Suunto Blog

Co się dzieje? Ostatnie cztery tygodnie spędziłem w Auburn w Kalifornii, przygotowując się do 100-milowego biegu Western States Endurance Run (WS). Przyjechałem wcześniej, żeby zobaczyć, co oferuje szlak, i przyzwyczaić się do temperatury i wysokości. Dobrze się przystosowałem. Naprawdę się przyzwyczaiłem, a potem zacząłem biegać w najgorętszej części dnia. Jest około 35 stopni Celsjusza, a w kanionach jest jeszcze cieplej. Miałem szczęście, że przez ostatnie kilka lat goniłem za słońcem i nie miałem zimy. Czuję się dobrze! Co tam u Ciebie nowego? Trasa WS jest super wyjątkowa ze względu na swój zjazdowy charakter. Nigdy nie biegłem trasą z tak dużą ilością grindowania w dół. Brzmi dobrze, ale po chwili szukasz wzniesienia. Czworonogi to czują! Western States jest dla Ciebie czymś wyjątkowym, prawda? Zdecydowanie, ponieważ chciałam w nim wziąć udział odkąd miałam 15 lat. To był pierwszy wyścig, o jakim słyszałam, i od trzech lat próbuję dotrzeć na linię startu. Moim celem w tym wyścigu jest dać z siebie wszystko; samo posiadanie numeru startowego to zaszczyt. Ukończenie pierwszych 100 mil to wielka sprawa – to naprawdę długa droga. Ludzie, z którymi mogę stanąć na linii startu, są niesamowici. Byłam ich fanką, gdy byłam nastolatką. Teraz dają mi rady, co wiele mówi o koleżeństwie w naszym sporcie. Co planujesz w tym lecie i na czym się najbardziej skupiasz? WS jest głównym celem. Pozostawiłem sobie drugą połowę roku otwartą. WS to mój pierwszy 100-milowy wyścig i nie jestem pewien, jak będę się czuł fizycznie, psychicznie, emocjonalnie po nim. Będę grał na słuch. Mam szacunek dla tego, co WS ode mnie zabierze. Jadę na Ultra Trail Mont Blanc we Francji, żeby tam być. Spędzę trochę czasu, podróżując po Europie. Czego najbardziej się ekscytujesz? Nie mogę się doczekać, żeby pojechać na Mistrzostwa Świata w Bieganiu w Sky Runningu do Szkocji na początku września. Będę tam jako kibic lub zawodnik – zobaczymy. To moja pierwsza wizyta w Szkocji. Byłoby wspaniale, gdyby w dniu wyścigu świeciło słońce! Ale chyba śnię. Jaki jest Twój ulubiony posiłek po treningu? Jestem roślinożercą, weganinem. Wykorzystuję to na swoją korzyść – mogę jeść dużo! Wybieram produkty roślinne i owocowe, więc ilość, którą muszę zjeść, jest dość duża i to mi odpowiada. Uwielbiam robić zielone koktajle, powszechnie znane jako „Shrek Poo” – dużo zielonych warzyw zmiksowanych z mrożonymi bananami i wegańskim proszkiem proteinowym Amazonia. Ma gęstą konsystencję. Posypuję go orzechami i owocami. Pyszne! Czy coś jeszcze Cię w tej chwili inspiruje? Praktykuję jogę, bardziej dla korzyści psychicznych niż fizycznych. Kiedy biegam, ponieważ jestem tak wydajna, odpływam i myślę o innych rzeczach. Dzięki jodze w pełni się koncentruję i słucham swojego ciała. To naprawdę intuicyjne. Żyję prostym życiem: biegam, jem, śpię, joga, powtarzam. Szczerze mówiąc, jestem z tego całkiem zadowolona. WIDEO: Zobacz, jak Lucy przygotowuje się do biegu wytrzymałościowego Western States Endurance Run!

Jukola Relay, największa impreza na orientację na świecie, jest tuż za rogiem. W połowie czerwca blisko 20 tysięcy sportowców zmierzy się z wyjątkowym, wymagającym terenem w południowej Finlandii. Zwróciliśmy się do byłego mistrza świata w sprincie Mårtena Boströma o poradę. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej. 70-ty edycja Jukola Relay i 41. Venla Relay zabiorą biegaczy na orientację do Lahti i Hollola w regionie Päijät-Häme około godziny na północ od Helsinek w Finlandii. Teren zawodów jest dość osobliwy, ponieważ dominują w nim zagłębienia terenu utworzone przez epokę lodowcową. Te zagłębienia utrudniają nawigację; zagłębienia nie są tak łatwe do zobaczenia w terenie jak wzgórza i wzniesienia. Trzeba też uważnie czytać mapę; czy linie konturowe są skierowane w górę czy w dół? „Większość funkcji, z których korzystamy w nawigacji, znajduje się poniżej głównego poziomu operacyjnego, a nie powyżej, jak jesteśmy do tego przyzwyczajeni” – mówi Mårten Boström. Zagłębienia różnią się wielkością, niektóre są małe, niektóre schodzą nawet na 40 metrów. Większość terenu to las sosnowy z dobrą przebieżnością. Jest też wiele istniejących szlaków. Aby zobaczyć, jak będą wyglądać mapy, sprawdź to „Nie powinieneś planować biegu przez wszystkie zagłębienia. Jeśli na dole jest kolor żółty, dobrym pomysłem może być bieganie wzdłuż dna zagłębienia, ale w przeciwnym razie sugerowałbym korzystanie z grzbietów między zagłębieniami. Większość ścieżek dla zwierząt i ścieżek biegaczy również będzie przebiegać wzdłuż grzbietów, gdzie unikniesz nadmiernego wspinania się”. W tegorocznej Jukoli kluczowe znaczenie ma mądre korzystanie z kompasu . „Większość funkcji, których będziesz używać do nawigacji, to kontury z miękkimi krawędziami, więc trudno jest uzyskać 100% określoną lokalizację. Przejeżdżając przez zagłębienia (upewnij się, że to zrobisz, bez względu na to, jak dobrze wybierzesz trasę), musisz uważać, aby wyjść pod odpowiednim kątem” — mówi Mårten. Główne zdjęcie: Kimmo Hirvonen / Lahti-Hollola Jukola, pozostałe zdjęcia: Petri Kovalainen / Suunto CZYTAJ WIĘCEJ TRZY POWODY, DLA KTÓRYCH WARTO UŻYWAĆ KOMPASU KCIUKOWEGO JAK UŻYWAĆ KOMPASU KCIUKOWEGO SUUNTO AIM-6 DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ O SUUNTO AIM-6

Kluczową zaletę kompasu kciukowego w porównaniu z tradycyjnym kompasem płytkowym można podsumować jednym zdaniem: jest szybszy. Ale co dokładnie sprawia, że ​​orienteer z kompasem kciukowym idzie szybciej? Możesz biegać szybciej Używając kompasu kciukowego, trzymasz mapę i kompas w tej samej ręce. Dzięki temu możesz biec, czytając mapę. „Używanie obu rąk do pracy z mapą zamienia bieganie w spacer pingwina” – mówi Mårten. Nie musisz ciągle ustawiać kompasu na mapie Nie musisz już trzymać palca na mapie, aby zaznaczyć swoją aktualną lokalizację i nie musisz już umieszczać kompasu z powrotem na mapie. Kompas jest już tam i wskazuje miejsce, do którego chcesz się udać. „Ludzie często uczą się, aby kłaść kciuk na mapie, gdzie się znajdują. Jednak uważam, że bardziej przydatne jest wiedzieć, dokąd zmierzam, i dlatego chcę wiedzieć, jakie jest następne miejsce, w którym mogę uzyskać solidne potwierdzenie mojej lokalizacji”. Możesz szybciej obrać nowy kierunek Nie ma potrzeby obracania kapsuły kompasu na kompasie kciukowym AIM-6. Po prostu sprawdź, który sektor na kapsule kompasu odpowiada Twojemu nowemu kierunkowi i działaj. „Zazwyczaj najpierw zapamiętuję kolor, a potem kształt. Ale możesz stworzyć własny system zapamiętywania właściwego sektora”. Wszystkie zdjęcia: Petri Kovalainen / Suunto CZYTAJ WIĘCEJ DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ O KOMPASIE KCIUKOWYM SUUNTO AIM-6 JAK UŻYWAĆ KOMPASU KCIUKOWEGO SUUNTO AIM-6 OPRACOWANIE NOWEGO KOMPASU DO BIEGÓW NA ORIENTACJĘ TO PRACA ZESPOŁOWA

Nie ma lepszego sposobu na rozpoczęcie dnia niż joga. Dla mistrzyni biegów górskich Emelie Forsberg regularne poranne ćwiczenia jogi utrzymują równowagę w życiu. Wiele osób uważa, że ​​joga zajmuje godzinę lub 90 minut. Nieprawda – Emelie mówi, że regularna praktyka jogi może być krótka i przyjemna. Codzienna praktyka trwająca od 10 do 15 minut jest lepsza niż 90-minutowe zajęcia od czasu do czasu. Regularna praktyka przynosi rezultaty, mówi. Oto jej 7 ulubionych póz. Można je wykonać w sekwencji w mniej niż 20 minut. Łatwe siadanie: jedna do trzech minut „Miło jest usiąść na chwilę przed rozpoczęciem ruchu, aby poczuć oddech i ciało. Po prostu skrzyżuj nogi przed sobą i dostrój się do brzucha poruszającego się do wewnątrz i na zewnątrz wraz z oddechem”. Pies z głową w dół: od pięciu do dwudziestu oddechów „Często przyjmuję tę pozycję, nawet jeśli nie wykonuję powitań słońca, ponieważ jest ona świetna dla ścięgien podkolanowych, mięśni łydek i górnej części pleców. Działa również jako rozciąganie napiętych pach”. „To tak, jakby ciało tworzyło kształt litery „A”. Rozłóż szeroko palce, aktywnie pchnij dłonie, weź oddech i unieś pośladki wysoko. Spróbuj równomiernie rozłożyć ciężar na ramiona i nogi”. Wojownik 2: Od pięciu do dziesięciu oddechów na każdą stronę „Ta poza jest świetna do rozwijania siły nóg i znajdowania stabilności poprzez utrzymywanie bioder w zrównoważonej pozycji. Ustaw stopy tak, aby pięta przedniej stopy była w linii z łukiem tylnej stopy. Trzymaj ramiona na wysokości ramion i patrz ponad przednimi palcami. W przypadku bardziej wymagającej sesji trzymam ją przez 10 oddechów na każdą stronę. Trzymaj przednie kolano nad kostką, tylną nogę prosto, a tułów wyprostowany”. Kliknij tutaj, aby przeczytać, jak joga pomaga Emily zachować równowagę w życiu Pozycja trójkąta: pięć do dziesięciu oddechów na każdą stronę „Dobre rozciąganie ścięgien podkolanowych i boków ciała, a także praca nad równowagą”. Pozycja drzewa: pięć oddechów na każdą stronę „Tutaj testujemy równowagę, używając małych mięśni w kostce i stopie. Starajmy się również utrzymać stabilną i długą górną część ciała, a także zapewnić rozluźnione łopatki, trzymając ramiona nad głową”. Pozycja łodzi: pięć do dziesięciu oddechów „Świetne do pracy nad siłą rdzenia. Usiądź na tyłku, z podeszwami stóp na macie i kolanami uniesionymi do góry. Usiądź prosto, utrzymując kręgosłup w pozycji wyprostowanej. Następnie unieś stopy z maty, unosząc je na wysokość kolan, jednocześnie kierując palce u stóp. Teraz ostrożnie odchyl się do tyłu, utrzymując kręgosłup w pozycji wyprostowanej, i wyciągnij ramiona do przodu, tak aby dłonie znalazły się przy kolanach”. Pozycja gołębia: od trzech do dziesięciu oddechów „Świetne dla pośladków! Jeśli czujesz zmęczenie w pasmie biodrowo-piszczelowym, ta pozycja może naprawdę pomóc. Pozostań w tej pozycji tak długo, jak jest ci wygodnie i pracuj z oddechem, aby powoli (i ostrożnie!) schodzić niżej, aby pracować głębiej. Uważaj na wszelkie nieprzyjemne lub bolesne odczucia ucisku. Lepiej się wycofać i stopniowo podchodzić do tej pozycji”. Wszystkie zdjęcia: Matti Bernitz / Suunto Więcej podobnych historii: Jak joga może uczynić z Ciebie lepszego biegacza górskiego Jak wprowadzić uważność na szlak Pięć ruchów jogi dla biegaczy

Emelie Forsberg zaczęła praktykować jogę, gdy miała 15 lat. Teraz, mając 31 lat, joga pozostaje podstawą jej życia, która pozwala jej zachować spokój i równowagę. Jest to dla niej tak ważne, że w 2016 roku wyjechała do Indii i ukończyła kurs dla nauczycieli jogi. „Kiedy jestem w dobrym rytmie, kiedy jestem w swojej rutynie, ćwiczę codziennie” – mówi. „Myślę, że zawsze dawało mi spokój samo siadanie, aby poczuć ciało – pozwala mi to dostroić się do tego, jak czują się mięśnie, gdzie są wrażliwe punkty, co wymaga uwagi. Daje mi to wrażliwość, aby móc słuchać ciała”. Słuchanie ciała jest centralnym punktem filozofii treningowej jej i jej partnera Kiliana Jorneta . Zamiast skomplikowanych tabel i statystyk, polegają na wrażliwej wrażliwości na to, co ciało mówi im w danym dniu. W przypadku Emelie joga pomaga w tym procesie. „Cała filozofia jogi, część uważności, naprawdę może uczynić mnie lepszą osobą, a w ten sposób czyni mnie lepszym sportowcem” – mówi. Pomaga mi się skupić i zaakceptować wzloty i upadki”. Lubi zaczynać poranek na macie do jogi, aby móc dostroić się do tego, czy jej ciało jest zmęczone, jaki jest poziom sztywności, ostrość umysłu, czy są jakieś subtelne oznaki, że powstaje uraz. Ta świadomość jest niezbędna, mówi, aby zrównoważyć czas treningu i regeneracji. Kliknij tutaj, aby zapoznać się z 7 najlepszymi pozycjami jogi dla biegaczy według Emelie „Kiedy poświęcam czas na jogę, naprawdę czuję się dobrze. Jestem bardziej w przepływie. To naprawdę pomogło mi zachować równowagę” – mówi. Po intensywnym tygodniu treningowym lub wyścigu Emelie rozkłada matę do jogi, aby rozpocząć proces rekonwalescencji. Zaczyna od delikatnych ruchów, które synchronizują jej oddech z delikatnymi ruchami kręgosłupa, powoli rozgrzewając ciało i uwalniając część niepotrzebnej sztywności. „Po dużym wyścigu lub tygodniu miło jest poruszać ciałem w inny sposób” – mówi. „Rozciąganie z pewnością pomaga, aby poczuć się trochę zrelaksowanym w ciele po ciężkim treningu. Pomaga mi zachować elastyczność górnej części ciała, ponieważ jestem dość sztywna w górnej części ciała, wokół łopatek. U niektórych osób mogą to być biodra i pośladki”. W mediach i internecie joga jest często przedstawiana jako domena szczupłych, ultraelastycznych kobiet, które wyglądają jak elitarne gimnastyczki. Dla wielu osób, zwłaszcza sportowców, może to być odpychające. Ceniona jest siła, stabilność i wytrzymałość, a nie akrobacje. Emelie mówi, że to nie jest to, czym naprawdę jest joga i nie tak ona, jako sportowiec, do niej podchodzi. Ważne jest, aby mieć dobrego nauczyciela jogi, który rozumie fizjologię i naukę o sporcie. „Nie jest dla mnie ważne, żeby być naprawdę elastycznym” – mówi. „Jako sportowcy używamy naszych mięśni w zupełnie inny sposób. Mam sztywność, której potrzebuję jako biegacz, na przykład sztywny dolny odcinek pleców – nie chcę nad tym pracować. „Nie będę wykonywać wielu pozycji jogi z wygięciem do tyłu, ponieważ nie nadają się do biegania. Ważne jest, aby znać swoje ciało i wiedzieć, jak joga może wpływać na bieganie”. Wszystkie zdjęcia: Matti Bernitz / Suunto Więcej podobnych historii: Jak joga może uczynić z Ciebie lepszego biegacza górskiego Jak wprowadzić uważność na szlak Pięć ruchów jogi dla biegaczy

„Cztery lata temu miałem poważny wypadek i jednocześnie zwichnąłem oba ramiona. Od tamtej pory zwichnąłem je kilka razy w roku. Wiedziałem, że muszę przejść tę operację. To było obowiązkowe” – mówi Kilian. „Jestem osobą lubiącą przebywać na świeżym powietrzu. Nie chcę siedzieć w domu, ale wiedziałam, że muszę zostać w środku przez miesiąc lub dwa. To było trudne, ale byłam na to przygotowana psychicznie”. Obejrzyj film i zobacz, jak Kilian radzi sobie z powolnym procesem rekonwalescencji po operacji dwóch barków na raz.