeglarzy ponad 170 lat temu. Dołącz do nas, używając #retracethewake lub obserwując mnie na @missmegancook. #RetraceTheWake będzie kontynuowane przez pięć tygodni żeglując wokół Puget Sound i Wysp San Juan. Jak śledzić. Możesz śledzić oceaniczne przygody Megan na Facebooku , Twitterze i Instagramie . Wyprawa żeglarska trwa od końca lipca do końca sierpnia 2016 r. i będzie publikowana z hashtagiem #retracethewake.